«Ολική ή μερική διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών”, υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας την περασμένη Παρασκευή, προσφέροντας απλόχερα σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις αυτό που θέλουν να ακούσουν. Ό,τι θα ξυπνήσουν ένα πρωί και δε θα χρωστάνε στις τράπεζες ούτε ευρώ.
Πέρα από το γεγονός ότι για να γίνει κάτι τέτοιο θα καταρρεύσει την ίδια στιγμή το τραπεζικό σύστημα.
Πέρα, επίσης, από το γεγονός ότι με την υπόσχεση του κ. Τσίπρα και την προοπτική διακυβέρνησής του, όλο και περισσότεροι Έλληνες δηλώνουν υπερχρεωμένοι κι ας μην είναι.
Όλα αυτά και μόνα τους είναι επικίνδυνα για το σύνολο της οικονομίας.
Φυσικά δεν παραγνωρίζουμε τις ευθύνες των τραπεζών που δάνειζαν αφειδώς χωρίς να κοιτάνε τις υποχρεώσεις των πελατών τους, ούτε καν τα εισοδήματά τους.
Άλλο όμως, να κόψεις επιτόκιο ή να επιμηκύνεις την αποπληρωμή του χρέους ή να μειώσεις τη μηνιαία δόση κι άλλο να χαρίσεις τα δάνεια σε όλο τον κόσμο που θα δηλώσει υπερχρεωμένος.
Ωστόσο, η εξαγγελία Τσίπρα έχει κι ένα άλλο επικίνδυνο σημείο που σίγουρα το γνωρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλιώς είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι.
Τα στεγαστικά κι επιχειρηματικά δάνεια κατά καιρούς τιτλοποιούνται και πωλούνται πακέτο σε ξένες εταιρείες που έχουν το χρήμα για να το κάνουν. Τους τελευταίους μήνες επίσης, ξένες εισπρακτικές εταιρείες κι όχι μόνο έχουν κλείσει deal με ελληνικές τράπεζες για να αγοράσουν τα δάνεια των Ελλήνων, επομένως και τις υποχρεώσεις αυτών.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι μαζί με τα δάνεια οι ξένοι αγοράζουν και τις υποθήκες που έχουν αυτά. Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Αμερικανοί και ποιος ξέρει ποιοι άλλοι έχουν αυτή τη στιγμή στα χέρια τους τις υποθήκες των σπιτιών μας, των εργοστασίων, οικοπέδων, αποθηκών ή άλλου είδους περιουσιών των Ελλήνων. Πώς λοιπόν θα χαρίσει ο κ. Τσίπρας τα δάνεια, όταν οι υποθήκες είναι σε ξένα χέρια; Θα τις αγοράσει μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ μόλις γίνει κυβέρνηση;
Όχι βέβαια, απλά πρόκειται για μια ακόμη Ανδρεοπαπανδρεϊκή εξαγγελία που ποτέ δεν πρόκειται να υλοποιηθεί. Αλλά τι σημασία έχει; ΟΙ ψήφοι μετράνε για τον κ. Τσίπρα και την παρέα της δραχμής.
[sc:Πηγή id=”http://www.antinews.gr/2012/06/05/164408/?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+AntiWeblog+%28ANTI+WEBLOG%29″ ]
Να μη χαριστούν τα δάνεια μας, αλλά:
1. Να επανυπολογιστούν ΟΛΑ τα χρέη από πιστωτικές, καταναλωτικά, κλπ. κόκκινα και μη, με επιτόκιο, ίσο με κάτι σαν το εξωτραπεζικό, που λέει η ΤτΕ,
2. Το νέο χρέος των “κόκκινων δανείων” που θα προκύψει, να “αγοραστεί” από ένα νέο χρηματοοικονομικό φορέα, που θα συσταθεί για τον σκοπό αυτό και στον οποίο θα εξοφληθεί έντοκα (με κάποιο μικρό ετήσιο επιτόκιο προς τους οφειλέτες, πχ 2,0%) με μηνιαίες δόσεις, που δεν θα ξεπερνούν ένα ποσοστό του μηνιαίου οικογενειακού εισοδήματος του οφειλέτη (πχ 25%) σε βάθος χρόνου.
Από εκεί, που τα έχουν τελείως χαμένα τα λεφτά των “κόκκινων” δανείων οι τράπεζες, θα πάρουν το δανεισμένο κεφάλαιο πίσω και θα μας φορτώσουν την ανακεφαλαιοποίηση τους για μία ακόμα φορά!
3. Να βγουν από τον “μαύρο” Τειρεσία, όλοι όσοι βρέθηκαν εκεί επειδή αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα “τοκογλυφικά” χρέη των τραπεζών, μεσούσης της οικονομικής κρίσης για να έχουν πάλι δικαίωμα στο ‘δανείζεσθαι’ κυρίως για εμπορική δραστηριότητα,
4. Ουσιαστικός εποπτικός έλεγχος από την ΤτΕ ή άλλο ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ φορέα πάνω σε όλα τα καταχρηστικά τερτίπια των τραπεζιτών, από επιτόκια μέχρι ΓΟΣ και για κάθε προϊόν, που πωλούν!!
5. ………
6. ……..
Είμαι σίγουρος, ότι όλοι σας θα μπορείτε να συμπληρώσετε τα παραπάνω με τις ιδέες σας.
Καλό βράδυ σε όλους.
– Αν ο Τσιπρας περασει νομο που να απαγορευει την κατασχεση πρωτης κατοικιας τοτε οσοι ξενοι εχουν αγορασει κοψοχρονια τα δανεια των Ελληνων θα θελησουν να τα ξεφορτωθουν και παλι κοψοχρονια. Σ’ αυτη την περιπτωση οι ελληνικες τραπεζες μπορουν να τα παρουν πισω γιατι κανενας αλλος δεν θα ενδιαφερθει.
– Το τραπεζικο συστημα δεν “θα” καταρρευσει μετα απο την διαγραφη των δανειων … απλουστατα γιατι εχει ηδη καταρρευσει.
– Τα λεφτα που δεν θα εισπραχθουν απο τα χαρισμενα δανεια μπορουν να εισπραχθουν απο την φορολογια των καταθεσεων ετσι ωστε να συνεχισει να υπαρχει ρευστοτητα στην πραγματικη οικονομια απο τις εθνικοποιημενες πλεον τραπεζες.