γράφει ο tsixlas
Προ διετίας είχα αποκτήσει μια προπληρωμένη κάρτα visa της τράπεζας Κύπρου. Από αυτές, που λειτουργούν ως κουμπαράς και ξοδεύεις μόνο όσα έχεις φορτώσει προκαταβολικά.
Η λειτουργία ήταν απλή: Πήγαινες στην τράπεζα, φόρτωνες ένα ποσό και σου κρατούσε προμήθεια ένα ευρουλάκι, ανεξαρτήτως ποσού που είχες φορτώσει. Δηλ. η τράπεζα Κύπρου, είτε φόρτωνες 40 ευρώ, είτε 500, σου κρατούσε 1 ευρουλάκι ως προμήθεια και σου άφηνε μέσα αντίστοιχα 39 ή 499 ευρώ. Στη συνέχεια, μπορούσες να ξοδέψεις μόνο όσα έχεις μέσα.
Αυτά παλαιότερα.
Κάποια στιγμή, είχαμε την ευτυχία να δούμε την τράπεζα Κύπρου να συγχωνεύεται με την τράπεζα Πειραιώς. Η πρώτη κίνηση της Πειραιώς ήταν να αντικαταστήσει τις κάρτες με άλλες που έχουν το δικό της λογότυπο. Η λειτουργία της κάρτας όμως δεν άλλαξε. Συνέχισε το σύστημα ένα ευρουλάκι για κάθε φόρτωση, ανεξαρτήτως ποσού. Κάποια στιγμή, που δεν χρειαζόμουν πλέον την κάρτα, την παράτησα στην άκρη και έληξε.
Μέχρι εδώ καλά.
Σήμερα πήγα στην τράπεζα Πειραιώς για να κάνω μια πληρωμή στο αυτόματο μηχάνημα πληρωμών. Πριν από εμένα, ήταν ένας τύπος, που είχε μια ολόιδια κάρτα και ήθελε να τη φορτώσει με χρήματα. Επειδή δεν ήξερε πως λειτουργεί το μηχάνημα, ζήτησε τη βοήθεια υπαλλήλου της τράπεζας. Φορτώνει ο άνθρωπος 240 ευρώ και του κρατάει το μηχάνημα προμήθεια 2,6 ευρώ. Απόρησα και ρώτησα την υπάλληλο γιατί τόσα πολλά. Μου απάντησε ότι άλλαξε η πολιτική και αυξήθηκε η προμήθεια. Δεν ήξερε (ή δεν ήθελε) να μου πει αν το 2,6 είναι πάγιο ποσό, ανεξάρτητα από την φόρτωση ή είναι ποσοστό.
Συμπέρασμα:
Οι τράπεζες συνεχίζουν να μας γδέρνουν αλύπητα και να μας εξαπατούν σε κάθε ευκαιρία. Και το δυστύχημα είναι ότι έχουν την υποστήριξη, τόσο της πολιτικής εξουσίας, όσο και της δικαστικής.