Του Μπάμπη Παπαδημητρίου
Η χώρα έχει περάσει, χωρίς καμία «επανάσταση», χωρίς κανενός είδους «σοσιαλισμό», σε ένα παράδοξο, για καπιταλιστική οικονομία, καθεστώς. Ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα και το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας των επιχειρήσεων βρίσκεται υπό τον έλεγχο του κράτους.
Αν κάποιος εφάρμοζε κανόνα καλής λειτουργίας των αγορών, θα το διαπίστωνε με αριθμητικά απόλυτο τρόπο.
Οταν το άθροισμα των δανείων που έχει πάνω της μια επιχείρηση είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα της τρέχουσας αξίας των περιουσιακών στοιχείων και των διαθεσίμων της επιχείρησης, τότε η επιχείρηση «ανήκει» στην τράπεζα.
Ηδη, όμως, ο έλεγχος των τραπεζών περνά στο κράτος ή καλύτερα στο κράτος και τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθεροποίησης. Το σημερινό μάνατζμεντ των τραπεζικών ιδρυμάτων θα μπορούσε χωρίς δυσκολία να απομακρυνθεί, εφόσον, μετά τις προθεσμίες που έβαλε ο νόμος για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, διαπιστωθεί η πλήρης ανατροπή της ιδιοκτησιακής πλειοψηφίας. Εξάλλου, υπό τις παρούσες συνθήκες, οι παλαιοί «ιδιώτες» μέτοχοι δεν φαίνεται να είναι σε θέση να συγκεντρώσουν τα κεφάλαια που απαιτεί η διατήρηση του 10% του νέου μετοχικού κεφαλαίου. Η αισιοδοξία του Μιχ. Σάλλα, μη εκτελεστικού προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς-Αγροτικής, που πιστεύει πως υπάρχουν ακόμη «πλούσιοι μέτοχοι», δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα επιβεβαιωθεί.
Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνούμε ότι η αξία των παλαιών μετοχών, σε όλες σχεδόν τις επιχειρήσεις, είναι εκμηδενισμένη. Σε πολλές περιπτώσεις, οι σημερινοίεπιχειρηματίες–διαχειριστές θα μπορούσαν εύκολα να αμφισβητηθούν και, προφανώς, να απομακρυνθούν.
Πώς μπορεί να γίνει κάτι παρόμοιο; Με δύο τρόπους. Ο ένας είναι απλός και περνά από τις κάλπες και το Κοινοβούλιο. Εάν, για παράδειγμα, εκλεγεί πλειοψηφία η οποία δεν θα διστάσει να αποκόψει τη χώρα από τον ευρωπαϊκό κορμό, με οποιοδήποτε πρόσχημα, όπως άλλωστε υπόσχεται να πράξει ο πρόεδρος Τσίπρας με τον σχηματισμό κυβερνητικής πλειοψηφίας, που θα έχει τον ΣΥΡΙΖΑ «ως κορμό μιας μεγάλης λαϊκής επιθυμίας για σωτηρία και αλλαγή».
Ο δεύτερος τρόπος περνά από τον δογματισμό των γραφειοκρατών της τρόικας, που συνδυάζεται καταπληκτικά με την οίηση του «επιχειρηματία-αφέντη», που θεωρεί ότι πρέπει να παραμείνει «στο τιμόνι», επειδή «το μαγαζί του ανήκει».
Πολύ σύντομα, ένα Blackrock-II, δηλαδή ένας ρεαλιστικός έλεγχος της ποιότητας του χαρτοφυλακίου δανείων των τραπεζών, θα δείξει ότι η λύση απαιτεί τρία βήματα: διαγραφή κακών δανείων, απομάκρυνση παλαιάς ιδιοκτησίας, είσοδο νέων κεφαλαιούχων. Αν, βεβαίως, ζητούμενο παραμένει μια λύση εντός των πλαισίων της ελεύθερης αγοράς.
Πηγή: Η Καθημερινή
Περιέργως για πρώτη φορά τείνω να συμφωνήσω με τον Μπαμπίνο,τον απεχθή υπάλληλο των τραπεζιτών και φανατικό υποστηρικτή του μνημονίου…..Για να μιλάει πάντως….κάτι θα ξέρει απο τα αφεντικά του!
Σε τίνος τα χέρια είναι οι τράπεζες?
άσε ρε Μπάμπη την παραμύθα.
Γνωρίζεις πολύ καλά ότι η ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει από το ΤΧΣ, όπου το κράτος δεν έχει την εποπτεία.
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2010 (Ν. 3864/2010) ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το οποίο δεν ανήκει στο δημόσιο τομέα, διαθέτει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, λειτουργεί αμιγώς κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και διέπεται από τις διατάξεις του ιδρυτικού νόμου όπως ισχύει.
Ο σκοπός του Ταμείου είναι η διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, μέσω της ενίσχυσης της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων, συμπεριλαμβανομένων και θυγατρικών αλλοδαπών πιστωτικών ιδρυμάτων, εφόσον λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα κατόπιν άδειας της Τράπεζας της Ελλάδος και μέσω της κεφαλαιακής ενίσχυσης μεταβατικών πιστωτικών ιδρυμάτων που συστήνονται σύμφωνα με το άρθρο 63Ε του Ν. 3601/2007.
Καλά τι περίμενες από τον …. Μπάμπη;
Εγώ τον βλέπω κάθε μέρα στο Σκαι και μου σηκώνεται η τρίχα.
Αν μπορούσα να μπω μέσα στο γυαλί, θα τον πλάκωνα στα χαστούκια.
Εγώ θα έβαζα τον φουτσο να τον φτύσει.
προφανως στην τελευταια παραγραφο θα ητανε στο δεκατο σφηνακι,δεν εξηγειται πως το σιχαμα εγραψε για διαγραφη δανειων
χα χα χα
Μάλλον δεν το πιάσατε το υπονοούμενο:
Όταν αναφέρει διαγραφή δανείων, εννοεί τα κόκκινα δάνεια να πάνε σε μια bad bank, ώστε οι τραπεζίτες να μείνουν με το υγιές κομμάτι στην ιδιοκτησία τους και τα κόκκινα δάνεια, να τα πληρώσουμε πάλι εμείς, μέσω της φορολόγησής μας.
Κατάλαβες τώρα;
ααααααααααα!!!!!!!!!!!ειπα και γω
Ειμαστε η μοναδικη χωρα στον πλανητη οπου το τραπεζικο συστημα θεωρειται βιωσιμο με 40% επισφαλειες. Σε ολες τις χωρες του κοσμου αν μια τραπεζα εχει 5% επισφαλειες θεωρειται χρεοκοπημενη.
Απο κει και περα, οταν ακομα και η Τροικα αλλα και η ΕΕ το προσπερναει αυτο το γεγονος … τοτε μαλλον “καλη διασκεδαση” στο τσιρκο.