«Χαράτσια» για σπίτια που … δεν έχουν ή δεν θέλησαν ποτέ να αποκτήσουν μοιράζει η Εφορία σε χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων.
Από τα ειδοποιητήρια που καταφθάνουν τις τελευταίες ημέρες προκύπτει ότι η Εφορία «βάζει χέρι» ακόμα και σε πολύ φτωχά νοικοκυριά, τα οποία εξασφάλισαν με μόχθους -ή από κληρονομιά- ένα μικρό οικόπεδο και ένα «κεραμίδι» για να βάλουν το κεφάλι τους.
«Θύματα» πέφτουν πχ γεροντάκια που διαμένουν σε παλιές μονοκατοικίες σε λαϊκά προάστια, αλλά και όσοι δεν έδωσαν αντιπαροχή ή δεν οικοδόμησαν περισσότερο ενώ μπορούσαν. Το ΕΤΑΚ επιβάλλεται και στο εναπομείναν υπόλοιπο του συντελεστή δόμησης που δεν έχει αξιοποιηθεί.
Έτσι, αντί το Κράτος να απαλλάξει «εκ προοιμίου και εξ ορισμού» από το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων (ΕΤΑΚ) όσους διαμένουν πχ σε μια μικρή, πολυκαιρισμένη κατοικία κάτω των 200 τετραγωνικών (και αξίας χαμηλότερης από 300.000 ευρώ), τους καλεί να πληρώσουν φόρο με «καπέλο» εκατοντάδων ευρώ, σαν να ήταν ιδιοκτήτες τριώροφης πολυκατοικίας (!) επειδή… δεν την έχτισαν!
Την ίδια στιγμή όμως από τον φόρο γλιτώνουν οι γείτονές τους, που ζουν σε εντυπωσιακές μεζονέτες ή σε πολυτελή διαμερίσματα πάνω και από 150 τετραγωνικά μέτρα.
«Φόρος Μικρής Ακίνητης Περιουσίας»
Σύμφωνα με το νόμο «απαλλάσσεται από το ενιαίο τέλος ακινήτων (Ε.Τ.ΑΚ.) η κύρια κατοικία των φυσικών προσώπων, για κατοικίες έως 200 τ.μ., με αντικειμενική αξία έως 300.000 ευρώ»!
Ένα παράδειγμα: μια οικογένεια μένει σε μία μονοκατοικία, στη Νέα Ιωνία Αττικής. Η βάση υπολογισμού (τιμή ζώνης) στην συγκεκριμένη περιοχή είναι 1.400 ευρώ το τετραγωνικό.
Αν η κατοικία αυτή ήταν 200 τετραγωνικά, τότε θα έμενε πλήρως αφορολόγητη για φέτος, επειδή η αντικειμενική της αξία δεν ξεπερνά τα 300.000 (210 Χ 1.400 = 294.000 ευρώ) και επειδή δεν ξεπερνά τα 200 τμ.
Αν όμως, όπως προκύπτει από τα εκκαθαριστικά, η ίδια οικογένεια -στο ίδιο οικόπεδο- ζει σε ένα παλαιό σπιτάκι 72 χρόνων και μόλις 72 τετραγωνικών, τότε καλείται να πληρώνει 141 ευρώ το χρόνο στην Εφορία!
Η λογική του Παραλόγου
Πώς γίνεται αυτό;
Η απάντηση μόνο απλή δεν είναι, αλλά κρύβεται σε μια βαθιά πολυνομία που γεννά στρεβλώσεις και φορολογική και κοινωνική αδικία.
Επί της ουσίας, η εφορία «τιμωρεί» και χαρατσώνει τον μικροϊδιοκτήτη γης που δεν εξάντλησε το συντελεστή δόμησης που διέθετε το οικόπεδο, επειδή θέλησε –ή δεν μπόρεσε- να υψώσει μεγαθήρια όπως έκαναν οι γείτονές του, είτε με κεφάλαια που διέθεταν από πριν, είτε μέσω της αντιπαροχής.
Επιπλέον, η εφορία «πριμοδοτεί» ή απαλλάσσει εντελώς από το ΕΤΑΚ όποιον αξιώθηκε να χτίσει μια μεζονέτα για να κατοικεί ή κινήθηκε «εμπορικά» και έδωσε το οικοπεδάκι για αντιπαροχή.
Αυτό συμβαίνει επειδή η εφορία απαλλάσσει μόνο την κύρια κατοικία έως τα 200 τετραγωνικά.
