Τινάζουν στον αέρα τη συμφωνία οι πολιτικοί αρχηγοί;

Σε κινήσεις τακτικής αποδίδεται σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές η αναβολή της σύσκεψης των επικεφαλής των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση με τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο. Η σύσκεψη αναβλήθηκε για το πρωί της Τρίτης με επίσημη δικαιολογία για την αναβολή να προβάλλεται το ότι σήμερα το απόγευμα έχει προγραμματιστεί νέα συνάντηση Παπαδήμου με τους εκπροσώπους της τρόικας.

Στην πραγματικότητα, οι πολιτικοί αρχηγοί θέλουν να εμφανιστούν ότι δεν επιθυμούν συνάντηση με την Τρόικα, ενώ έχουν τεθεί και οι περίφημες «κόκκινες γραμμές», με την ελληνική πλευρά να επιχειρεί την τελευταία στιγμή να σώσει ό,τι είναι δυνατό να σωθεί. Η πλευρά της Τρόικας ίσως να να βρίσκεται σε δύσκολη θέση, υπό την έννοια ότι η κοινοποίηση των ελληνικών αιτημάτων – προϋποθέσεων για κατάληξη της συμφωνίας, θα τους υποχρεώσει να εξηγήσουν για ποιο λόγο μια συμφωνία που βρισκόταν τόσο κοντά στην κατάληξή της κατέρρευσε, με αποτέλεσμα εξελίξεις οι οποίες θα αποδειχθούν δυσμενείς και για την Ευρωζώνη, σίγουρα όμως δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση. Ωστόσο, η Τρόικα θεωρεί ότι το περίγραμμα της συμφωνίας που περιέγραψε χθες το «defence-point.gr», σκοπίμως χωρίς αναφορά στα μέτρα που θα κληθεί να λάβει η Ελλάδα αφού αποτελούσαν το αντικείμενο της τελικής συζήτησης ώστε να κλειστεί η συμφωνία, αποτελεί μια «γενναία» στάση απέναντι σε ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσπάθεια εξάντλησης των περιθωρίων για τη διάσωσή του. Βέβαια για να υιοθετηθεί, ασχέτως του αν όντως αφήνει περιθώρια διάσωσης, η ελληνική πλευρά θα πρέπει αν δείξει ότι επιθυμεί να δοκιμάσει, αλλιώς δεν έχουν νόημα περαιτέρω συζητήσεις και διαπραγματεύσεις.

Η πλευρά των διεθνών πιστωτών της χώρας γνωρίζει ότι οι συνέπειες μιας ελληνικής χρεοκοπίας και στάσης πληρωμών, δεν θα είναι τραγικές μόνο για την Ελλάδα, αλλά θα κλυδωνισθεί όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, αν και η ευρωπαϊκή πλευρά είναι πολύ πιο προετοιμασμένη από ό,τι πριν ένα χρόνο, όταν δηλαδή η ελληνική πρωτοβουλία για διαπραγμάτευση και τελεσίγραφα θα είχε προφανώς καλύτερη τύχη… Οι ίδιες πηγές μάλιστα επεσήμαναν επιπρόσθετα, ότι το τελευταίο διάστημα, αν και δεν έγινε ευρέως γνωστό, άλλη μια χώρα της Ευρωζώνης εμφανιζόταν αγανακτισμένη – κυριολεκτικά – από τις απαιτήσεις και ετοιμαζόταν να τα «βροντήξει», ανακοινώνοντας την αποχώρησή της. Η χώρα αυτή ήταν η Ιρλανδία…

Η εξέλιξη αυτή που είχε γίνει γνωστή στην Ελλάδα οδήγησε σε τακτική «κατενάτσιο» ώστε αν ήταν να καταρρεύσει η Ευρωζώνη να μην ήταν η Ελλάδα που θα χρεωνόταν την εξέλιξη, ενώ στην προσπάθεια να συγκρατηθούν οι εξελίξεις να επεδείκνυαν και κάποια μεγαλύτερη ελαστικότητα απέναντι στη χώρα μας. Ωστόσο, η Τρόικα φαίνεται να πιστεύει ότι η ελληνική πλευρά είναι πολύ κοντά να ξεπεράσει τις δικές τους «κόκκινες γραμμές», κάτι που οδηγούσε σε κατάρρευση και το «πουλόβερ» δεν θα ξηλωνόταν μόνο σε επίπεδο Ευρωζώνης (προφανώς πολύ λιγότερο), αλλά θα σηματοδοτούσε την κατάρρευση της Ελλάδας.

Ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος, καθηγητής Πολ Κρούγκμαν, έγραψε στους σημερινούς New York Times (http://krugman.blogs.nytimes.com/2012/02/06/the-greek-vise/), ότι ακόμα κι αν συμφωνήσει η Τρόικα με την Ελλάδα «this is not going to work», δηλαδή, ότι ασχέτως του τι θα συμφωνηθεί, η συμφωνία δεν υπάρχει περίπτωση να υλοποιηθεί. Με απλά λόγια, η αίσθηση που επικρατεί διεθνώς είναι ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη και ότι όσα τείνουν να γίνουν αντικείμενο συμφωνίας, δεν θα μπορέσουν αν εφαρμοστούν, με αποτέλεσμα το πρόβλημα να παραμείνει και να αποτελεί την αιτία ή ακόμη και το πρόσχημα συνέχισης των κερδοσκοπικών επιθέσεων σε βάρος του ευρώ και χωρών της Ευρωζώνης.

Πέραν των ανωτέρω αναγνώσεων, υπάρχει και η «στενά» ελληνική, η οποία προτάσσει το ιδιοτελές πολιτικό συμφέρον των αρχηγών των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού. Εν ολίγοις, την πολιτική τους ανάγκη να εμφανιστούν «αντιστεκόμενοι» στην τρόικα, ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες πολιτικής τους επιβίωσης. Όσα δηλαδή διαφημίζονται ότι διεκδικούνται στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων, απλά είναι «για τα μάτια του κόσμου», ή εναλλακτικά, «για την τιμή των όπλων». Εάν αυτό είναι όμως πραγματικότητα, τότε μιλάμε για τη συνήθη μικροπολιτική ακόμα και τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτό που χρειάζεται η χώρα αυτή τη στιγμή, είναι το να ξεκαθαριστεί εάν είναι διατεθειμένη να λάβει τα μέτρα που της ζητούνται (έστω με προκαταβολικώς γνωστό ότι τα αποτελέσματα θα είναι αμφίβολα), τα οποία πολλοί τα αμφισβητούν ως προς τη συνολική δυνατότητα να αντιστρέψουν την κατάσταση, ή να δηλώσει ότι δεν τα συζητάει και να ακολουθήσει ο «άλλος δρόμος».

Σε αυτή την περίπτωση βέβαια, οι – δικαίως ορισμένοι – διαμαρτυρόμενοι για τους μισθούς και τις συντάξεις τους, θα διαπιστώσουν ότι οι περικοπές που ζητούσε η Τρόικα είναι πολύ μικρότερες από την πραγματική αγοραστική αξία που θα απολεστεί σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή, τουλάχιστον για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα.

www.defence-point.gr