Τι προτείνει ο Δραγασάκης για «κόκκινα» δάνεια και ελληνικό χρέος

της Ελένης Στεργίου

Το δικό του σχέδιο για την αντιμετώπιση των “κόκκινων” δανείων έχει καταρτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο αναμένεται να δημοσιοποιήσει σύντομα και περιλαμβάνει τη μεταφορά των δανείων σε έναν δημόσιο φορέα.

Σύμφωνα με τον κ. Γιάννη Δραγασάκη κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του σε συζήτηση που διοργανώθηκε από το Δίκτυο την Τρίτη το απόγευμα πρότεινε τη δημιουργία ενός δημόσιου φορέα στον οποίο θα μεταφερθούν όλα τη μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά και επαγγελματικά δάνεια, τα οποία στη συνέχεια θα διευθετηθούν αυστηρά με κοινωνικά κριτήρια. Ο φορέας αυτός δεν αποκλείεται να επεκταθεί και το θέμα των Ταμείων, αλλά και στη διαχείριση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.

“Το θέμα είναι που πάει το καράβι”, τόνισε ο κ. Δραγασάκης και σημείωσε ότι «δεν υπάρχουν βιώσιμα και μη βιώσιμα χρέη. Υπάρχουν βιώσιμες και μη βιώσιμες κοινωνίες», καθώς και ότι «η όποια ρύθμιση του χρέους δεν αναιρεί την υποχρέωσή μας για ρήξεις, ανατροπές αλλαγές”.

Πάντως, ο κ. Δραγασάκης, όπως και όλοι συμμετέχοντες στη συζήτηση (πρόεδρος του Δικτύου, Αννα Διαμαντοπούλου και οι Κ. Χατζηδάκης, Φ. Σαχινίδης, Θανάσης Σκόκος, καθώς και ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Π. Τσακλόγλου. Τον συντονισμό της συζήτησης έκανε ο πρώην επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ,Χρ. Σαρδελής) συμφώνησαν στο ότι πρέπει να γίνει ρύθμιση στο χρέος, ωστόσο υπάρχουν διαφορές σε λεπτομέρειες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μεταξύ άλλων τη μείωση του παλιού χρέους (με επιμήκυνση, μείωση επιτοκίου κλπ), να υιοθετηθεί ρήτρα ανάπτυξης (να συνδέονται τα χρέη με το ονομαστικό ΑΕΠ, αν δεν υπάρχει ανάπτυξη δεν πληρώνουμε) και να μπορούν να γίνονται κάποιες εξαιρέσεις στην πληρωμή, όπως η περίοδος χάριτος.  Σημειώνεται ότι πρόταση για περίοδο χάριτος κατέθεσε και ο πρώην υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης. Όπως τόνισε ο κ. Δραγασάκης τα χρέη του κράτους είναι συγκοινωνούντα δοχεία με τα χρέη προς τις τράπεζες και των Ταμείων, προτείνοντας μα δοθεί λύση συνολική.

Περί ρήτρας, Κέινς και άλλων δαιμονίων

Να θυμίσουμε ότι η πρόταση περί ρήτρας για το χρέος να είναι συνδεδεμένο με την ανάπτυξη στηρίζεται σε κάποιον όρο που ίσχυσε στα μέτρα για την αποπληρωμή του χρέους της Γερμανίας στα μεταπολεμικά χρόνια. Δεν είναι ακριβώς έτσι, όμως…. Υπήρχε όντως, αλλά ήταν συνδεδεμένο με τις εξαγωγές και μάλιστα για δάνεια που δεν ήταν στο εθνικό της νόμισμα….. Η Ελλάδα επομένως είναι άλλη περίπτωση.

Επίσης, ο  κ. Δραγασάκης αναφέρθηκε και στον Κέινς. Είχε δηλώσει το 1919 ότι “αν η Ευρώπη ήθελε ειρήνη θα έπρεπε να διαγράψει όλα τα χρέη”. Θυμίζουμε ότι ο  Κέινς πρότεινε στις θεωρίες του την άνοδο των δημοσίων δαπανών σε περιόδους κρίσεων για να καλύψουν μέρος του ελλείμματος ζήτησης, που υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει την οικονομία μακριά από μια θέση ισορροπίας πλήρους απασχόλησης. Οι δημόσιες δαπάνες μπορεί να ξοδεύονται ως επιδόματα ανεργίας κ.λπ., αλλά ο κύριος στόχος δεν είναι η αναδιανομή αλλά η επανόρθωση της ισορροπίας. Η αύξηση της φορολογίας σε περιόδους κρίσης είναι πλήρως αντίθετη στη νοοτροπία του ο οποίος ζητά αύξηση των ελλειμμάτων στις κρίσεις, τα οποία χρηματοδοτούνται από πλεονάσματα στις καλύτερες εποχές.

Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ρητό “δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα” , φράση την οποία χρησιμοποίησε ο νέος υπουργός Οικονομικών, χρησιμοποιώντας λόγια του φιλελεύθερου Φρίντμαν! (http://www.newmoney.gr/article/56110/den-yparhei-tsampa-geyma-giati-o-ha…). Σημειώνεται ότι ελάχιστες χώρες προσπάθησαν να έχουν την σπάταλη σαν επίσημη εθνική πολίτικη.
Μετά τον Κείνς και τον Φρίντμαν ερχόμαστε στον Τρικούπη. Ο κ. Δραγασάκης αναφέρθηκε στον οικονομολόγο και καθηγητή Ανδρεάδη, όπου το 1924 είχε ζητήσει από τον Χ. Τρικούπη να υιοθετήσει τη λογική της ρήτρας.

www.newmoney.gr