Υπόσχονται στο λαό σεισάχθεια. Ότι θα του χαρίσουν τα χρέη στις τράπεζες. Είναι ψεύτες. Λένε ψέματα και μάλιστα συνειδητά. Ξέρουν ότι ένα τέτοιο σχέδιο είναι ανέφικτο. Μόνο σε περιβάλλον δραχμής θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο, τυπώνοντας συνεχώς χρήμα. Με το ευρώ, αντίθετα, είναι υποχρεωμένοι να αναπληρώνουν κάθε μία νέα διαγραφή χρέους με αντίστοιχα κεφάλαια στις τράπεζες.
Διακόσια είκοσι δισεκατομμύρια ευρώ είναι τα δάνεια των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Ας πούμε, λοιπόν, ότι προχωράνε σε μία διαγραφή χρεών της τάξης του 10%. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες θα πρέπει άμεσα να βρουν κεφάλαια ύψους 22 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μιλάμε, δηλαδή, για μία νέα μεγάλη ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Για να καταλάβουμε λίγο τα μεγέθη, η προηγούμενη ανακεφαλαιοποίηση ήταν της τάξης των 40 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ίδρωσαν οι ιδιώτες μέτοχοι να βρουν ένα μικρό μέρος αυτών. Που θα βρουν πρόσθετα 22 δισεκατομμύρια ευρώ; Εκτός κι αν νομίζει κανείς ότι γι΄ αυτό το σκοπό θα πάρουμε ένα νέο δάνειο από την Ευρώπη. Σε ποιόν τα λένε αυτά και με τι σκοπό;
Διέρρεαν όλο το Σαββατοκύριακο οι ιερείς της διαπλοκής ότι αυτοί θέλουν να το κάνουν, να κάνουν δώρο σπίτια και αυτοκίνητα στον δοκιμαζόμενο λαό και ότι ολοκληρώνουν από μέρα σε μέρα τον βασικό σχεδιασμό και ότι στην συνέχεια θα πρέπει να δώσουν το πράσινο φως η τρόικα και η Τράπεζα της Ελλάδας. Είναι σαν να λένε, κάνω ένα σχέδιο να σας χαρίσω μερικά δισεκατομμύρια και αν τελικά αυτά δεν σας χαριστούν θα φταίνε οι άλλοι.
Αφήστε που ένα κούρεμα της τάξης του 10% δεν φτάνει ούτε για ζήτω. Το σύστημα χρειάζεται περισσότερα από 60 δισεκατομμύρια ευρώ για να πούμε ότι έρχεται και πάλι σε μία ισορροπία και ότι αρχίζουμε και έχουμε πάλι τραπεζικό σύστημα. Τα δάνεια σε καθυστέρηση είναι περί τα 60 δισεκατομμύρια. Κι αντί να συζητούν το πως θα βγούμε από το αδιέξοδο κάνουν σχέδια που ξέρουν εκ των προτέρων ότι θα απορριφθούν. Καταναλώνουν κεφάλαιο αξιοπιστίας για άγνωστο σκοπό και την ίδια ώρα κάνουν τεράστια ζημιά στο τραπεζικό σύστημα.
