γράφει ο Θανάσης Αλαμπάσης
Ράιχενμπαχ: Τέλος το τραπεζικό απόρρητο για τους Έλληνες. Ειδική βάση δεδομένων θα ταυτίζει φορολογικές δηλώσεις με τραπεζικούς λογαριασμούς. Σύμφωνα με το σχέδιο της Task Force προβλέπονται μεταξύ άλλων: Η σύσταση γενικού μητρώου τραπεζικών λογαριασμών με βάση το οποίο θα υπάρχει άμεση πρόσβαση σε όλους τους λογαριασμούς που τηρούνται σε ελληνικές τράπεζες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσης η δυνατότητα διασύνδεσης με το σύστημα taxis ώστε μέσω του συστήματος elenxis να υπάρχουν αυτόματες διασταυρώσεις των φορολογικών δηλώσεων με τις τραπεζικές καταθέσεις… (πηγή)
Σενάριο επιστημονικής φαντασίας με βάση την πρόσφατη ευρωπαϊκή οδηγία 2011/16/EE σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας μεταξύ των κρατών μελών
Στα πλαίσια της οδηγίας 2011/16/EE, η Αθήνα υποβάλει στο Βερολίνο αίτημα ανταλλαγής πληροφοριών για έλληνα κάτοικο Γερμανίας, αιτούμενη όπως η Γερμανική Διοίκηση παράσχει στην Ελληνική οικονομικά στοιχεία που τηρούνται στη Deutsche Bank όπωςτραπεζικών λογαριασμών ενεργών ή μη, που άνοιξαν ή χρησιμοποιούνται ή έκλεισαν, στοιχεία για μεταφορές πίστωσης, εμβάσματα, άμεσες χρεώσεις, τραπεζικές επιταγές, εισπράξεις μέσω πιστωτικών καρτών, κατ’ εξαίρεση των διατάξεων που ισχύουν στη Γερμανία για το τραπεζικό απόρρητο !!! Η Ελλάδα θα υποβάλει το αίτημα αυτό για διοικητική συνεργασία με τη Γερμανία στον τομέα της φορολογίας, ισχυριζόμενη ότι η προληπτική άρση του τραπεζικού είναι νόμιμη σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία βάσειτου νόμου «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012 – 2015» (εδώ η διάταξη ντροπή και όνειδος για το νομικό μας πολιτισμό).
Πως λες ότι θα αντιδράσει η Γερμανική Κυβέρνηση???? Ανεπίσημα, θα πέσουν κάτω ξεροί από τα γέλια…
Επίσημα, θα αρνηθούν ευγενικά επικαλούμενοι το άρθρο 17 παρ. 2 της Οδηγίας, με την αιτιολογία ότι η διεξαγωγή των ερευνών αυτών ή η συγκέντρωση των ζητούμενων πληροφοριών αντίκειται στη γερμανική νομοθεσία περί τραπεζικού απορρήτου… Αυτονόητο βεβαίως είναι ότι η επιφύλαξη που με το παραπάνω άρθρο κρατούν για τις Μητροπόλεις τους, ουδόλως τους εμποδίζει να επιβάλουν στην πρώτη αποικία τους την προληπτικήμαζική άρση του τραπεζικού απορρήτου, κατά παράβαση των ευρωπαϊκών νομοθεσιών όσον αφορά την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της διασφάλισης της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ιδίως της ιδιωτικής ζωής, όπως αναγνωρίζεται στο άρθρο 8 της ευρωπαϊκής σύμβασης περί προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών καθώς και στις γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου…
Πεδίο ειδικότερα εφαρμογής της εν λογω οδηγίας είναι σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 οι φόροι παντός τύπου που εισπράττονται από κράτος-μέλος ή εξ ονόματός του ή από εδαφικές ή διοικητικές υποδιαιρέσεις του κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αρχών.
