Του Γ. Δελαστικ
Διασκεδαστικός αλλά και αποκαλυπτικός της πλήρους άγνοιας των πραγματικών δεδομένων εκ μέρους των πολιτικών ταγών της Ελλάδας ήταν ο τρόπος με τον οποίον συζητήθηκε στη Βουλή η υπόθεση της χρεοκοπίας της Αργεντινής.
Δεν υπάρχει η ελάχιστη αμφιβολία ότι Ελλάδα και Αργεντινή είναι δύο χώρες εντελώς διαφορετικές στην οικονομική και κοινωνική δομή τους. Τόσο διαφορετικές, που είναι αδύνατον να συγκριθούν.
Από τη στιγμή όμως που για λόγους πολιτικής δημαγωγίας αποφασίζουν κάποιοι να συγκρίνουν τις συνέπειες της χρεοκοπίας της Αργεντινής με το μνημονιακό καθεστώς της Ελλάδας, καθόλου δεν θα έβλαπτε να ζητούσαν από τους συμβούλους τους να τους παράσχουν δύο – τρία θεμελιώδη οικονομικά στοιχεία. Θα έπεφταν από τα σύννεφα!
Ας αρχίσουμε, λοιπόν, με την Ελλάδα. Μπήκε σε καθεστώς Μνημονίου, όπως είναι γνωστό, στις αρχές Μαΐου του 2010. Το αποτέλεσμα; Το ΑΕΠ της μειώθηκε κατά 3,5% το 2010, κατά 6,9% τα 2011 και αναμένεται να μειωθεί το 2012 από 6,5% έως 6,9% βάσει των εκτιμήσεων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Συνολική μείωση δηλαδή του ΑΕΠ της χώρας μας κατά τη μνημονιακή τριετία 2010-2012 γύρω στο 17%.
Πάμε να δούμε τώρα τι έγινε στην Αργεντινή. Η χώρα κήρυξε στάση πληρωμών του εξωτερικού χρέους και χρεοκόπησε στις αρχές του 2002. Τη χρονιά της χρεοκοπίας, λοιπόν, το 2002, το ΑΕΠ της Αργεντινής καταβαραθρώνεται σε ποσοστό 10,89% βάσει των στοιχείων της Παγκόσμιας Τράπεζας. Καθώς όμως η χώρα δεν πληρώνει το εξωτερικό δημόσιο χρέος της, από τον επόμενο κιόλας χρόνο της χρεοκοπίας, το 2003, αρχίζει η άνοδος του ΑΕΠ και μάλιστα με εκρηκτικούς ρυθμούς! Μέσα στο 2003 σχεδόν ισοφαρίζεται η πτώση του ΑΕΠ κατά το 2002, αφού η αύξηση φτάνει στο απίστευτο ύψος του… 8,83%! Η Αργεντινή γίνεται… πύραυλος! Το ΑΕΠ της αυξάνεται το 2004 κατά 9,03%, το 2005 κατά 9,18%, το 2006 κατά 8,47%, το 2007 κατά 8,65%!!!
Με το που έπαψε δηλαδή η Αργεντινή να πληρώνει τους δανειστές της στο εξωτερικό, η οικονομία της απογειώθηκε αμέσως με φρενήρεις ρυθμούς. Μία και μοναδική χρονιά είχε βίαιη μείωση του ΑΕΠ της και έπειτα ραγδαία ανάπτυξη, με αποτέλεσμα η οικονομία της μέσα σε μια πενταετία να είναι 30% μεγαλύτερη από όσο ήταν πριν από τη χρεοκοπία της.
Αντιθέτως, η Ελλάδα, που βρίσκεται στον τρίτο χρόνο μνημονιακού καθεστώτος, έχει μέχρι στιγμής τρία συνεχή χρόνια ύφεσης (σωρευτικά γύρω στο -17% του ΑΕΠ, πολύ χειρότερα από το -10,89% της Αργεντινής) και παράλληλα είναι απολύτως βέβαιο ότι θα έχουμε ύφεση και το 2013 και το 2014, αν και σε χαμηλότερα ποσοστά. Στην Ελλάδα η ανεργία ανήλθε τον Ιούνιο στο 24,4% του εργατικού δυναμικού και αναμένεται ο ετήσιος μέσος όρος να κυμανθεί γύρω στο 24%.
Στη χρεοκοπημένη Αργεντινή, όμως, ουδέποτε η ανεργία προσέγγισε τέτοια ποσοστά. Το 2002, τη χρονιά της χρεοκοπίας, έφτασε στο 17,9% και αμέσως μετά άρχισε η αποκλιμάκωση της: έπεσε το 16% το 2003, στο 12,6% το 2004, στο 10% το 2005. Εντελώς αντίθετη η πορεία από τη μνημονιακή Ελλάδα, όπου η ανεργία αυξάνεται διαρκώς: από το 12,4% του 2010 ανέβηκε στο 17,2% το 2011 και εκτοξεύθηκε στο 24% περίπου το 2012.
Επαναλαμβάνουμε ότι Ελλάδα και Αργεντινή δεν είναι συγκρίσιμες οικονομικά χώρες. Όσοι όμως κυβερνητικοί προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό λέγοντας “θα γίνουμε σαν την Αργεντινή αν δεν εφαρμόσουμε τις εντολές της τρόικας”, θα πρέπει να σταματήσουν αυτές τις ανοησίες. Ο λόγος είναι απλούστατος: Η πραγματικότητα είναι πως ο λαός της χρεοκοπημένης Αργεντινής υπέφερε πολύ λιγότερο από όσο υποφέρουν οι Έλληνες του μνημονιακού καθεστώτος!