γράφει ο begar
Για να δούμε μια κλασική περίπτωση (εικονικού) δανειολήπτη, ο οποίος σήμερα δεν μπορεί να πληρώσει τις δόσεις του δανείου του.
Πριν από 10 χρόνια, όταν ο ουρανός ήταν γαλανός και οι τράπεζες μοίραζαν δανεικά με το ζόρι, ο Μητσάρας πήγε και πήρε στεγαστικό δάνειο, 150.000 ευρώ και αγόρασε ένα τυπικό διαμέρισμα, 100 τ.μ.
Τότε ο Μητσάρας:
- Έπαιρνε μισθό (ή σύνταξη) 2.000 ευρουλάκια μηνιαίως.
- Η δόση που έπρεπε να πληρώνει ήταν 600 ευρώ. Δηλ. του έμεναν και 1400 ευρώ για να ζήσει.
- Απολάμβανε και φοροαπαλλαγή για τους τόκους του δανείου.
- Το κόστος ζωής ήταν χαμηλότερο, π.χ. το πετρέλαιο θέρμανσης είχε 0,35 ευρώ/λίτρο και η ΔΕΗ για το διαμέρισμά του στοίχιζε 120 ευρώ το δίμηνο
- Δεν πλήρωνε ΕΝΦΙΑ
- Πλήρωνε σημαντικά λιγότερους φόρους και σε πολλές περιπτώσεις έπαιρνε και επιστροφή φόρου.
- Λάμβανε δώρα Πάσχα, Χριστούγεννα, Καλοκαίρι
- Είχε την πεποίθηση ότι αν για κάποιο λόγο ζοριστεί, θα πουλήσει το σπίτι του στην τιμή που το αγόρασε, θα εξοφλήσει την τράπεζα και θα ησυχάσει.
Σήμερα ο Μητσάρας:
- Παίρνει μισθό (ή σύνταξη) 1.000 ευρουλάκια (λέμε τώρα γιατί μπορεί να είναι και άνεργος).
- Συνεχίζει η δόση να είναι στα 600 ευρώ.
- Η αποπληρωμή δανείου αποτελεί τεκμήριο, άρα περισσότερος φόρος.
- Το κόστος ζωής έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Το πετρέλαιο έχει διπλάσια τιμή και η ΔΕΗ (με όλα τα γαμησιάτικα) έχει φτάσει στα 300 ευρώ/ δίμηνο.
- Πληρώνει ΕΝΦΙΑ.
- Έχουν αυξηθεί δραματικά οι φόροι που πρέπει να πληρώσει.
- Έχει ξεχάσει τι θα πει δώρο Χριστουγέννων, Πάσχα, καλοκαιριού.
- Έχει παντρευτεί το κωλόσπιτο που αγόρασε και δεν μπορεί να το πουλήσει με τίποτα. Ακόμα και να βρεί αγοραστή, θα πρέπει να το «σκοτώσει για ψίχουλα», οπότε ακόμα και μετά την πώληση θα χρωστάει στην τράπεζα.
Ε αυτός ο Μητσάρας, είναι που τα ΜΜΕ και οι τραπεζίτες προσπαθούν να τον βαφτίσουν επαγγελματία μπαταχτσή ή, αν το θέλετε πιο κυριλέ, «στρατηγικό κακοπληρωτή».
Και αν είσαι λίγο περιςςότερο ευσυνείδητος, σε κάνουν να νιώθεις απατεώνας. Κι αν είσαι και γυναίκα κάθεσαι και κλαις τα βράδια και το πρωι δεν θέλεις να σηκωθείς από το κρεβάτι, και κάπως έτσι σε παίρνει η κάτω βόλτα…
Α γειά σου !
Και μιας και μίλησες για ακίνητα Begar,θυμάμαι ένα τζίνιους διαφημισταρά πληρωμένο από κρατικοδίαιτες τραπεζες , όπως όλες άλλωστε ,είτε ιδιωτικες είτε δημόσιες , να έχει την -ΓΟΥΑΟΥ ΔΙΚΕ ΜΟΥ ! – έμπνευση να κινει το ακίνητο του σε ένα σκριφτ σκραφτ για να αποκτήσει ρευτότητα ! Το ακίνητο να γίνει κινητό ΝΑ΄ΟΥΜ !!! ΘΕΟΣ ! Μα τι συνέλαβε το άτομο ! Μα τι έμπνευσις !!! Μαγος ! Καλλιτεχνάρα ! Αυτά, άλλα καθεστώτα τα παιζαν στα δάχτυλα . Ειχαν και το μαχαίρι και το καρπούζι . Αυτά τα λέγανε φασιστικά , κομουνιστικά , απολυταρχικά , δικτατορικά ….Εμεις παγκοσμίως σήμερα τα πινουμε και τα ονομάζουμε ελευθερη αγορά με κλιπάκια διαφημιστικά στο καναπέ με τι-βι και διαδύχτια , για το πως θα κουναμε τα ακίνητα-κινητά μας… Κουροσάβες , Αγγελόπουλοι , Καπόλες και Γκαίμπελς-ληδες φάτε τη σκόνη τους !