Όσοι έχουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια από καταναλωτικά και κάρτες, αλλά και όσοι έχουν οφειλές από στεγαστικά και είναι μεγάλης ηλικίας, είναι εκείνοι που έχουν να προσδοκούν σε διαγραφές των δανείων τους από το νέο έτος με τις ρυθμίσεις «κόκκινων» δανείων που θα κάνουν οι τράπεζες.
Καθώς από 1/1/2015 οι τράπεζες θα εστιάσουν σχεδόν αποκλειστικά στο ξεκαθάρισμα των δανειακών τους χαρτοφυλακίων και στην ανάκτηση εσόδων από δάνεια που τελούν σε υπερημερία, οι οφειλέτες δανειολήπτες θα κληθούν να έχουν σχεδόν καθημερινή επαφή με τις τράπεζες. Οι τελευταίες, από 1/1/2015, υποχρεούνται λόγω της άμεσης εποπτείας τους από την ΕΚΤ, να κατηγοριοποιήσουν τους πελάτες τους σε ενήμερους και μη, «ρυθμισμένους» και «μη ρυθμισμένους» και ακόμη παραπέρα σε υποκατηγορίες ανάλογα με τη διάρκεια της οφειλής (π.χ. καθυστέρηση άνω ή κάτω Χ ημερών). Η ενδελεχής κατηγοριοποίηση της πελατείας καθιστά πιο άμεση από ποτέ την έννοια «tailor made» που τώρα πια θα αφορά όχι σε νέα προϊόντα (όπως τις καλές εποχές των τραπεζών), αλλά σε ρυθμίσεις χρωστούμενων.
Από τις ρυθμίσεις αυτές, δύσκολα θα μπορεί να βγει κανείς ωφελημένος υπό την έννοια ότι θα γλυτώσει από τα χρέη του, κάτι που πολλοί προσδοκούσαν με την ένταξή τους στα οριζόντια μέτρα του νόμου Κατσέλη. Και αυτό διότι πλέον σε κάθε στάδιο της ρύθμισης των οφειλών θα απαιτείται η συνέπεια και η συνεργασία του οφειλέτη με την τράπεζα. Έτσι, π.χ. αν και οι τράπεζες θα συνυπολογίζουν για τυχόν «κούρεμα» του δανείου εισοδηματικά, προσωπικά και οικογενειακά κριτήρια, αυτό θα γίνεται μόνο σε περιπτώσεις ύπαρξης πραγματικού προβλήματος.
Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι αν π.χ. σε μια οικογένεια που χρωστάει υπάρχουν ενήλικα παιδιά ικανά για εργασία ή πολύ περισσότερο περιουσιακά στοιχεία πέραν της πρώτης κατοικίας, τότε δεν θα τίθεται θέμα διαγραφής του δανείου.
Αντιθέτως, αν κάποιος έχει π.χ. στεγαστικό δάνειο που λήγει στο 75ο έτος της ηλικίας του και ο ίδιος είναι κοντά σε αυτή την ηλικία, είναι άνεργος, χωρίς άλλα εισοδήματα και χωρίς παιδιά που μπορούν να τον διαδεχθούν στο χρέος του, τότε αυτός έχει να προσδοκά σε διαγραφή του χρέους του. Σημειώνεται ότι το ύψος της διαγραφής θα υπολογίζεται από τις τράπεζες με βάση την τρέχουσα αξία των καλυμμάτων του δανείου. Στο πλαίσιο αυτό, για τα στεγαστικά δάνεια ο υπολογισμός θα γίνεται στη βάση των πόσων χρημάτων μπορεί να εισπράξει η τράπεζα αν έβγαζε το ακίνητο σε πλειστηριασμό. Με δεδομένο ότι οι πραγματικές αξίες των ακινήτων έχουν υποχωρήσει κατά 30%, θεωρείται ότι μπορεί να υπάρξει ένα αντίστοιχο «κούρεμα» στα δάνεια των οφειλετών.
Τυχεροί της συγκυρίας, πάντως, εμφανίζονται και πάλι όσοι λειτούργησαν με τη λογική του… τζίτζικα. Όσοι έχουν οφειλές από πιστωτικές κάρτες και όσοι πήραν καταναλωτικά δάνεια και μάλιστα χωρίς καλύμματα (διότι αν έχουν, η τράπεζα μπορεί με διαταγή πληρωμής να εγγράψει προσημείωση) και φυσικά έχουν αποδεδειγμένη αδυναμία να αποπληρώσουν την οφειλή τους, φαίνεται πως θα πετύχουν τη διαγραφή της από τις τράπεζες.