Από τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ που έκαναν φτερά από τις ελληνικές τράπεζες, τα τριάντα πήγαν στο εξωτερικό και τα τριάντα στις “ντουλάπες και στα στρώματα”. Άλλα σαράντα δισεκατομμύρια υπολογίζεται ότι χρησιμοποιήθηκαν για να περάσουν οι κάτοχοί τους τις δύσκολες μέρες και να πληρώσουν τους φόρους του Στουρνάρα. Θα μπορούσαν να επιστρέψουν στο τραπεζικό σύστημα τουλάχιστον σαράντα δισεκατομμύρια. Ποιός τρελός θα κάνει τώρα κάτι τέτοιο, όταν ξέρει ότι οι τράπεζες θα χρειαστούν νέα κεφάλαια; Και που θα βρεθούν αυτά; Μήπως από τις καταθέσεις;
Ίσως κάποιοι θέλησαν να κάνουν μικροπολιτική στον Γ. Προβόπουλο. Να του σερβίρουν ένα πακέτο μέτρο που θα είναι υποχρεωμένος να απορρίψει και έτσι να προβάλλουν τον εαυτό τους ως μελλοντικό κεντρικό τραπεζίτη της χώρας. Είναι σαν να βομβαρδίζεις μία πόλη με πυρηνική βόμβα, επειδή θέλεις να πείσεις την κοινωνία για την ανάγκη να γκρεμιστούν δύο – τρία κτίρια…
Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα πραγματικό πρόβλημα, το οποίο και είναι άγνωστο πως θα λυθεί. Τα κόκκινα δάνεια δεν είναι ούτε το 10% ούτε το 20% του συνόλου των δανείων. Χρειάζεται ένα σχέδιο για το πως μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, έστω και σε βάθος χρόνου. Το μυστικό ίσως βρίσκεται στο επενδυτικό κλίμα. Όσο οι αξίες υποχωρούν και πολλαπλασιάζεται η προσφορά, λόγω των κόκκινων δανείων, τόσο αυξάνονται οι προσδοκίες των κορακιών ότι θα βγάλουν ακόμη περισσότερα από την υποτιμητική κερδοσκοπία.
Αν πραγματικά ενδιαφερόντουσαν για την τύχη των χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν την επίλυση των προβλημάτων του από μία πιο ρεαλιστική βάση. Ας πούμε να εξαντλείται η υποχρέωση του δανειολήπτη στο ακίνητο που χάνει και να μην είναι εκτεθειμένος με το σύνολο της περιουσίας του για ένα ακίνητο. Κι αυτά που συζητάμε είναι πραγματικά μέτρα που μπορούν να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα στην αγορά και να στείλουν στα αζήτητα τα σχέδια των υποτιμητικών κερδοσκόπων. Το κλειδί του γρίφου δεν βρίσκεται στην σεισάχθεια, αλλά στην άνοδο των αξιών.
Καλά περίμενε εσύ να….ανέβουν οι αξίες και να πάρουν οι τράπεζες τα λεφτά τους! Κάποιοι κονδυλοφόροι δέν έννοούν να καταλάβουν πως η κοινωνία όλη βρίσκεται σε ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΑΛΙΟ!!! Τα χρέη αναγκάστικα θα διαγραφούν σε μεγάλο βαθμό γιατί πολύ απλά ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΟΝΤΑΙ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ!!! Κι αν κάποιος μετα απο δέκα χρόνια θα έχει καλύτερο εισόδημα, θα μπορεί να ξεχρεώσει τα χρεη του που μέχρι τότε με τόκους και πανωτόκια θα έχουν πολλαπλασιαστεί? Ακόμα και τότε πάλι κούρεμα θα θέλει. Και στο νόμο Κατσέλη να καταφύγει κάποιος, αν έχει καποιο ακίνητο να σώσει, έχει καλώς….άν όμως δέν εχει περιουσία, ποιός ο λόγος να βάλει μπελάδες στο κεφάλι του για δέκα και πλέον χρόνια που κραταει η μακρά περίοδος αναμονής για τη δικάσιμο και να φυτοζωεί καθώς το δικαστηριο θα του ζητά να πληρώνει μέρος των χρεών? Αν ειναι να περιμένω δέκα και δωδεκα χρόνια, ας περιμένω και λίγα ακόμα ωστε να συμπληρωθεί η εικοσαετία και να παραγραφούν οι απαιτήσεις όπως ορίζει και ο Αστικός Κώδικας. Χωρια που στο ενδιάμεσο αυτης της περιόδου είναι σχεδόν βέβαιο πως θα υπάρξουν “απελπισμένες” κινήσεις κουρέματος απο διάφορους πιστωτές προκειμένου να εισπράξουν μέρος της απαίτησης…