Αν κάποιος ζει σε λιγότερα (στο παράδειγμά μας: 72 τμ), ενώ ο νόμος του επέτρεπε να υψώσει … πολυκατοικία, τότε απαλλάσσεται μόνο για τα 72 που πραγματικά διαθέτει και φορολογείται κανονικά για όλα τα υπόλοιπα που …δεν υπάρχουν, σαν να τα είχε και να τα απολάμβανε. Έτσι, ο μικροϊδιοκτήτης των 72 τετραγωνικών πληρώνει τα 141 ευρώ και για τα 128 τετραγωνικά που δεν διαθέτει αλλά θα μπορούσε (βάσει οικοδομησιμότητας) να έχτιζε, αν είχε φυσικά τα χρήματα.
Λαβύρινθος
Είναι φανερό ότι οι κυβερνήσεις σκοπίμως δεν προνόησαν να επεκτείνουν τουλάχιστον το αφορολόγητο (των 300.000 ευρώ ή 200 τμ) και στα επιπλέον τετραγωνικά που …δεν κτίστηκαν.
Την ώρα δηλαδή που η Πολιτεία κυνηγά τους ημιϋπαίθριους, η εφορία αντιμετωπίζει σαν φορολογικό έγκλημα την απελευθέρωση χώρων που δεν τσιμεντοποιήθηκαν!
Στο παράδειγμα που αναφέραμε, από το αντικειμενικής αξίας 226.149 ευρώ ακίνητο (μαζί με το δικαίωμα υψούν του οικοπέδου), η εφορία θεωρεί ως αφορολόγητα μόνο τα 57.153,60 ευρώ που αντιστοιχούν στα χιλιοστά που καλύπτει η κατοικία των 72 τετραγωνικών, ενώ φορολογεί αγρίως όλα όσα δεν χρησιμοποιήθηκαν –και ίσως δεν χρησιμοποιηθούν ποτέ- από τον ιδιοκτήτη.
Ο νόμος αναγνωρίζει μάλιστα εκπτώσεις «λόγω παλαιότητος» στο 70+ ετών κτίσμα, αλλά όχι και για … το «κτίσμα φάντασμα» που υπάρχει μόνο στην φαντασία της Εφορίας.
Ο ίδιος νόμος μάλιστα, μέσα από περίπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς, αντιμετωπίζει διαφορετικά το ίδιο οικόπεδο στην περίπτωση που είναι τελείως άκτιστο και στην περίπτωση που έχει μέσα μια «παράγκα» των 20 τμ. Στην πρώτη το ΕΤΑΚ υπολογίζεται μόνο ως ποσοστό της αξίας του οικοπέδου (ασχέτως εάν βάσει συντελεστή οικοδομησιμότητας θα μπορούσε να έχτιζε πχ 500 τετραγωνικά), ενώ στη δεύτερη φορολογεί και τον «αέρα» (δηλαδή τα υπόλοιπα 480 τμ). Στην περίπτωση αυτή μάλιστα, ο φόρος θα ήταν κατά πολύ υψηλότερος, αφού το αφορολόγητο θα περιοριζόταν μόνον στα 20 τετραγωνικά!
«Πατατράκ» για μικροϊδιοκτήτες
Από τον φόρο εξαιρούνται πλέον μόνο τα 200 τμ (ή τα 300.000 ευρώ της αξίας) της κύριας κατοικίας, ενώ φορολογούνται κανονικά με φόρο τουλάχιστον 1 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο όλοι οι υπόλοιποι χώροι και ακίνητα.
Στο παράδειγμα του ιδιοκτήτη της πεπαλαιωμένης κατοικίας των 72 τετραγωνικών, αναλογούν και άλλα 20 τ.μ. βοηθητικών χώρων (πχ αποθήκη, θέση στάθμευσης κλπ) που δεν λογίζονται ως κύρια κατοικία και φορολογούνται προς 28 ευρώ το χρόνο. Η ίδια οικογένεια έχει και ένα κατάστημα μόλις 16 τετραγωνικών μέτρων στη Νέα Φιλαδέλφεια, για το οποίο θα πληρώνει 21,05 ευρώ ετησίως. Συνολικά δηλαδή ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης θα πληρώνει τα 50 ευρώ το χρόνο -πέραν των 141 ευρώ για το αναξιοποίητο οικοδομικά υπόλοιπο του οικοπέδου του.
Πάντως το ΕΤΑΚ που έρχεται από το παρελθόν είναι πολύ μικρότερο από τα νέα χαράτσια που επιβλήθηκαν στα ακίνητα από το 2010 και μετά. Από το 1,3 εκατ. ιδιοκτήτες που θα λάβουν το εκκαθαριστικό ΕΤΑΚ τις επόμενες μέρες και εβδομάδες, μόνο οι 100.000 τελικά θα κληθούν να πληρώσουν περί τα 100.000.000 ευρώ. Αντιθέτως πολλαπλάσια θα είναι τα ποσά για το ΦΑΠ του 2010 και 2011 που θα ταχυδρομηθούν το καλοκαίρι.
[sc:Πηγή id=”http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=201928″ ]