Γράφει ο Δημήτρης Παπαχρήστος, Συγγραφέας
Η βία είναι διάσπαρτη μέσα στην κοινωνία. Η οικονομική κρίση αγριεύει τους ανθρώπους. Γίνονται επιθετικοί, διαπληκτίζονται εύκολα, φορτώνει ο ένας στον άλλο το φταίξιμο. Κι έτσι αυτοί που μας έφεραν μέχρι εδώ, στην «προσπάθειά» τους να μας «θεραπεύσουν» και να μας σώσουν, βγαίνουν με ελαφρά πηδηματάκια από το κάδρο και ρίχνουν το φταίξιμο στον λαό, στους εργαζομένους, στους ανέργους, στους νέους, στους συνταξιούχους, που δανείζονταν και κατανάλωναν περισσότερα από ό,τι είχαν και έτσι υποθήκευσαν τη ζωή τους και το μέλλον τους από μόνοι τους.
Το «μαζί τα φάγαμε» εξέφρασε προκλητικά αυτήν τη λογική των συγκυβερνώντων. Θα πρέπει να αισθανθούμε συνένοχοι και συνυπεύθυνοι και να αποδεχτούμε να μας κυβερνούν με τη μέθοδο της αφαίμαξης. Πέντε χρόνια ο λαός έχει υποστεί τις παρενέργειες της κρίσης, το φάρμακο της λιτότητας ήταν ληγμένο, αποδείχτηκε ατελέσφορο κι, όμως, η ελίτ της Ενωμένης Ευρώπης της Γερμανίας εξακολουθεί να επιμένει στην εφαρμογή του. Μπορεί να ερίζουν πλέον οι διάφοροι βαθμοφόροι της Ευρώπης, της Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ, αλλά οι τροϊκανοί θα έρθουν στη χώρα μας για να ορίσουν κι άλλα μνημονιακά μέτρα, με μία «γλώσσα» πιο γλυκιά, πιο παρηγορητική, καθότι μας επιβραβεύουν που έχουμε υποστεί τόσα δεινά για να ξεπληρώσουμε τα δανεικά τους.
Από τη μια έχουμε φτάσει στα όριά μας και από την άλλη μας δουλεύουν παίζοντας παιχνίδι με τα «κόκκινα δάνεια» και πως κάποτε θα βγούμε από τα μνημόνια, τη στιγμή που με δικούς τους υπολογισμούς και με την ομολογία του Γκίκα Χαρδούβελη θα παραμείνουμε δέσμιοι των δανειστών για δεκαετίες. Πάνω από 380 δισ. ευρώ θα πληρώσουμε τα επόμενα 25 χρόνια για την αποπληρωμή του 75% του χρέους μαζί με τους τόκους. Τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δείχνουν ότι ακόμα και οι αγέννητοι θα καταβάλουν 38.000 ευρώ και οι πεθαμένοι – οι καημένοι, έφυγαν με τον βρόχο που επέβαλαν οι δανειστές, οι επιθεωρητές των δανειστών και οι αξιωματούχοι που συνεχώς μας επισκέπτονται για το καλό μας, όπως ο επίτροπος Οικονομικών Π. Μοσκοβισί και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Γ. Κατάινεν.
Ολη αυτή η παρατεταμένη κατάσταση έχει φέρει σε κατάθλιψη τον ελληνικό λαό, που δεν μπορεί πλέον να τα βγάλει πέρα. Ο μισός πληθυσμός υποφέρει, η ανεργία έχει ξεπεράσει το 27% και η βία, η πολύμορφη, ασκείται από τους κρατούντες σε τέτοιο βαθμό, που, για παράδειγμα, θα αναφερθούμε στην περίπτωση της Αγγελικής Κουτσουμπού. Που τραυματίστηκε σοβαρά στις 6/12/2009 στην πλατεία Συντάγματος και το Μονομελές Πλημμελειοδικείο στον παραλίγο δολοφόνο Θεμιστοκλή Ποιμενίδη της ομάδας ΔΕΛΤΑ επέβαλε ποινή ενός χρόνου, με τριετή αναστολή, καθότι το δικαστήριο συντάχθηκε πλήρως με την εκδοχή του «τροχαίου». Οι διαιτητές πολλές φορές εξαγριώνουν τους φιλάθλους και τους μεταμορφώνουν σε χούλιγκαν, τα δικαστήρια θα πρέπει να είναι ανεξάρτητα και η τυφλή δικαιοσύνη να επιβάλλεται. Γιατί όταν καθορίζεται από τις σκοπιμότητες των κυβερνώντων, τότε καλούνται οι πολίτες να υπερβούν τον νόμο για να υπάρξει δικαιοσύνη. Η υπέρτατη βία είναι αυτή η καθημερινή, της ανάγκης. Την υφιστάμεθα ποικιλοτρόπως, θα πρέπει, όμως, να την υπερβούμε, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος να τη συνηθίσουμε και να αλληλοφαγωθούμε και τότε η εξουσία θα χρησιμοποιεί πολλούς ραμποχρυσαυγίτες, απαλλαγμένους από τον φόβο να δικαστούν, να δώσουν λόγο για τις πράξεις τους. Το δικαστήριο με την απόφασή του στις 4 Νοεμβρίου συμβάλλει να πολλαπλασιαστούν τα εκτροφεία της εκτελεστικής βίας.