«Γη και ύδωρ» προσφέρουν πλέον οι εργολάβοι οικοδομών, προκειμένου να βρουν αγοραστές και να «ξεφορτωθούν» τα περίπου 200.000 διαμερίσματα που έχουν «στοκάρει»την τελευταία 5ετία.
Στην προσπάθειά τους να πουλήσουν όσο όσο, προτού τεθεί σε ισχύ ο Ενιαίος Φόρος Ακινήτων από τις αρχές του 2014,οι κατασκευαστές έγιναν… τραπεζίτες και ουσιαστικά δημιουργούν τα δικά τους χρηματοδοτικά πακέτα.
Αντικαθιστούν έτσι την αδυναμία των τραπεζών να χορηγήσουν στεγαστικά δάνεια, χωρίς πάντως να δίνουν οι ίδιοι χρήματα στους υποψήφιους αγοραστές. Τονέο εργαλείο προώθησης των απούλητων σπιτιών τους προβλέπει ουσιαστικά την καταβολή προκαταβολής και την αποπληρωμή σε δόσεις με τη μορφή… ενοικίου.
Δηλαδή ο αγοραστής πληρώνει ένα μέρος του συνολικού ποσού και συμφωνεί με τον εργολάβο για την πληρωμή του υπολοίπου σε 5, 10 ή 15 χρόνια με την καταβολή μηνιαίου ποσού. Ο εργολάβος με τον αγοραστή υπογράφουν ένα συμφωνητικό, που όμως δεν είναι το τελικό συμβόλαιο, καθώς ο πρώτος κάνει παρακράτηση κυριότητας και ο δεύτερος έχει το δικαίωμα της χρήσης και της άρσης της παρακράτησης μόλις συμπληρωθεί ο χρόνος που συμφωνήθηκε.
Τα οφέλη από το νέο χρηματοδοτικό εργαλείο είναι πολλά και για τις δύο πλευρές.
Ο κατασκευαστής «ξεφορτώνεται» ακίνητα που επί χρόνια έμεναν στα αζήτητα και εγγράφει έσοδα στην εταιρεία του. Μπορεί έτσι να μείνει ζωντανός μέχρι να περάσει η κρίση στην κτηματαγορά αλλά και να διεκδικήσει χρηματοδότηση από την τράπεζα για άλλες επενδύσεις.
Και το καλύτερο: κάθε αγοραστής είναι ένας εν δυνάμει πελάτης τράπεζας, που η τράπεζα τον χάνει για τα επόμενα 15-20 χρόνια και από τον οποίο θα έβγαζε ένα σκασμό λεφτά.
Γιατί, ενώ λέμε ότι οι τράπεζες δεν δανείζουν, τα κέρδη τους προκύπτουν ακριβώς από τα δάνεια που χορηγούν.