Επίθεση εναντίον της Συρίας, από τους «πολιτισμένους» δυτικοευρωπαίους και αμερικανούς.
Θα διώξουν, λένε, τον κακό δικτάτορα Ασσάντ και θα επαναφέρουν τη δημοκρατία επ” ωφελεία του συριακού λαού.
Τουλάχιστον τα παραμύθια της Χαλιμάς ήταν πιο ευχάριστα.
Αποστολή ενόπλων δυνάμεων και πολεμικές επιχειρήσεις, σε μια περιοχή χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το έδαφος μιας χώρας, συνεπάγονται τεράστια έξοδα, πολύ πολύ τεράστια έξοδα. Επίσης, συνεπάγονται απώλειες σε προσωπικό, αλλά δεν νομίζω ότι τα κοράκια, που κυβερνούν, να έχουν καμιά στενοχώρια γι” αυτό.
Καμία χώρα δεν προτίθεται να ξοδέψει ένα σκασμό λεφτά, μόνο και μόνο για ανθρωπιστικούς λόγους, ώστε να βοηθήσει κάποια άλλη.
Όταν βλέπετε μια χώρα (ή πολλές μαζί), να στέλνουν στρατό σε ξένη χώρα, σημαίνει ότι κάτι υψηλής αξίας υπάρχει εκεί και πάνε να το κλέψουν. Είτε λέγεται πετρέλαιο, είτε λέγεται ουράνιο, είτε διαμάντια, είτε χρυσός κλπ κλπ.
Απλά πράγματα!
Την επόμενη φορά που θα ακούσετε στην τηλεόραση, ότι οι «πολιτισμένοι λευκοί» πηγαίνουν να βοηθήσουν τίποτα «κακομοίρηδες μαύρους», απλά ρωτήστε τι αντικείμενο αξίας βρέθηκε στη χώρα – στόχο.