@GEORGE M
Σωστά τα λες. Αν δεν υπάρχει κάποια σχετικώς αξιόλογη περιουσία πίσω, ίσως να μην αξίζει καν να εξετάσει κανείς τον 3869. Είμαι πραγματικά κι εγώ σε δίλημμα καθώς διαθέτω κάποια ακίνητα, ένα αξίας, ένα της πλάκας (ούτε για να τρολλάρουν οι κουρούνες) και ένα όπου και ζω (καλή περιοχή αλλά σχεδόν 40 ετών σκαρί πια και κακοδιατηρημένο). Από τη μια σκέφτομαι πως θα ήθελα να το παλέψω, να κερδίσω λίγο χρόνο και να προτείνω τη ρευστοποίηση του ενός αρχικά κι αν δεν βγαίνει και του 2ου από αυτά τα δύο και να κρατήσω το σπίτι). Λέω πάλι, να το παλέψω αλλά να βγει μια θετική απόφαση σε 5 – 6 χρόνια από τώρα και μετά, να πληρώνω για άλλα 10 – 20 ή δεν ξέρω και γω πια πόσα χρόνια για διαμέρισμα που τότε θα είναι 50 ετών και βάλε; Φυσικά, αυτό ισχύει νομίζω για πολλούς εδώ μέσα που τους έκατσε και καλώς τους έκαστε μια κληρονομιά, μια γονική παροχή κ.ο.κ. ενώ είχαν και κάποιο στεγαστικό ή προϊόν που βαφτιζόταν σταγαστικό (όπως στην περίπτωσή μου). Ειλικρινά, είναι στιγμές που σκεπτόμενος τα γραφόμενα του begar μάλλον οδηγούμεθα στον καιρό που ο μή έχων μεγάλη περιουσία θα είναι καβαλάρης. Από την άλλη, πάντως, λέω με το νου μου πως δεν μπορεί, ακόμα κι αν στα στατιστικά δείγματα η γη, τα τούβλα, έχουν απαξιωθεί, το γεγονός ότι αυτό αφορά πια ολόκληρη την εδαφική επικράτεια (και δεν είναι φαινόμενο μιας περιοχής) δεν σημαίνει πως έχει χαθεί η πραγματική αξία τους, η χρηστικότητά τους, η αναγκαιότητά τους. Και συν τοις άλλοις, οι πιο πολλοί από εμάς φτάσαμε θαρρώ σε στάση πληρωμών όχι μόνο εξαιτίας του πλιατσικολογήματος που μεθόδευσαν οι εγχώριοι νενέκοι και τα αφεντικά τους, αλλά κι επειδή η ακόρεστη δίψα για αισχροκέρδια των τραπεζολαμογιών έφτασε να εκθρέφει μαθηματικά βέβαια μη εξυπηρετούμενα δάνεια αφού ο επιβαλλόμενος τόκος εξ αρχής δεν ήσανν βιώσιμος. Ενδεικτικά να σας αναφέρω ότι για ένα μικρό υπόλοιπο της τάξης των 1300 ευρώ από το 2006 στην Εθνική, έως και σήμερα λόγω των τόκων έχω μείνει στα 450 ευρώπουλα κι ας βάζω ακόμα (εδώ) προσεγγιστικά 30 – 35 ευρώ/μήνα! Η αίσθηση που έχω, είναι ότι το φαινόμενο γίνεται καθολοικό και τα γεγονότα θα προλάβουν τους τραπεζοκόρακες! Τι Νόμο Κατσέλη, τι άλλος με ρύθμιση στη ρύθμιση, τι πλειστηριασμοί (ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ) οδεύουμε ολοταχώς σε μονομερή διαγραφή πολύ μεγάλου μέρους οφειλών. Ας σταθούμε και στο προφητικό που πάνε να εντάξουν σε Νομοσχέδιο περί δήμευσης καταθέσεων όταν πτωχεύει τράπεζα (ΠΟΥ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΕΣ).
Κι εγώ πιστευω πως το κούρεμα των οφειλών είναι και αναποφευκτο και βέβαιο στο κοντινό μέλλον. Δυστυχώς θα επιχειρήσουν να το αντισταθμίσουν και με κούρεμα καταθέσεων……Δεν θελω να σκέφτομαι τί θα επακολουθήσει….
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΡΟΓΛΟΔΥΤΕΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΛΑΘΟΣ ΠΟΡΤΑ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ ΞΑΝΑ ΚΑΤΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ.
ΠΗΓΗ:http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1154016/gemise-h-athhna-xena-funds.html