Ένας ατελείωτος φαύλος κύκλος γύρω από το μείζον πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων των επιχειρήσεων βρίσκεται σε εξέλιξη, θέτοντας σε κίνδυνο την την ώρα, που κάποιοι πιέζουν για λύση – χάρισμα υπέρ των οφειλετών και εις βάρος των συνεπών.
Με την προοπτική της συνολικής και οριζόντιας ρύθμισης να μοιάζει μη εφικτή, καθώς κάθε επιχείρηση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, που χρήζουν εξατομικευμένης προσέγγισης και λύσης. Σε αυτό το πλαίσιο, και σε ό,τι αφορά πάντα τις επιχειρήσεις και όχι τα νοικοκυριά, η κατεύθυνση του οικονομικού επιτελείου είναι να χρησιμοποιήσει μοντέλα, εν είδη πρωτοτύπων, τα οποία θα βασίζονται σε λύσεις, που έχουν ήδη δοθεί για τη συνολική αναδιάρθρωση εταιρειών και έχουν γίνει αποδεκτές από τις γενικές συνελεύσεις των μετόχων τους.
Οι λύσεις αυτές περιλαμβάνουν την τοποθέτηση χρημάτων από επενδυτή, ο οποίος και συμμετέχει – όπως είναι φυσικό – στο μετοχικό κεφάλαιο. Σε αυτό το πλαίσιο,
Μέχρι, όμως, να φτάσουν σε αυτή τη λύση, οι επιχειρήσεις πρέπει να ξεπεράσουν ένα σημαντικό εμπόδιο : να πείσουν τις τράπεζες, στις οποίες χρωστάνε, ότι έχουν προοπτικές για να τους αναδιαρθρώσουν όχι μόνο τα δάνεια, αλλά το συνολικό μοντέλο λειτουργίας τους.
Προοπτικές σημαίνει ανάπτυξη και επενδύσεις. Δηλαδή, κεφάλαια κίνησης. Με άλλα λόγια, οι τράπεζες ζητούν από τις εταιρείες να αποδείξουν ότι έχουν… ρευστότητα για να αναπτυχθούν. Λένε, πολύ απλά, στις επιχειρήσεις ότι, για να ρυθμίσουμε τα δάνειά σας, πρέπει να έχετε αυτό, που στην ουσία σας λείπει και δεν μπορείτε να είστε συνεπείς στην αποπληρωμή των δανείων σας!
Και, εφόσον ρευστότητα δεν υπάρχει, η λύση είναι ο δανεισμός. Από πού ; Μα, από τις τράπεζες, οι οποίες αδυνατούν να δανείσουν !
Η εικόνα αυτή, όπως την περιέγραψε στο news.gr έμπειρο πρώην τραπεζικό στέλεχος, που τώρα ασχολείται με αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων, διατηρεί τις στρεβλώσεις στην αγορά, με αποτέλεσμα – σε συνδυασμό και με τις γραφειοκρατικές και χρονοβόρες διαδικασίες των πιστωτικών ιδρυμάτων – πολλές εταιρείες, με πραγματικές προοπτικές, κινδυνεύουν με λουκέτο.
Όπως εκτιμούν οι ίδιες πηγές, σε κάθε περίπτωση, το τοπίο πρέπει να ξεκαθαρίσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην επιδεινωθούν τα οικονομικά ούτε των τραπεζών, ούτε όμως και των συνεπών επιχειρήσεων, οι οποίες – αν κουρευτούν οριζόντια τα κόκκινα δάνεια των κατ΄ επάγγελμα μπαταχτσήδων – θα επωμιστούν ένα δυσβάσταχτο βάρος, αφού αυτές στην ουσία θα πληρώσουν το κόστος – τόσο αυτών των ρυθμίσεων, όσο και των λουκέτων – με υψηλότερα επιτόκια.