Αυτή τη βδομάδα, προσφέρθηκα να βοηθήσω στον προεκλογικό αγώνα υποψηφίου βουλευτή, που ανήκει στα πρώην “μεγάλα” κόμματα, παρά την εσωτερική μου αγανάκτηση εναντίον των δύο μεγάλων κομμάτων.
Το έκανα, λόγω οικογενειακής υποχρέωσης (ο υποψήφιος είναι κοντινός συγγενής), αλλά κυρίως επειδή πρόκειται περί εντίμου ατόμου, που πολλές φορές έθεσε υποψηφιότητα και δεν εξελέγη.
Μπορώ να πω ότι ήταν μια χρήσιμη εμπειρία, γιατί έμαθα κάποια πράγματα που διέπουν την καταπληκτική “Δημοκρατία” μας, αλλά και τη νοοτροπία του Έλληνα ψηφοφόρου.
Τι είδα και τι διαπίστωσα:
Πληρωμένη δημοκρατία
Αν δεν έχεις χρήμα, δεν μπορείς να μπεις στο παιχνίδι της υποψηφιότητας.
– Πληρώνεις για να τυπώσεις φυλλάδια και κάρτες.
– Πληρώνεις για να τυπωθούν τα ψηφοδέλτια (αυτά που διανέμονται στα σπίτια).
– Πληρώνεις για φακέλους.
– Πληρώνεις για να τα σταυρώσουν, ένα ένα στο χέρι (η προεκτύπωση σταυρού συνιστά ακυρότητα)
– Πληρώνεις για να τα φακελώσουν.
– Πληρώνεις για να τα διανείμουν.
– Πληρώνεις για συνέντευξη στο τοπικό κανάλι (αλλιώς δεν σε βγάζει)
– Πληρώνεις για διαφήμιση στο διαδίκτυο.
– Πληρώνεις για μαζική αποστολή SMS.
– Πληρώνεις για να παίζει η φάτσα σου πρώτη σελίδα στις τοπικές εφημερίδες.
– Πληρώνεις για να τηλεφωνήσεις σε όλους τους πιθανούς ψηφοφόρους του νομού (μεροκάματα και κόστος τηλεφωνημάτων).
Όλα τα παραπάνω, αθροιζόμενα, φτάνουν σε ασύλληπτα ποσά. Από 30.000 έως 200.000 ευρώ. Μιλάμε πάντα για επαρχία. Προφανώς στην Αθήνα θα είναι μεγαλύτερο το κόστος, αφού απευθύνεσαι σε μεγαλύτερο αριθμό ψηφοφόρων.
Αν τώρα είσαι κοινός εργαζόμενος μπατίρης θνητός, πληρώνεις μόνο τις εκτυπώσεις και πολύ περιορισμένες προβολές στις εφημερίδες και τα υπόλοιπα προσπαθείς να τα κάνεις με εθελοντές, οι οποίοι εργάζονται αμισθί, για να σε βοηθήσουν, άρα και το αποτέλεσμα που παίρνεις, είναι το αντίστοιχο.
Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, σας λέω ότι αντίστοιχος υποψήφιος, σε διπλανό κτήριο, είχει ολοκληρώσει τα πάντα από τα παραπάνω, 8 μέρες πριν τις εκλογές, όταν εμείς, οι μπατίρηδες εθελοντές, ακόμα και τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Το προφίλ του εθελοντή
Όσοι εργάζονται εθελοντικά στα πολιτικά γραφεία, χωρίς μισθό δηλ, διακρίνονται σε δύο κατηγορίες.
1. Αυτούς που προσδοκούν να ανταμειφθούν σε είδος (π.χ. διορισμός στο δημόσιο ή κάποια άλλη “χάρη”). Αυτοί δουλεύουν σα σκυλιά, νυχθημερόν, απλήρωτοι και βγάζουν την περισσότερη και ουσιαστική αγγαρεία. Από τηλεφωνήματα, μέχρι μεταμεσονύχτιες διανομές ψηφοδελτίων και φυλλαδίων. Γι’ αυτούς, είναι πολύ σημαντικό να εκλεγεί ο υποψήφιος, διότι μόνο έτσι θα επωφεληθούν και οι ίδιοι.
2. Οι φίλοι και συγγενείς, σαν την αφεντιά μου, που πάνε μερικές ώρες, περισσότερο από “υποχρέωση” στον κουμπάρο, ξάδελφο, θείο κλπ που είναι υποψήφιος, ίσα ίσα για να μην γκρινιάζει και λέει ότι δεν τον στήριξε το ίδιο το σόϊ. Φυσικά αυτοί, εργάζονται με λιγότερο ζήλο, πολύ λιγότερες ώρες και δεν αποδίδουν ποσοτικά και ποιοτικά. Άλλωστε, αυτοί δεν έχουν και καμιά σκασίλα για το αν εκλεγεί ή όχι ο υποψήφιος και επιπρόσθετα δεν επιθυμούν να τους δει ο κόσμος να ασχολούνται και να χαρακτηριστούν ως κομματόσκυλα. Κάπου εκεί κατατάσσομαι και εγώ.
Ο παλιός είναι αλλιώς
Ο ήδη εκλεγμένος βουλευτής που ξαναθέτει υποψηφιότητα, έχει τεράστιο πλεονέκτημα. Διαθέτει έτοιμους μηχανισμούς, από ανθρώπους που ήδη έχουν “εξυπηρετηθεί” και οι οποίοι θα τρέξουν νύχτα μέρα για να ξεπληρώσουν το διορισμό (ή ο,τιδήποτε άλλο τους έχει προσφερθεί).
Ο ήδη εκλεγμένος βουλευτής, συνήθως διαθέτει και χρήμα.
Ο ήδη εκλεγμένος βουλευτής, αυτοδικαίως συμπεριλαμβάνεται στο ψηφοδέλτιο, άρα με το που μυρίσει εκλογές στον αέρα, αρχίζει την προετοιμασία. Οι υπόλοιποι, θα πρέπει να ανακοινωθούν επίσημα τα ονόματα, πράγμα που τους αφήνει ουσιαστικά με μόνο 15 μέρες χρόνο για να οργανώσουν και διεξάγουν τον προεκλογικό αγώνα τους.
Ο ήδη εκλεγμένος βουλευτής, διαθέτει τους μηχανισμούς, ώστε να παρέμβει στην εκλογική διαδικασία και να αλλοιώσει το αποτέλεσμα. Ο δικαστικός αντιπρόσωπος, κατά την καταμέτρηση των ψήφων, ενδιαφέρεται για το πόσες ψήφους πήρε το κάθε κόμμα. Το πως γίνεται η κατανομή σταυρών στα κόμματα δεν το ενδιαφέρει. Εκεί υπεισέρχονται οι μηχανισμοί. Σε όσα ψηφοδέλτια του συγκεκριμένου κόμματος, υπάρχουν λιγότεροι ή καθόλου σταυροί, από το σύνολο που προβλέπεται στο νομό, τα τσιράκια προσθέτουν επιτόπου σταυρούς στο δικό τους υποψήφιο.
Ο Έλληνας ψηφοφόρος
Δυστυχώς, αντίθετα με αυτά που πιστεύουμε ή παριστάνουμε πως πιστεύουμε, ο Έλληνας, σε μεγάλους αριθμούς, συνεχίζει, ακόμα και σήμερα,να είναι ο κλασικός μαλάκας ραγιάς, που πάει πριν την Κυριακή στο πολιτικό γραφείο για να δηλώσει πίστη και υποταγή, ώστε αν ο υποψήφιος εκλεγεί, να έχει μούτρα να ζητήσει ρουσφέτια. Ήδη, πολλοί ζητάνε το ρουσφέτι προεκλογικά, νομίζοντας ότι έτσι κάτι θα πετύχουν.
