Η διαχείριση των προβληματικών δανείων, που συνεχίζουν να σωρεύονται στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών, ήταν στην ατζέντα της χτεσινής συνεδρίασης του Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, με τη συμμετοχή των υπουργών Ανάπτυξης, Εργασίας, της διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδας, της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών και της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή. Το εν λόγω κυβερνητικό όργανο προετοιμάζει το πλαίσιο που αφορά την παραπέρα άρση των περιορισμών στους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας των λαϊκών νοικοκυριών, που θα ισχύσει από την 1η Γενάρη του 2015.
Σε αυτό το πλαίσιο και ενόψει κατάθεσης σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή, η κυβέρνηση ήδη έχει προχωρήσει με αποφασιστικά βήματα. Συγκεκριμένα:
Κομμένος και ραμμένος στις προδιαγραφές των τραπεζών είναι ο«προσδιορισμός των ευλόγων δαπανών διαβίωσης», με τον οποίο συμπληρώνονται οι προβλεπόμενες ρυθμίσεις για την άρση της όποιας παρεχόμενης προστασίας και για την έναρξη των πλειστηριασμών. Σύμφωνα με το υπουργείο Ανάπτυξης, το «μηνιαίο σύνολο των δαπανών αυτών θα λειτουργεί ως σημείο αναφοράς, ώστε να αξιολογείται η δυνατότητα κάθε οφειλέτη να εξυπηρετεί τις δανειακές του υποχρεώσεις, με βάση το εισόδημά του και αφού καλύψει τις ανάγκες διαβίωσής του». Οπως προκύπτει δεν αποτελεί ούτε καν εισοδηματικό όριο προστασίας, αλλά ενδεικτικό εισόδημα, στη βάση του οποίου οι τραπεζίτες θα ανακαθορίζουν τις δόσεις, με ρυθμίσεις επιμήκυνσης των δανείων κ.ά. Με το νέο πλαίσιο εκβιάζουν λαϊκά νοικοκυριά, τα εξαναγκάζουν να περικόψουν βασικές ανάγκες της καθημερινότητας, προκειμένου να αποπληρώσουν τους τραπεζίτες. Η «ενδεικτική» βάση υπολογισμού των ευλόγων δαπανών διαβίωσης γιατριμελή λαϊκά νοικοκυριά καθορίζεται μόλις στα 1.126 ευρώ το μήνα και για τα 4μελή νοικοκυριά στα 1.347 ευρώ το μήνα. Τα ποσά αυτά θα αποτελούν το κριτήριο για «εξωδικαστικούς συμβιβασμούς» με τους τραπεζίτες, κατά το λεγόμενο Ιρλανδικό Πρότυπο.
Με τον «Κώδικα δεοντολογίας» των τραπεζών, που ανακοινώθηκε από την Τράπεζα της Ελλάδας, και το γενικότερο νομοθετικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται, επιχειρούν να «διαχειριστούν» τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες. Προβλέπεται η «οικειοθελής» παραχώρηση της κατοικίας στις τράπεζες και η διαμονή του ιδιοκτήτη σε αυτή με το νοίκι (!), το οποίο στη συνέχεια θα αφαιρείται από το ποσό της οφειλής. Η ρύθμιση έρχεται να διογκώσει τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών, ενώ ταυτόχρονα μειώνει και τις επισφάλειες που εμφανίζουν στους ισολογισμούς τους.
Δικλίδες ασφαλείας προβλέπονται και για τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνειαπου βγαίνουν στο «κόκκινο». Σε αυτό το πλαίσιο εξετάζονται οι «προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου της επιχείρησης», τα «επιχειρηματικά πλάνα ή τα σχέδια αναδιάρθρωσης, οι «εκτιμώμενες μελλοντικές ταμειακές ροές της επιχείρησης», οι «παράγοντες κινδύνου» κ.ά. Τέλος, προβλέπεται και η δυνατότητα συμφωνίας ανταλλαγής χρέους με μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών. Σε αυτήν την περίπτωση οι τράπεζες αποκτούν ποσοστά των εταιρειών που έχουν δανείσει.