Από τα άρθρα 5 και 8 που προβλέπουν την υποχρεωτική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών και την ανταλλαγή πληροφοριών κατόπιν αιτήματος αντίστοιχα, προκύπτει ότι πεδίο εφαρμογής των ως άνω διατάξεων είναι οι διαθέσιμες πληροφορίες που αφορούν άτομα που κατοικούν σε άλλο κράτος-μέλος, όσον αφορά τις ακόλουθες συγκεκριμένες κατηγορίες εισοδήματος και κεφαλαίου όπως αυτές ορίζονται στην εθνική νομοθεσία του κράτους μέλους που κοινοποιεί τις πληροφορίες:
α) εισόδημα από απασχόληση
β) αμοιβές διοικητικών στελεχών
γ) προϊόντα ασφάλειας ζωής που δεν καλύπτονται από άλλες ενωσιακές νομικές πράξεις για την ανταλλαγή πληροφοριών και άλλα παρόμοια μέτρα
δ) συντάξεις
ε) κυριότητα ακίνητης περιουσίας και εισόδημα από αυτήν
Τέλος, σύμφωνα με την παράγραφο β του άρθρου 5 η απαρίθμηση επεκτείνεται στα μερίσματα, το κεφαλαιακό κέρδος και τις αμοιβές για δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.
Είναι από τα παραπάνω προφανές, ότι το πεδίο εφαρμογής και οι προϋποθέσεις της υποχρεωτικής αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών και της ανταλλαγής πληροφοριών κατόπιν αιτήματος της εν λογω οδηγίας, ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ πληροφορίες οικονομικού και φορολογικού ενδιαφέροντος ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ, όπως αυτές που προβλέπει η πρόδηλης και κραυγαλέας αντισυνταγματικότητας διάταξη «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012 – 2015»και συγκεκριμένα η παράγραφος 3 του άρθρου 32 (στοιχεία που διαβιβάζονται στο Υπουργείο Οικονομικών), που αφορά σε στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών ενεργών ή μη, που άνοιξαν ή χρησιμοποιούνται ή έκλεισαν, στοιχεία για μεταφορές πίστωσης, εμβάσματα, άμεσες χρεώσεις, τραπεζικές επιταγές, εισπράξεις μέσω πιστωτικών καρτών, καθώς και δάνεια προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις, κατ’ εξαίρεση των διατάξεων για το τραπεζικό απόρρητο…
Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 17 παρ. 2, η παρούσα οδηγία ΔΕΝ επιβάλλει στο κράτος-μέλος από το οποίο ζητούνται πληροφορίες την υποχρέωση διεξαγωγής ερευνών ή κοινοποίησης πληροφοριών, εάν η διεξαγωγή των ερευνών αυτών ή η συγκέντρωση των ζητούμενων πληροφοριών για ίδιους σκοπούς αντίκειται στη νομοθεσία του εν λόγω κράτους μέλους. Η παραπάνω πρόβλεψη στοχεύει προφανώς στην προστασία των πολιτών των Ευρωπαϊκών Μητροπόλεων (Γερμανία, Γαλλία κλπ) όσον αφορά την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και τη η διασφάλιση της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της ιδιωτικής ζωής των πολιτών τους, σε περίπτωση που στα πλαίσια της 2011/16/E σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας, ζητηθεί από τις αποικίες ανταλλαγή πληροφοριών κατόπιν αιτήματος…
Τέλος με το άρθρο 25 γίνεται ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ για την προστασία των προσωπικών δεδομένων κατά τη διαδικασία της ανταλλαγής των πληροφοριών ως εξής:
Τα κράτη μέλη, για τον σκοπό της ορθής εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΥΝ την εμβέλεια των υποχρεώσεων και δικαιωμάτων που προβλέπονται από τις διατάξεις τουάρθρου 10, του άρθρου 11 παράγραφος 1, των άρθρων 12 και 21 της οδηγίας 95/46/ΕΚ στο βαθμό που απαιτείται προκειμένου να διασφαλισθούν τα συμφέροντα που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο ε) της εν λόγω οδηγίας.
