Περί τα 163 δισ. ευρώ καταθέσεων υποστηρίζουν δάνεια της τάξης των 220 δισ. ευρώ. Αν στο καταθετικό πορτοφόλι προσθέσει κανείς και την αποταμίευση, που τις τελευταίες δεκαετίες έχει πάρει τη μορφή ακινήτων, η σχέση αυτή βελτιώνεται κατακόρυφα, καθώς, ακόμα και αν τα ακίνητα που έχουν δοθεί ως εγγυήσεις των δανείων τιμολογηθούν στο επίπεδο των υποτιμημένων τρεχουσών εμπορικών αξιών, η σχέση της συνολικής αποταμίευσης με τα δάνεια είναι πολύ πάνω από τη μονάδα. Αυτά είναι τα καλά «νέα».
Η αύξησή τους είναι ραγδαία το τελευταίο 12μηνο και βάζει ερωτηματικά για την ασφάλεια των αποταμιεύσεων από τις οποίες τα δάνεια αυτά έχουν χρηματοδοτηθεί. Ο νόμος που ισχύει, βέβαια, είναι σαφής.
Οι καταθέσεις κάτω από 100.000 ευρώ είναι διασφαλισμένες μέσω της ΤτΕ και με εγγυητή το ελληνικό Δημόσιο… Κάπου εκεί αρχίζουν τα βαριά ερωτηματικά, αφού ο εγγυητής, το ελληνικό Δημόσιο, βρίσκεται στο κέντρο της συζήτησης για τον επόμενο «κούρεμα» του δικού του χρέους.
Αυτόν το φαύλο κύκλο επιχείρησε να λύσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η επερχόμενη νέα φάση ελέγχου… αντοχής του τραπεζικού συστήματος με τα stress test των συστημικών τραπεζών.
Η BlackRock μέσα στο επόμενο δίμηνο, με έναν εκτεταμένο δειγματοληπτικό έλεγχο στις ελληνικές τράπεζες, πρόκειται να εντοπίσει το ποσοστό των δανείων που είτε έχουν πάψει να εξυπηρετούνται είτε τείνουν προς την κατάσταση αυτή και για τα οποία οι τράπεζες πρέπει να βρουν νέα κεφάλαια και να κάνουν προβλέψεις στους ισολογισμούς τους, έτσι ώστε η… διαθεσιμότητα των 163 δισ. καταθέσεων να είναι πραγματική και ανά πάσα στιγμή ασφαλής για τους καταθέτες.
Και κάπου εκεί ανοίγει το πολιτικό πανηγύρι με την υπόθεση… των πλειστηριασμών.
Οι μέχρι στιγμής υπολογισμοί ανεβάζουν το ύψος των προβληματικών δανείων κοντά στα 68-70 δισ. ευρώ.
Οι τράπεζες που διαθέτουν αναλυτικά στοιχεία για την πραγματική κατάσταση λένε ότι ο αριθμός αυτός μπορεί να είναι μικρότερος, αλλά και μεγαλύτερος! Εξαρτάται από το πώς θα τον χειριστούν οι τράπεζες (δηλαδή ο νέος μεγαλομέτοχός τους, το ΤΧΣ, που είναι «κράτος») και η κυβέρνηση. Μέρος αυτών των δανείων υποστηρίζεται ότι μπορεί να αποπληρωθεί κανονικά με μια αποτελεσματική πίεση στους «μπαταχτσήδες», ένα άλλο μεγάλο μέρος μπορεί να ρυθμιστεί με μια μακροπρόθεσμης διάρκειας ανακύκλωσή του και ένα άλλο κομμάτι θα πρέπει να διαγραφεί από τα «τραπεζικά» τεφτέρια.
Αυτό το τελευταίο καλύπτεται επίσης σε μεγάλο μέρος του (κυρίως στεγαστικά δάνεια) από εγγυήσεις ακινήτων και εδώ αρχίζει το «πανηγύρι» των πλειστηριασμών.
Η εικόνα του πώς κατανέμονται, όμως, αυτά τα μεγέθη είναι πολύ ενδεικτική για το πώς χειρίζεται το θέμα η κυβέρνηση, αλλά και για την πραγματική «επίδραση» που μπορεί να αποκτήσει η κατακόρυφη αύξηση των κόκκινων δανείων στην τραπεζική ασφάλεια των καταθέσεων, ιδιαίτερα μετά το κυπριακό… πείραμα της Ευρωζώνης:
– Από το σύνολο των δανείων (220 δισ. ευρώ), τα 104 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου τα μισά, είναι δάνεια νοικοκυριών, που κατά βάση είναι στεγαστικά δάνεια. Συνολικά τα στεγαστικά δάνεια –δηλαδή τα δάνεια με εγγύηση ακίνητα– τον Απρίλιο δεν ξεπερνούσαν τα 73 δισ. ευρώ.
– Αντίθετα, τα επιχειρηματικά δάνεια ξεπερνούν τα 108 δισ. ευρώ και στην πλειονότητά τους, είτε δεν έχουν εγγυήσεις είτε οι εγγυήσεις αυτές ως τρέχουσες αξίες δεν αντιπροσωπεύουν ούτε το 25% της ονομαστικής τους αξίας, σύμφωνα με αξιολογήσεις τραπεζικών στελεχών που ασχολούνται εδώ και μήνες με το αντικείμενο αυτό.
*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ “ΚΕΦΑΛΑΙΟ” ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ
Όλα αυτά πως μεταφράζονται σε απλά Ελληνικά;
Παραθέτω πολύ ενδιαφέροντες συνδέσμους:
1). http://olympia.gr/2013/08/25/335663/
και:
2). http://olympia.gr/2011/05/15/%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B8%CF%8C%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BE%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB/