Διαβάζουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα ρεπορτάζ για τον… πανικό που έχει πιάσει την Κομισιόν, την τρόικα, τις ξένες κυβερνήσεις, το ΔΝΤ και μια σειρά από φορείς. Ο πανικός πηγάζει από την ανησυχία τους για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα την επομένη των εκλογών.
Τα ρεπορτάζ από τις ΗΠΑ για παράδειγμα λένε ότι η Λαγκάρντ κοιμάται και ξυπνά με το όνομα Ελλάδα στο στόμα της. Φοβάται ότι θα υπάρξει ακυβερνησία και θα δημιουργηθούν έτσι προβλήματα στην εφαρμογή του προγράμματος.
Ανησυχούν για την άνοδο των αντιμνημονιακών δυνάμεων ενώ ακόμη και αξιωματούχοι του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ τρέμουν στην ιδέα της ακυβερνησίας.
Άλλες αναλύσεις αναφέρουν ότι η επικράτηση της ακυβερνησίας και της μη εφαρμογής του προγράμματος σταθερότητας, θα θέσει σε κίνδυνο ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία και θα προκαλέσει τριγμούς και στις ΗΠΑ.
Τέλος, αναφέρονται στις γαλλικές εκλογές που μπορούν να αλλάξουν το πρόγραμμα ευρωπαϊκής λιτότητας λόγω της πιθανής επικράτησης του Ολαντ.
Πολύ ωραία όλα αυτά, αν και κανείς δε βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι θα έχουμε ακυβερνησία ή ότι οι Έλληνες αποφάσισαν ξαφνικά να βγει η χώρα από το ευρώ. Διότι εδώ που τα λέμε άλλο το Μνημόνιο κι άλλο η έξοδος από την ΕΕ.
Αυτό που μας κάνει τεράστια εντύπωση, πάντως, είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα ξαφνικά γίνεται ο ρυθμιστής της παγκόσμιας οικονομίας.
Θα φταρνιστεί η Ελλάδα και θα κρυολογήσει η υφήλιος όλη. Είναι πράγματι έτσι ή μας κοροϊδεύουν;
Μάλλον είναι έτσι τα πράγματα και αποδεικνύεται ότι η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε το ένα έγκλημα πίσω από το άλλο.
Το μειονέκτημά μας, δηλαδή η πιθανότητα χρεοκοπίας, θα μπορούσε να γίνι πλεονέκτημα και όπλο για διαπραγμάτευση των Μνημονίων.
Ποτέ δεν έπαιξαν το χαρτί της χρεοκοπίας και του ντόμινο και τώρα πληρώνουμε τα λάθη τους.
Οι ξένοι δεν είναι έτοιμοι να δεχθούν μια ελληνική χρεοκοπία, ειδικά τώρα που Ισπανία και Ιταλία είναι στο χείλος του γκρεμού.
Και ποτέ δεν είναι αργά να μπορέσει η Ελλάδα να αλλάξει τη μοίρα της στο πλαίσιο μια νέας ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής.
Ας μη γελιόμαστε. Η Ελλάδα πάντα υπήρξε ρυθμιστής και ποτέ δεν το είχε κατανοήσει ο λαός της στο μέτρο που θα ήταν ωφέλιμο γι’ αυτόν. Ελπίζω να το καταφέρουμε τώρα.