Όπως γίνεται γνωστό από μεσιτικούς, κυρίως, κύκλους, πολλοί ιδιοκτήτεςκαταστημάτων τα ενοικιάζουν χωρίς την απαίτηση να λαμβάνουν κάποιο συγκεκριμένο μίσθωμα, αλλά να πληρώνονται στη βάση ενός ποσοστού επί του τζίρου της επιχείρησης, που νοικιάζει το μαγαζί.
Το ποσοστό αυτό, συνήθως δεν ξεπερνά το 5% ή στην καλύτερη των περιπτώσεων το 7% με 8%, αναλόγως και της φύσης της επιχείρησης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, εμφανίζονται και πιο ακραία «σημάδια» της κρίσης. Πρόκειται για τα καταστήματα εκείνα τα οποία ενοικιάζονται χωρίς κανένα απολύτως μίσθωμα, τακτικό ή… άτακτο.
Σε αυτή την περίπτωση το μόνο όφελος για τον ιδιοκτήτη είναι ότι δεν πληρώνει τέλη, φόρους και έξοδα συντήρησης, αφού τα αναλαμβάνει ο ενοικιαστής.
Πέραν τούτου, όμως, μηδέν. Αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα απότοκα της οικονομικής κρίσης, που μπαίνει πλέον στον έκτο της χρόνο. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.