Οι ευρωπαϊκές τράπεζες αναπτύχθηκαν τις περασμένες δύο δεκαετίες περισσότερο από ό,τι η οικονομία. Σε κάποιες χώρες της Ευρώπης οι τραπεζικοί ισολογισμοί είναι υψηλότεροι από το ΑΕΠ κατά 400 και πλέον τοις εκατό.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στην Ιαπωνία το σύνολο τραπεζικών ισολογισμών αντιστοιχεί στο 190% του ΑΕΠ της χώρας. Στις ΗΠΑ, το σχετικό ποσοστό ανέρχεται στο 145%. Ως βασικότερα προβλήματα αναφέρονται επίσης το υπερβολικό ύψος χορήγησης στεγαστικών δανείων και η προσέλκυση ταλέντων από άλλους κλάδους, όπου θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα.
Οι διαπιστώσεις αυτές οδηγούν τον Μάρτιν Χέλβιγκ σε ανησυχητικά συμπεράσματα: «Κανονικά πιστεύω ότι το τι είναι συνετό το γνωρίζουν οι αγορές και όχι εμείς.
Ωστόσο, αναλογίζομαι ότι εάν ο φορολογούμενος χρηματοδοτεί τις τράπεζες και τις διατηρεί τεχνητά στη ζωή, αυτό είναι κάτι που δεν το γνωρίζουν οι αγορές και με κάνει να πιστεύω ότι σε τελική ανάλυση έχουμε υπερβολικά πολλές τράπεζες.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι τελικά εάν θέλουμε τους καλά εκπαιδευμένους φυσικούς επιστήμονες να μας κάνουν αναλύσεις ρίσκων στις τράπεζες ή εάν θέλουμε οι επιστήμονες αυτοί να μας δώσουν καλύτερες λύσεις από αυτές που έχουμε στο πρόβλημα της αποθήκευσης ενέργειας».