Της Σοφίας Ν. Αντωνοπούλου,
καθηγήτριας ΕΜΠ
Με το διαβόητο «Ειδικό Ταμείο», ένας «παράδοξος» τίτλος που σκεπάζει το έγκλημα εις βάρος της Ελλάδας (βλ. άρθρα μας στο «Π» 23.2 και 22.3), αφαιρέθηκε η πολιτική και οικονομική κυριαρχία της χώρας – ουσιαστικά μεταβιβάστηκε στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το ΔΝΤ. Στο «Ταμείο» θα κατατεθούν, ως γνωστόν, τα 130 δισ. της νέας, γερμανικής κυρίως, «βοήθειας».
Το Βερολίνο το ξεκαθάρισε με όλους τους τρόπους. Δεν θα δοθεί ούτε ένα ευρώ από αυτό το «Ταμείο» για τις ανάγκες του ελληνικού κρατικού προϋπολογισμού, το έλλειμμα του οποίου συνεχώς διευρύνεται λόγω ακραίας λιτότητας και ύφεσης. Διαρκώς νέα μέτρα. Ο προσεχής Ιούνιος θα είναι τρομερός για τον ελληνικό λαό. Για μια ακόμη φορά. Έχει όμως προ πολλού εξαντλήσει τις αντοχές του. Ολοένα και πιο ακραία λιτότητα. Διαρκώς βαθύτερη ύφεση. Φαύλος κύκλος. Καταδίκασαν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό σε ένα τραγικό σισύφειο έργο.
Ούτε ένα ευρώ λοιπόν δεν θα διατεθεί από το «Ταμείο» για τις ανάγκες του ελληνικού προϋπολογισμού. Και όχι μόνον. Θα αφαιρεθούν, αν χρειαστεί, και είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί, ακόμη και έσοδα του ελληνικού κράτους, όπως ΦΠΑ! Είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί, καθώς έχουν καταδικάσει την Ελλάδα σε έναν φαύλο κύκλο διαρκούς υπερχρέωσης (βλ. άρθρο μας στο «Π» 22.3). Δηλαδή πλήρης καταστροφή για το ελληνικό κράτος και τον λαό.
Αλλά η πραγματική νεοναζιστική «δεξιοτεχνία» έγκειται στο γεγονός ότι στο «Ταμείο» αυτό θα κατατεθούν και όλα τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις. Δηλαδή ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων, δημοσίων υποδομών, δημόσιας γης κ.λπ. Αλλά εδώ θα κατατεθούν και τα έσοδα από την αξιοποίηση του ελληνικού ορυκτού πλούτου, ο οποίος κατά τα φαινόμενα είναι τεράστιος: πετρέλαια και φυσικό αέριο Αιγαίου, Ιονίου, περιοχής Καστελόριζου και Κρήτης, ακόμη και της χερσαίας Ελλάδας (Γιάννενα, Πελοπόννησος).
Τον πλούτο αυτόν οι Αμερικανοί – κυρίως – γνώριζαν προφανώς προ πολλού. Στο ενεργειακό συνέδριο του Economist με τίτλο «Ενεργειακές Επενδύσεις – Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ – Ξανασχεδιάζοντας τον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη», που έγινε στην Αθήνα στα τέλη Μαρτίου, ο ειδικός απεσταλμένος του υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ για ενεργειακά θέματα στην Ευρώπη και την Ασία δήλωσε ότι υπάρχει «χρυσός» στη Μεσόγειο, υπογραμμίζοντας: «Βρείτε τα για να απολαύσετε». Το μήνυμα απευθυνόταν προς την Ελλάδα, την Κύπρο, την Τουρκία και το Ισραήλ. Εν ολίγοις με τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας και της Κύπρου… θα απολαύσουν όλοι.
Στο ίδιο συνέδριο ο υπ. ΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου επισήμανε ότι «σε λίγα χρόνια, με βάση τα κοιτάσματα της Κύπρου, του Ισραήλ και – ελπίζουμε – και τα δικά μας, θα μιλάμε για τον τρίτο διάδρομο ενέργειας προς την Ευρώπη, μετά από αυτόν του ρωσικού και εκείνον του αζερικού αερίου»! Ο ίδιος εκτίμησε ότι στο τέλος του χρόνου και στις αρχές του 2013 θα «πέσουν» τα πρώτα γεωτρύπανα στα «οικόπεδα» των Ιωαννίνων, του Πατραϊκού Κόλπου και του Κατάκολου. Είπε επίσης ότι μέσα στον Απρίλιο θα έχει αναδειχθεί ο ανάδοχος ή οι ανάδοχοι για τις σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου εξαπέλυσε τρυπάνια για να τρυπήσουν όπου προς το παρόν είναι εφικτό: Ιόνιο, Χερσαία Ελλάδα, Κρήτη. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, αφού προηγουμένως κατέστρεψε τη χώρα ως υπουργός Οικονομικών, σε συνεργασία βεβαίως με τον πολιτικό του προϊστάμενο (βλ. και άρθρο μας στο «Π» 22.3), τώρα ανέλαβε την «αξιοποίηση» του φυσικού πλούτου της προς όφελος των δανειστών ως υπουργός ΠΕΚΑ. Διενεργεί εσπευσμένα «διαγωνισμούς», όπου παραδόξως οι ανάδοχες εταιρείες «αξιοποίησης» του ελληνικού ορυκτού πλούτου έχουν ουσιαστικά προεπιλεγεί, και σπεύδει να υπογράψει. Σταματήστε τον!
Ολοσχερής καταστροφή
Καταστρέφονται πλέον με μεγάλη ταχύτητα όχι μόνον οι κοινωνικές υποδομές της χώρας: ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία κ.λπ. Καταστρέφεται και ό,τι άλλο έχει οικοδομηθεί. Για παράδειγμα, τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας, των οποίων τα αποθεματικά καταληστεύθηκαν, καθώς μετατράπηκαν εν αγνοία τους σε ομόλογα από την Τράπεζα της Ελλάδος και κουρεύτηκαν (απώλειες σχεδόν 150 εκατ. ευρώ). Κινδυνεύουν πλέον να μην μπορούν να λειτουργήσουν.
Η ακραία κ. Διαμαντοπούλου, αφού αποπειράθηκε πρώτα ως υπ. Παιδείας να μετατρέψει τα πανεπιστήμια από ακαδημαϊκά Ιδρύματα σε Ανώνυμες Εταιρείες με τον νέο νόμο – πλαίσιο, κατάρτισε ήδη ως υπ. Ανάπτυξης νομοσχέδιο το οποίο ανοίγει τον δρόμο για να μετατραπεί η χώρα ολόκληρη σε Ειδική Οικονομική Ζώνη για τις γερμανικές και άλλες επενδύσεις (το νομοσχέδιο κατατέθηκε στη Βουλή στις 23.3 με τον αθώο τίτλο «Νομοσχέδιο για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος»). Παράλληλα η παραγωγική βάση της χώρας απειλείται με κατάρρευση. Εξαιτίας της μη χορήγησης πιστώσεων από τις τράπεζες και ειδικά την ΑΤΕ κινδυνεύουν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα να μείνουν ακαλλιέργητα φέτος. Αυτό θα είναι πλήγμα όχι μόνο για τη γεωργία, αλλά και τις εξαγωγές και την ελληνική βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων.
Εν τω μεταξύ σημαντικό μέρος των ελληνικών μικρομεσαίων βιομηχανικών – βιοτεχνικών επιχειρήσεων έχουν ήδη κλείσει. Με τα νέα μέτρα του Ιουνίου θα υπάρξει νέο κύμα λουκέτων. Αλλά κινδυνεύει και ο σημαντικότερος, ο πλέον προηγμένος κλάδος της ελληνικής βιομηχανίας, η φαρμακοβιομηχανία. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία παράγει άριστα, ελεγμένα γενόσημα φάρμακα. Με τον νόμο του κ. Λοβέρδου η ελληνική αγορά θα κατακλυσθεί από χαμηλού κόστους και αμφίβολης ποιότητας φάρμακα από την Ινδία, τη Μιανμάρ ή το Μπανγκλαντές. Οι ασθενείς κινδυνεύουν να πηγαίνουν αδιάβαστοι και η ελληνική φαρμακοβιομηχανία να συρρικνωθεί. Με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια. Στο όνομα του περιορισμού των δαπανών για τα φάρμακα.
Αν αυτοί που «κυβερνούν» τώρα σε διατεταγμένη υπηρεσία, ο κ. Παπαδήμος και τα κόμματα του δικομματισμού, συνεχίσουν και μετά τις εκλογές, η χώρα θα μετατραπεί σε ερείπια.
Η κατάσταση στην ευρωζώνη
Η ευρωζώνη οδηγείται με μαθηματική πλέον βεβαιότητα σε διάλυση. Δεν θα χρειαστεί να αναλάβει η Ελλάδα την ευθύνη της διάλυσής της φεύγοντας από το ευρώ. Γιατί έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα οδηγούσε την τελευταία σε κατάρρευση. Ήδη η Ισπανία και η Ιταλία πήραν τον δρόμο της Ελλάδας. Διαβάζοντας τις οικονομικές ανταποκρίσεις των ημερών έχει κανείς την εντύπωση ότι επαναλαμβάνονται στην Ισπανία και την Ιταλία οι συνθήκες που οδήγησαν την Ελλάδα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM) και το ΔΝΤ. Και εκεί ακραία λιτότητα για τον περιορισμό των ελλειμμάτων. Και εκεί φαύλος κύκλος ύφεσης και ανεργίας. Δεν επαρκούν όμως οι πόροι του ESM, παρά την πρόσφατη αύξησή τους, για να «αγοράσουν» την Ιταλία και την Ισπανία, 3η και 4η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.
Αλλά η λύτρωση θα έλθει και από τη συντριβή του γαλλογερμανικού άξονα. Η Γαλλία έχει ήδη προ πολλού απολέσει τα «τρία Α» από τους κακόφημους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Ο κ. Σαρκοζί επιχειρεί να περάσει τα μέτρα λιτότητας, αλλά και να επανεκλεγεί στις γαλλικές προεδρικές εκλογές της 6ης Μαΐου (τι σύμπτωση!) τρομοκρατώντας τους Γάλλους ότι, αν δεν συναινέσουν, η Γαλλία… θα πάρει τον δρόμο της Ελλάδας. Το ρεπορτάζ του «Βήματος» της 15.4 έγραφε: «Οι Γάλλοι ψηφίζουν με το μυαλό στην… Αθήνα. Ποτέ στο παρελθόν η Ελλάδα δεν είχε “παίξει” τόσο πολύ στις εκλογές ξένης χώρας, όσο στις εφετινές προεδρικές εκλογές στη Γαλλία».
Οι Γάλλοι λοιπόν έχουν στραμμένα τα βλέμματα πάνω στα δεινά του ελληνικού λαού. Ο γαλλικός λαός είναι ο πιο πολιτικοποιημένος λαός της Ευρώπης. Η τιμωρία του κ. Σαρκοζί θα είναι παραδειγματική. Την επομένη της 6ης Μαΐου όλα θα είναι διαφορετικά. Η ύστατη ώρα επέρχεται. Η Τράπεζα της Γαλλίας έντρομη έσπευσε να αποκλείσει στις 13.4 «μετεκλογική επίθεση» των αγορών. Να αποκλείσει δηλαδή τη πιθανότητα οι προεδρικές εκλογές να οδηγήσουν σε «μαζική κρίση εμπιστοσύνης» απέναντι στα γαλλικά ομόλογα. Οι περιβόητες αγορές, δηλαδή οι μεγαλοκερδοσκόποι, οσμίζονται αίμα στην Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία. Υπό το κράτος του πανικού συμπεριφέρονται ως αγέλη λύκων (η έκφραση δεν είναι δική μας).
Τι επέρχεται λοιπόν; Θα διαλυθεί η ευρωζώνη και οι χώρες – μέλη θα επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα. Θα ανακτήσουν, με άλλα λόγια, την οικονομική και πολιτική τους κυριαρχία. Δηλαδή, την εθνική τους κυριαρχία. Ακόμη και αυτή τούτη η Γαλλία βρέθηκε υπό τη νεοναζιστική μπότα της κ. Μέρκελ. Επέρχεται λοιπόν η «δι’ ελέου και φόβου» (Αριστοτέλης) κάθαρση της ελληνικής τραγωδίας.
Μπροστά στις κάλπες
Πορευόμαστε προς την 6η Μαΐου. Θα είναι οι κρισιμότερες εκλογές της ελληνικής μεταπολεμικής ιστορίας, με εξαίρεση εκείνες του 1946. Θα είναι και οι πλέον «παράδοξες» στην ιστορία του νεότερου ελληνικού κράτους. Ο λαός θα πορευθεί προς τις κάλπες ουσιαστικά χωρίς κόμματα. Θα «αυτοσχεδιάσει». Τα κόμματα της καθεστωτικής συγκυβέρνησης ο λαός τα έχει ήδη απορρίψει στον σκουπιδοτενεκέ της μεταπολιτευτικής ελληνικής ιστορίας. Τι γίνεται όμως με τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης της παρούσας αμαρτωλής Βουλής; Είναι γενικώς και αορίστως αντιμνημονιακά. Δεν ξέρουμε απολύτως τίποτε για το τι σκοπεύουν να πράξουν, όταν γίνουν μείζων συμπολίτευση, όπως ονειρεύονται. Λες και η χώρα πρόκειται να κυβερνηθεί με αυτόματο πιλότο.
Το κόμμα του κ. Τσίπρα, για παράδειγμα, στοχεύει σε μια «αριστερή συγκυβέρνηση». Τι στόχους όμως θα έχει αυτή η κατά φαντασίαν «αριστερή συγκυβέρνηση» και τι θα πράξει όταν παραλάβει το τιμόνι της χώρας,
όπως ονειρεύεται, δεν ξέρουμε απολύτως τίποτε. Ή μάλλον ξέρουμε. Ο κ. Τσίπρας δήλωσε προ καιρού στη Βουλή «να παίξουμε το χαρτί της χρεοκοπίας» (7.2). Κύριε των δυνάμεων! Με μπλόφες θα καθοριστεί η τύχη της χώρας; Ο κ. Τσίπρας ανακάλυψε εσχάτως και τον πατριωτισμό, καθώς έχει ενταθεί στο έπακρο το πατριωτικό φρόνημα του λαού, επιχειρώντας να ψαρέψει σε θολά νερά. Χαρακτήρισε την 25η Μαρτίου «εθνική παλιγγενεσία». Τι οβιδιακή μεταμόρφωση! Είχαμε ακούσει σε ανύποπτο χρόνο τον ίδιο αυτόν τον κ. Τσίπρα να δηλώνει από τηλεοράσεως ότι «μακριά από εμένα ο πατριωτισμός»!
Το κόμμα του κ. Καμμένου, ο οποίος έριξε αδιανόητες γέφυρες προς τον κ. Τσίπρα, δεν αποτελεί, ούτε αυτό, εξαίρεση μέσα στη γενική πανήγυρη. Έδωσε προσφάτως στη δημοσιότητα τη Διακήρυξή του και μάλιστα για «δημόσια διαβούλευση». Διακήρυξη η οποία φέρει μια εισαγωγή κορακίστικη, που δεν ξέρει κανείς σε ποιον απευθύνεται. Το κόμμα του κ. Καμμένου θέλει να ντυθεί με την «προβιά» της διανόησης. Τι λέει αυτή η Διακήρυξη για το τι θα πράξει η δεξιοαριστερή «συγκυβέρνηση»; Απολύτως τίποτε. Θα δούμε στο τιμόνι της χώρας τον κ. Καμμένο παρέα με τον κ. Τσίπρα; Δεν νομίζω.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι το κόμμα του κ. Κουβέλη υπήρξε εντελώς σαφές για το τι θα πράξει, παρά την αντιμνημονιακή ρητορική του. Βγαίνοντας σχετικά πρόσφατα από μια συνάντηση με τον κ. Βενιζέλο, ο κ. Κουβέλης εδήλωσε ότι η χώρα δεσμεύεται από διεθνείς συμβάσεις, εννοώντας εμμέσως πλην σαφέστατα ότι αυτές οι συμβάσεις δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθούν. Αυτές όμως οι συμβάσεις εμπεριέχουν τα μνημόνια και αντιστρόφως. Τα μνημόνια εμπεριέχουν τις συμβάσεις. Όμως ο κ. Κουβέλης είναι συνεπής. Ανέκαθεν ήθελε ως ρεύμα του ΣΥΝ να σύρει τον τελευταίο στο άρμα του ΠΑΣΟΚ. Ήγγικεν η ώρα.
Το ΚΚΕ, τέλος, δεν αποτελεί ούτε αυτό εξαίρεση. Η κ. Παπαρήγα προτείνει ως μόνιμη επωδό, σαν κομμουνιστικό ρεφρέν, ανεξαρτήτως με το τι θέμα θέτει η εκάστοτε συγκυρία, την καταδίκη του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ., της πλουτοκρατίας και της Ε.Ε. Και τι προτείνει στον λαό; Αντίσταση και πάλη. Φυσικά «αντίσταση και πάλη». Όμως αντίσταση του λαού χωρίς στόχους δεν είναι δυνατόν να συγκροτηθεί. Ιστορικώς αδύνατον. Τι μένει; Να ψηφίσει ο λαός το ΚΚΕ να του λύσει όλα τα προβλήματα. Στη βάση του «πίστευε και μη ερεύνα». Προτείνει κάτι συγκεκριμένο το ΚΚΕ; Βεβαίως. Η κ. Παπαρήγα έχει πει πάμπολλες φορές ότι η δραχμή θα είναι καταστροφή. Τώρα πώς είναι δυνατόν να είναι κανείς στην ευρωζώνη και να μην είναι στην Ε.Ε. μόνον αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να το εξηγήσουν.
Όσο για το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη, κονφερασιέ του μνημονίου με πολλά ακροβατικά, δεν αξίζει σχολιασμού.
Τι πράττουμε λοιπόν όλοι εμείς οι υπόλοιποι στην πορεία προς τις εκλογές της 6ης Μαΐου, προκειμένου να εκπληρώσουμε το ύψιστο, τώρα, καθήκον μας; Νομίζω ότι το γενικό σύνθημα πρέπει να είναι «Δεν Ξεχνώ». Δεν ξεχνώ τι μου έλεγαν και τι έπρατταν. Το «Δεν ξεχνώ» έχει και έναν μεγάλο συμβολισμό. Υπάρχει διέξοδος στα διλήμματα; Υπάρχει. Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Κατά τα φαινόμενα η νέα Βουλή που θα προκύψει θα είναι πραγματικά νέα. Θα επέλθει κάθαρση της τραγωδίας διά των εκλογών! Θα είναι πολυφωνική. Πόσο πολυφωνική; Κατά τα φαινόμενα στη νιοστή.
Ο λαός πορεύεται προς την 6η Μαΐου σώφρων και αποφασισμένος. Και
φυσικά διακατέχεται από «ιερή» οργή. Από απόφαση να πάρει στα ακριβοδίκαια χέρια του τον πέλεκυ της τιμωρίας. Αλλά μέχρι και την παραμονή των εκλογών θα επιχειρούν τα χρεοκοπημένα κόμματα του δικομματισμού να τον εκβιάσουν και να τον παραπλανήσουν. Θέτουν το ψευδοδίλημμα «ή συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ ή ακυβερνησία» αντιστρέφοντας, ως συνήθως, εντελώς την πραγματικότητα. Διότι η σημερινή συγκυβέρνησή τους, με επικεφαλής τον εκλεκτό της τρόικας, είναι μια «συγκυβέρνηση» εντεταλμένων που σπρώχνει ολοένα και περισσότερο τη χώρα στον αφανισμό της. Για ποια ακυβερνησία λοιπόν μιλούν; Απείρως προτιμότερη μια πολυφωνική – πλουραλιστική Βουλή που θα ανοίξει τον δρόμο σε μια νέα πολιτική διακυβέρνηση της χώρας.
Πώς; Αυτό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συγκλονίστηκε και αυτός από την 25η Μαρτίου, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις που έκανε μετά τον εορτασμό. Θα επιληφθεί της εφαρμογής του Συντάγματος. Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα.
Ο θρησκευτικός ηγέτης της χώρας κ. Ιερώνυμος έπραξε και αυτός το καθήκον του, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, αν κρίνουμε από τα αποσπάσματα που μεταδόθηκαν από τη συνέντευξή του στο Mega. Ο κ. Ιερώνυμος μας υπενθύμισε την ημέρα της Αναστάσεως και τη σημασία του όρου «Πάσχα». Είναι η μετάβαση, η έξοδος από το σκοτάδι στο φως. Ο νεκρός της πλατείας Συντάγματος έπραξε ακριβώς αυτό. Πέρασε από το σκοτάδι στο φως της συνείδησης των Ελλήνων. Πάτησε τον θάνατο με τον θάνατο. Έγινε «αθάνατος». Είθε τη νύχτα της 6ης Μαΐου να χτυπήσουν οι καμπάνες των εκκλησιών και να ψάλει ο ελληνικός λαός τον Ακάθιστο Εθνικό Ύμνο. Είθε…
Έμπλεοι φόβου
Φέτος η 25η Μαρτίου γιορτάστηκε «σιδηρόφρακτη». «Σιδηρόφρακτος» και ο «ναός της Δημοκρατίας», η Βουλή, να μην την πλησιάσει ο λαός, την κυριαρχία του οποίου υποτίθεται ότι εκφράζει κατά το Σύνταγμα. Δεν έχει υπάρξει τέτοιος εορτασμός της 25ης Μαρτίου στην ιστορία του νεότερου ελληνικού κράτους. Έμπλεο φόβου το καθεστώς Παπαδήμου. Έμπλεος οργής και απόφασης ο λαός.