Τα διεθνή funds που έχουν “μυριστεί ψητό” στην επανιδιωτικοποίηση της Eurobank είναι standby, οι υποψήφιοι επενδυτές έχουν βρεθεί – αν δεν έχουν κιόλας επιλεγεί ήδη – και οι διαδικασίες ξεκινούν άμεσα. Ο δρόμος άνοιξε με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και το εγχείρημα αναμένεται να ολοκληρωθεί στις αρχές Μαϊου. Η έκβαση του θα έχει τεράστια σημασία για το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και για τη διαμόρφωση του οικονομικού-επενδυτικού κλίματος. Ομως το εγχείρημα θα κοστίσει πανάκριβα στο Δημόσιο: Η τελική κατάληξη του θα είναι να περάσει το 63% της τράπεζας σε χέρια ιδιωτών (κυρίως ξένων επενδυτικών σχημάτων), με λιγότερα από τα μισά χρήματα που διέθεσε το κράτος για να τη διασώσει.
Το πόσα τελικά θα χάσει το Δημόσιο θα εξαρτηθεί από την τιμή στην οποία θα γίνει η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Η τιμή διάθεσης των νέων μετοχών θα είναι οπωσδήποτε πολύ μικρότερη από αυτή που πλήρωσε το ΤΧΣ στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση και θα καθοριστεί με βάση την αποτίμηση που θα γίνει από δύο ανεξάρτητους εκτιμητές.
Η αποτίμηση είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορεί να καθυστερήσει η ΑΜΚ – η οποία θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε μία-δύο εβδομάδες, καθώς η διοίκηση της τράπεζας έχει ήδη ολοκληρώσει τις επαφές και τις συμφωνίες με ξένους επενδυτές.
Εμπλοκή και μεγάλη καθυστέρηση μπορεί να προκύψει αν οι αποτιμήσεις των δύο εκτιμητών αποκλίνουν σημαντικά. Πρόβλημα θα υπάρξει επίσης αν οι δύο διεθνείς οίκοι που θα κληθούν να υποδείξουν την “εύλογη αξία” της μετοχής, καταλήξουν σε τιμή η οποία δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από το ΤΧΣ και την κυβέρνηση.
Με βάση πάντως τις μέχρι στιγμής εκτιμήσεις για το εύρος όπου θα κινηθούν η “εύλογη αξία” και η τιμή διάθεσης των νέων μετοχών, το οικονομικό αποτέλεσμα για το Δημόσιο/ΤΧΣ είναι προδιαγεγραμμένο – και αρνητικό. Αυτό δικαιολογεί τις έντονες αντιρρήσεις που διατυπώνονται από την αντιπολίτευση και από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με κορυφαία εκδήλωση διαφωνίας την καταψήφιση του σχετικού άρθρου του πολυνομοσχεδίου από τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου.
Κεφαλαιοποίηση 20(!) δισ. να μη χάσει το Δημόσιο
Υπολογίζεται ότι μέσω της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου :
– Επενδυτές οι οποίοι θα εισφέρουν συνολικά σχεδόν 3 δισ. ευρώ, θα αποκτήσουν περίπου το 63% των μετοχών της Eurobank
– Το ΤΧΣ, που έχει εισφέρει ήδη υπερδιπλάσια στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση (6,8 δισ. ευρώ), θα μείνει με 35%, εφ’ όσον τελικά η ΑΜΚ καλυφθεί από ιδιώτες και το Ταμείο δεν υποχρεωθεί να συμμετάσχει.
Για να μπορέσει κάποια στιγμή να πάρει πίσω τα λεφτά του το Δημόσιο/ΤΧΣ, θα πρέπει η κεφαλαιοποίηση της Eurobank να υπερβεί τα… 20(!) δισ. ευρώ (ώστε το 35% να αξίζει τουλάχιστον 6,8 δισ. Που δόθηκαν για την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση).
Είναι ένα σενάριο… χρηματιστηριακής και επιχειρηματικής φαντασίας, που δεν φαίνεται καθόλου ρεαλιστικό ούτε σε βάθος χρόνου.
Το παράδειγμα της Bank of Ireland
Αντίθετα, οι ιδιώτες που θα καλύψουν τώρα την ΑΜΚ σε χαμηλή τιμή, μπορούν να προσδοκούν βάσιμα πολύ υψηλές αποδόσεις. Η Fairfax που εμφανίζεται ως ένας από τους βασικούς υποψήφιους στρατηγικούς επενδυτές στη Eurobank, έχει ήδη ένα μέτρο του τι μπορεί να αποκομίσει από αυτή την επένδυση: Μπήκε στην ανακεφαλαιοποίηση της ιρλανδικής Bank of Ireland και σε δυόμιση χρόνια τριπλασίασε τα λεφτά της, πουλώντας ένα μεγάλο ποσοστό των μετοχών που απέκτησε μέσω της ΑΜΚ.
Ο κίνδυνος του bail-in
Πάντως για την κυβέρνηση, το ΤΧΣ και την ΕΕ, το μείζον δεν είναι πόσα θα χάσει το Δημόσιο και τι θα κερδίσουν οι ιδιώτες επενδυτές. Το πρωτεύον είναι αν θα καλυφθεί πλήρως η ΑΜΚ, ώστε να μη χρειασθεί να γίνει κούρεμα των ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης που έχει εκδώσει η τράπεζα (bail-in).
Επισημαίνεται ότι βάσει των νέων κανονισμών για τις διασώσεις-ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, αν η ΑΜΚ δεν καλυφθεί πλήρως, πριν έρθει το ΤΧΣ για να συμπληρώσει το απαιτούμενο ποσό, πρέπει να προηγηθεί κούρεμα των ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης.
Αυτό θα ήθελαν να το αποφύγουν πάση θυσία κυβέρνηση, ΕΕ και τραπεζίτες, διότι θα δημιουργούσε αρνητικό κλίμα, δίνοντας τροφή για σεναριολογία σχετικά με τις ανακεφαλαιοποίησεις άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών.