Το γερμανικό χρέος φτάνει στο ιστορικό ρεκόρ των 2,082 τρισ. ευρώ, την ώρα που όλο και περισσότεροι Γερμανοί ψάχνουν φαγητό και ρούχα στα συσσίτια.
Αν η πολιτική της Άνγκελα Μέρκελ σας έχει δημιουργήσει την εικόνα της ευημερούσας Γερμανίας, που μπορεί να έφτυσε αίμα αλλά τα κατάφερε και τώρα απαιτεί κι από τους άλλους να κάνουν το ίδιο, ένα είναι σίγουρο. Γιατί πρόκειται για μια πλασματική εικόνα!
Υπάρχει και στη Γερμανία χρέος. Υπάρχουν και στη Γερμανία άνεργοι, φτωχοί, άνθρωποι που ψάχνουν φαγητό στα συσσίτια. Αυτή την εικόνα μεταφέρουν δυο δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου.
Η Γερμανία είναι η πιο ισχυρή οικονομία στην Ευρώπη. Και πολλές φορές δανείζεται με μηδενικό επιτόκιο ή οι επενδυτές πληρώνουν ακόμη για της δανείσουν. Όμως το ομοσπονδιακό χρέος της, σύμφωνα με τη Frankfurter Allgemeine Zeitung, έχει φτάσει στο επίπεδο ρεκόρ των 2,082 τρισεκατομμυρίων ευρώ!
Μέσα σε ένα χρόνο αυξήθηκε κατά 3%, ποσοστό που μεταφράζεται σε επιπλέον 61,3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Όλα αυτά την ώρα που η φτώχεια και η παράλληλη αύξηση των κοινωνικών συσσιτίων αποτελεί και γερμανική πραγματικότητα. Και μαζί αυξάνεται και ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν αρκετά χρήματα για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην αποκαλύπτει η Süddeutsche Zeitung.
Δεν πρόκειται για συσσίτια με την κλασική έννοια του όρου, αλλά για χώρους, όπου μπορεί κανείς να βρει ρούχα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
«Υπάρχουν ολοένα περισσότεροι ‘πελάτες’ και ολοένα περισσότερα συσσίτια. Σε μερικά πληρώνει κανείς ένα ευρώ για την είσοδο, σε άλλα πέντε. Αυτός οβολός θεωρείται πάντως δίκαιος από όσους βρίσκονται εκεί. Καταπολεμά το αίσθημα ότι όλα είναι δωρεάν (…) Πολλοί λένε ότι δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν ότι θα χρειάζονταν κάτι τέτοιο», γράφει η εφημερίδα σύμφωνα με τη Deutsche Welle.
Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος αυτά τα συσσίτια είναι άκρως επιτυχημένα στη Γερμανία. «Έχουν καθιερωθεί όσο τίποτα άλλο. Και εξαπλώνονται επειδή αυξάνεται και η ανέχεια. Στη Γερμανία υπάρχουν περισσότερα από 900 συσσίτια, από τα οποία εφοδιάζονται περίπου 1,5 εκ. άνθρωποι και οι οικογένειές τους».
Η εφημερίδα επισημαίνει ότι το κράτος φρόντισε να ενισχύσει αυτήν την πρωτοβουλία πολιτών με το να μην επιβάλει ΦΠΑ στα αγαθά που δωρίζονται, σχολιάζοντας χαρακτηριστικά ότι «τα συσσίτια σκεπάζουν τη φτώχεια με ένα τραπεζομάντηλο στο μέγεθος της Γερμανίας».
«Τα συσσίτια είναι μία βοήθεια ανάγκης, προσφέρουν ψίχουλα, τα περισσεύματα της αφθονίας, είναι ελεημοσύνη. Δεν αποτελούν όμως ενδεδειγμένη απάντηση για την ανέχεια και τη φτώχεια σε μία πλούσια κοινωνία, αλλά κατηγορία (…). Ένα κράτος που χρειάζεται 1000 συσσίτια, δεν είναι καλό κοινωνικό κράτος».