Το 2006 έπεσα στην παγίδα του στεγαστικού δανείου. Πήρα ένα δάνειο λοιπόν κι αγόρασα ένα διαμέρισμα. Σκέφτηκα ομολογώ πρακτικά το θέμα κι είπα: αντί να πληρώνω ενοίκιο μια ολόκληρη ζωή, θα πληρώνω μια σταθερά μειούμενη δόση όση περίπου και το ενοίκιο – άντε λίγο παραπάνω – και σε κάποια χρόνια το ακίνητο θα μείνει στην κατοχή μου. Αμ δε! Πράγματι για 4 ολόκληρα χρόνια πλήρωνα ανελλιπώς τη μηνιαία δόση μου. Με στερήσεις απο τις μικρες απολαύσεις της ζωής, αλλά με ένα στόχο.Στα μέσα του ’09 έχασα τη δουλειά μου. Δανείστηκα για να μην χάσω ούτε μια δόση. Ξαναβρήκα δουλειά στα τέλη του ’10 μετά από πολλές προσπάθειες και μετά απο 16 μήνες. Στο μεταξύ έχασα 4 δόσεις. Θα μου πείτε δεν ήμουν μόνο εγώ σ΄ αυτή τη χώρα. Άλλα 2-3 εκατομμύρια πελάτες, άλλοι λίγο κι άλλοι πολύ είχαν καθυστερήσεις.
Η τράπεζα προσπάθησε να δείξει κοινωνικό πρόσωπο. Μου έκοψε τη δόση περίπου στη μέση, προσπαθώντας να διευκολύνει, κεφαλαιοποίησε τις οφειλές μου, τις ανατόκισε με απίστευτα υψηλό επιτόκιο 8%, ενέγραψε και 2η υποθήκη στο ίδιο ακίνητο και βρέθηκα να πληρώνω την ίδια δόση με αυτή που πλήρωνα! Καλό έτσι; Έτσι πήγε περίπατο η καλή πρόθεση. Άλλωστε ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος από καλές προθέσεις…Και το πιο ωραίο το άφησα για το τέλος. Ήρθε το εκκαθαριστικό χαρτί της τράπεζας, ξέρετε αυτό για την μηνιαία καταβολή κι είδα το απίστευτο:
Σε 5 χρόνια, για δάνειο 260.000€ έχω πληρώσει 66.000€ δηλαδή 1.100€ μηνιαίως και χρωστώ ακόμα 256.000€ … καλό έεεε;; Δηλαδή εξόφλησα από κεφάλαιο σε 5 χρόνια μόνο 4.000 € πληρώνοντας 62.000€ σε τόκους. ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ !
Αυτές είναι οι ευεργετικές προσπάθειες που κάνουν οι τράπεζες. Έτσι θέλουν να συνεχίσουν. Κάπως έτσι θα στραγγαλίσουν κάθε προσπάθεια ανάκαμψης ελληνικού νοικοκυριού.
Δεν λέω. Χρωστώ και πρέπει να αποπληρώσω. Αλλά έλεος. Σε τέτοιες στιγμές, που στο διάολο είναι η ευαισθησία τους; Πως θα με βοηθήσουν να είμαι εντάξει στην υποχρέωση μου;
Ειλικρινά λέω πως αν μείνω – όπως όλα τα πράγματα δείχνουν – ΔΥΣΤΥΧΩΣ, από δουλειά ξανά, τους χαρίζω και το διαμέρισμα κι όλα. Φυσικά σε αυτή την προσπάθεια συνδράμει κι η πολιτεία με το Ενιαίο τέλος ακινήτων, το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, το έκτακτο – πλην μόνιμο – νέο τέλος ακινήτων μέσω ΔΕΗ κλπ, κλπ, κλπ… φόρους ακινήτων, τις αυξήσεις στις ΔΕΚΟ, στο πετρέλαιο, την άμεση κι έμμεση γενικώς φορολογία μου, την εσωτερική υποτίμηση του κωλονομίσματος κι όλες αυτές στις ομορφιές που βλέπουμε τελευταία !
Όχι. Δεν έχω παράπονο. Η εκάστοτε κυβέρνηση κάνει ότι μπορεί για να μην εξοφλήσω ποτέ το σπίτι στην τράπεζα, να χρωστά και το παιδί μου και να είμαστε όλοι είλωτες στα συμφέροντα τους.
Κάπως έτσι χθες ο κος Παπαδήμος μας ζήτησε να προσπαθήσουμε όλοι μαζί… εγώ δεν μπορώ άλλο. Και δεν το γράφω με αφορμή το δανεισμό μου. Αυτό είναι δική μου δουλειά. Πως όμως όλοι όσοι χρωστάμε θα βγούμε από αυτό το τούνελ, με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας;
Όχι! Δεν θέλω άλλη ΤΕΤΟΙΑ Ευρώπη! Χόρτασα !
Εσείς;