Στην πραγματικότητα, το 95% των αιτημάτων για ρουσφέτι, μόλις φύγει ο πελάτης-ψηφοφόρος, πάει στα σκουπίδια και δεν ξαναασχολείται κανένας μ’ αυτό. Το υπόλοιπο 5% αποτελείται από αιτήματα, τα οποία δεν είναι σπουδαία και μπορούν να ικανοποιηθούν με ένα απλό τηλεφώνημα, αλλά δεν απαιτούν καν παρέμβαση βουλευτή. Κλασικό παράδειγμα, να πάρει άδεια ένας φαντάρος. Σε ποσοστό 90%, ο φαντάρος μπορεί να πάρει μόνος του την άδεια, αρκεί να το ζητήσει ευθέως από το Διοικητή του και χωρίς να έχει καμιά υποχρέωση σε κάνέναν.
Σε ένα μεγάλο ποσοστό, οι “πελάτες” των υποψηφίων έχουν νοητικό επίπεδο “αγελάδας”. Αυτός είναι και ο λόγος που επιβιώνει μέχρι σήμερα το σαθρό πολιτικό σύστημα στη χώρα μας.
Το επίπεδο του βουλευτή
Μια λυπηρή διαπίστωση είναι ότι η πλειοψηφία των υποψηφίων βουλευτών αποτελείται από ανθρώπους του μέσου όρου, χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες, πολιτική κρίση ή εξυπνάδα. Το κυριότερο, δεν είναι περισσότερο ενημερωμένοι στα θέματα του κράτους, από τον μέσο πολίτη που διαβάζει εφημερίδες, παρακολουθεί τηλεόραση και ενημερώνεται από το διαδίκτυο.
Βλέπετε, αν ανήκεις στην κατηγορία του κοινού θνητού, που πρέπει να εργάζεται για να ζήσει, δεν σου περισσεύει και πολύς χρόνος για να ενημερωθείς για τα κρατικά θέματα.
Εκεί το πλεονέκτημα το έχουν οι λεγόμενοι “επαγγελματίες” βουλευτές, που από τη στιγμή της ενηλικίωσής τους “κληρονόμησαν” τη βουλευτική έδρα του πατέρα τους. Ναι, αυτοί που τους κατηγορούμε ότι δεν δούλεψαν ποτέ.
Και σ’ αυτό το λυπηρό συμπέρασμα κατέληξα, γνωρίζοντας και συνομιλώντας με υποψήφιους όλων σχεδόν των κομμάτων, δεδομένου ότι στην επαρχία, όλοι μιλάνε με όλους.
Αυτή είναι η εμπειρία που απέκτησα, με την ολιγοήμερη ενασχόλησή μου στα προεκλογικά.
begar
daneiakartes.info
Και γι’ αυτό οι μεσημεριανές σιέστες!
Μας έκανες την καρδιά περιβόλι Admin. Αν είναι αυτά τα ποσοστά νοημόνων πολιτών….. καληνύχτα!
Η ανακοπή μαζί με ασφαλιστικά κοστίζει από 600-1200 ευρώ, ανάλογα το δικηγόρο που θα επιλέξεις.
Από κει και πέρα, εμείς έχουμε μια λίστα με προτεινόμενους δικηγόρους, κατά σειρά παλαιότητας (όποιος έχει περισσότερο διάστημα συνεργασίας, είναι πιο πάνω στη λίστα).
Τηλεφωνείς, ρωτάς και σου λύνονται οι απορίες. Απλά πράγματα.
Αν κερδίσεις την ανακοπή, η τράπεζα μπορεί να επανέλθει με νέα διαταγή πληρωμής, ζητώντας μικρότερο ποσό, αλλά επειδή είναι τόσο πιεσμένο το τραπεζικό σύστημα και τόσο φρακαρισμένο το δικαστικό σύστημα, οι πιθανότητες είναι μειωμένες.
Πρέπει να περνάμε από test ΙQ για το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθε.
Σας μερσώ για το “κοπέλα”.
Ρε συ begar !
Πως μπορείς και το κάνεις αυτό ?