Περιορισμοί της εμβέλειας των υποχρεώσεων και δικαιωμάτων των κρατών μελών βάσει της οδηγίας 95/46/ΕΚ:
Άρθρο 10: ότι στόχος των εθνικών νομοθεσιών όσον αφορά την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα είναι η διασφάλιση της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ιδίως της ιδιωτικής ζωής, όπως επίσης αναγνωρίζεται στο άρθρο 8 της ευρωπαϊκής σύμβασης περί προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών καθώς και στις γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου 7 ότι, για το λόγο αυτό, η προσέγγιση των εν λόγω νομοθεσιών δεν πρέπει να οδηγήσει στην εξασθένηση της προστασίας που εξασφαλίζουν αλλά, αντιθέτως, πρέπει να έχει ως στόχο την κατοχύρωση υψηλού επιπέδου προστασίας στην Κοινότητα (σ.σ ο όρος «Κοινότητα» δεν περιλαμβάνει τις επαρχίες της Ε.Ε)
Άρθρο 11: ότι οι αρχές περί προστασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του ατόμου,και ιδίως της ιδιωτικής ζωής, που περιέχονται στην παρούσα οδηγία, διευκρινίζουν και επεκτείνουν τις αρχές που περιλαμβάνονται στη σύμβαση της 28ης Ιανουαρίου 1991 του Συμβουλίου της Ευρώπης περί προστασίας των προσώπων έναντι της αυτοματοποιημένης επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα
Στην Ελλάδα η έννοια του τραπεζικού απορρήτου των καταθέσεων προστατευόταν (όσο η Δημοκρατία λειτουργούσε), από ένα ευρύ φάσμα νομοθετικών διατάξεων. Βασικό νομοθέτημα της προστασίας του τραπεζικού απορρήτου είναι το ίδιο το Σύνταγμα και η ΕΣΔΑ (άρθρο 8 της ευρωπαϊκής σύμβασης περί προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών), οι διατάξεις των οποίων συνδέουν άμεσα την έννοια του τραπεζικού απορρήτου με την αρχή της προστασίας της ιδιωτικής ζωής του ατόμου. Εκτός των διατάξεων του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ, η προστασία του τραπεζικού απορρήτου προβλέπεται στις διατάξεις του αστικού και του ποινικού δικαίου.
Το τραπεζικό απόρρητο κάμπτονταν ΜΟΝΟ στις περιπτώσεις που υπήρχε βάσιμη υποψία τέλεσης αδικημάτων φοροδιαφυγής και ποινικών διατάξεων για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Με το πρόσχημα ωστόσο ότι όλοι οι καταθέτες φοροδιαφεύγουν, στην περίοδο πλήρους συνταγματικής εκτροπής που διανύουμε, επιβλήθηκε από τους επικυρίαρχους η πρόδηλης και κραυγαλέας αντισυνταγματικότητας διάταξη που επιτρέπει την ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ άρση του τραπεζικού απορρήτου για μεμονωμένα πρόσωπα άλλως τη μη διασφάλιση της καθολικότητας και του αδιάβλητου της διαδικασίας με τη νομοθετική εγγύηση της πολιτείας, ότι η εν λόγω διάταξη ισχύει και εφαρμόζεται ΕΝΑΝΤΙ ΠΑΝΤΩΝ, που συνιστά ντροπή και όνειδος για τη Δημοκρατίας μας…
Δημιουργούνται έτσι πρόσφορες συνθήκες ακόμη και για πολιτικές διώξεις οικονομικού χαρακτήρα εναντίον Ελλήνων πολιτών ,χωρίς να δύνανται ή λόγω αργότερα του φόβου, δεν επιθυμούν να απολαύουν της προστασίας της έννομης τάξης της χώρας.