Αν είναι συγγενής σου και κατεβαίνει με ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ του την λες στα ίσα και χωρίς παρεξήγηση ! Δηλαδή είναι σωστό να παραμένει αμετανόητος για τις μαλακίες του κόμματός του και να παραμένει πρόθυμός να συμπράξει και για τις επόμενες ?
Λίγη ντροπή !!! Κάνε το σωστό και για σένα και για αυτόν…Συμβούλεψέ τον να αποχωρήσει έστω και τώρα!
Φυσικά και με ενοχλεί πάρα πολύ η ανάμιξή μου, αλλά υπάρχει άλλος λόγος που δεν μπορώ να αναφέρω δημόσια.
Καλημέρα.
Βegar έχω μια ένσταση.Εξήγησε μου πως γίνεται αυτό που λες με τη νοθεία των σταυρών.Τι εννοείς,μπαίνουν σταυροί μετά το πέρας των εκλογών;Αφού έχει παραδώσει ο δικαστικός αντιπρόσωπος;
Εξηγώ:
Μόλις ολοκληρωθεί η ψηφοφορία, κλείνει η πόρτα και αρχίζει η καταμέτρηση.
Πες ότι εγώ είμαι εκπρόσωπος του υποψηφίου Καρακολοκύθογλου και στο νομό μου μπαίνουν το πολύ 2 σταυροί.
Κατά την καταμέτρηση βγαίνουν ένα ένα τα ψηφοδέλτια και αρχίζει η καταμέτρηση:
ΠΑΣΟΚ 1, ΝΔ 1, ΚΚΕ 1, ΠΑΣΟΚ 1, ΠΑΣΟΚ 1, ΚΚΕ 1, ΚΚΕ 1 κλπ
Σε κάθε ψηφοδέλτιο του κόμματός μου, όπου υπάρχουν δύο σταυροί, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Αν όμως περάσει ψηφοδέλτιο όπου υπάρχει μόνο ένας σταυρός, στην υποψήφια Χονδροκολάρα, ή κανένας, βάζω με το στυλό εκείνη τη στιγμή ένα σταυρό και στον Καρακολοκύθογλου.
Ο δικαστικός αντιπρόσωπος, συνήθως δίνει μεγάλη προσοχή στον αριθμό ψηφοδελτίων ανά κόμμα.
Για παράδειγμα. Σε ένα σχολείο ψήφισαν 100, έγκυρα 100. Έλαβαν κόμμα Α 50, Κόμμα Β 40, κόμμα Γ 10.
Αυτό πρέπει να διαφυλαχτεί ως νούμερο. Τώρα αν το κόμμα Γ, που εκλέγει ένα βουλευτή, θα βγάλει το Καρακολοκύθογλου ή την Χονδροκολάρα, δεν ενδιαφέρει τον Δ.Α. αφού δεν προέρχεται καν από εκείνο το νομό.
Άρα τι έχουμε: Το Κόμμα Γ πήρε 10 ψήφους, αλλά δεν ξέρουμε στην πραγματικότητα ποιός βουλευτής του πήρε τους περισσότερους σταυρούς για να πάρει την έδρα.
* Τα ονόματα υποψηφίων είναι τυχαία, ελπίζω να μην υπάρχουν αληθινοί υποψήφιοι με τέτοια ονόματα και έχουμε παρεξηγήσεις.
Συμφωνώ με αυτό που λέει ο begar. Την ιστορία την έχω ακούσει στο παρελθόν από φίλους, κομματικά στελέχη.
Όταν λένε ότι κομματικός μηχανισμός υποστηρίζει έναν υποψήφιο, ενοούν ότι τον υποστηρίζει κατά τη διάρκεια της καταμέτρησης των σταυρών.
Μου το περιέγραψαν όπως το λέει και ο begar.
Το θέμα δεν είναι τόσο απλό παιδιά.Οταν γίνεται η διαλογή των ψηφοδελτίων,εξάγεται το ψηφοδέλτιο απο τον φάκελλο,αριθμείται, αναγράφεται ο αριθμός των σταυρών και μονογράφεται απο τον Δικαστικό Αντιπρόσωπο.Μονογραφή του Δ.Α μπαίνει επίσης δίπλα σε κάθε σταυρό.Αν δεν υπάρξει συνεργασία και συμφωνία όλων των παρευρισκομένων,μηδέ του Δ.Α εξαιρουμένου,δεν μπορεί να υπάρξει νόθευση του αποτελέσματος.
Ακριβώς.
Την ώρα που είναι να καταμετρηθεί ο αριθμός των σταυρών, είναι που μπαίνει αστραπιαία ο πρόσθετος σταυρός.Η λαθροχειρία γίνεται, εφόσον οι ενδιαφερόμενοι εκτιμήσουν ότι ο ΔΑ δεν πολυνοιάζεται για τους σταυρούς.
Αν ο ΔΑ είναι σχολαστικός, ή αν υπάρχουν εκπρόσωποι όλων των υποψηφίων βουλευτών, δεν μπορεί να γίνει τίποτα.
Πάντως, για να μου το έχουν περιγράψει ως πάγια τακτική αλλοίωσης, όχι του εκλογικού αποτελέσματος, αλλά του ποιος παίρνει τη βουλευτική έδρα, έτσι θα είναι.
Ίσως κάπου να γίνονται αυτά δεν λέω όχι.Αυτό σημαίνει ότι ο ΔΑ δεν κάνει σωστά την δουλειά του.Και εξηγώ, γιατί από το 1999 έως το 2004 δούλευα σαν γραμματέας σε όλες τις εκλογές(βουλευτικές και δημοτικές.)ΠΡΙΝ αρχίσει η διαδικασία, ο ΔΑ μαζεύει όλους τους στυλούς που υπάρχουν στην αίθουσα και μετά αρχίζουν(γιατί ο γραμματέας γράφει) όλοι να ανοίγουν τους φακέλους.Στυλό σε όλη την διαδικασία έχει μόνο ο ΔΑ και ο γραμματέας. Αφού ανοιχτούν οι φακέλοι όλοι και μετρηθούν,ο ΔΑ τους ξαναμετράει και σημειώνει πάνω σε κάθε ψηφοδέλτιο αριθμό(1,2,3……..1999) όσα είναι τα ψηφοδέλτια.Αφού βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχουν αποκλίσεις ανάμεσα στον αριθμό των ψηφοδελτίων και στον αριθμό αυτών που ψήφισαν προχωράει.Πιάνει κάθε ψηφοδέλτιο και φωναχτά ανακοινώνει πρώτα τον συνδιασμό μετά τον αριθμό των σταυρών και μετά τα ονόματα των υποψηφίων που πήραν τους σταυρούς.Μονογράφει δίπλα σε κάθε σταυρό και πάνω δεξιά του ψηφοδελτίου γράφει ολογράφως τον αριθμό των σταυρών και ξαναβάζει μονογραφή.Ταυτόχρονα ο γραμματέας γράφει.Ταυτόχρονα όμως.Δεν πιάνει άλλο ψηφοδέλτιο ο ΔΑ αν δεν έχει τελειώσει η εγγραφή του πρώτου από τον γραμματέα.
Οπως βλέπετε δεν μπορεί να γίνει αυτό που λένε.Τουλάχιστον αυτή ήταν η διαδικασία που ακολουθούσαν οι ΔΑ όλες τις φορές που δούλεψα εγώ.Αν αυτό συμβαίνει τελικά κάπου,σημαίνει ο ΔΑ δεν κάνει σωστά την δουλειά του.ΔΕΝ επιτρέπεται να έχουν στυλό οι υπόλοιποι και ειδικά οι κομματικοί αντιπρόσωποι.Αυτός είναι ξέρετε ένας λόγος να σταματήσεις την διαδικασία και να κάνεις ένσταση .Να το έχουν υπόψη όσοι πάνε σαν κομματικοί αντιπρόσωποι ή σαν εφορευτική επιτροπή.Με την ευκαιρία….. αύριο με βάλανε εφορευτική και φυσικά θα πάω κανονικά.Αυτά από εμένα και τα λέω γιατί έτσι τα έχω ζήσει πολλά χρόνια.