«Κούρεμα» 213.000 ευρώ στις οφειλές δανειολήπτη αποφάσισε το ειρηνοδικείο Πτολεμαΐδας. Ο οφειλέτης είχε προτείνει να αποπληρώσει το σύνολο των χρεών του, αλλά ατόκως, κάτι που οι τράπεζες δεν αποδέχθηκαν στον εξωδικαστικό συμβιβασμό. Με την απόφαση του δικαστηρίου θα εισπράξουν μόνο το ένα τρίτο του ποσού.
Ο δανειολήπτης είναι 46 ετών, έγγαμος και πατέρας δύο ανήλικων παιδιών, ηλικίας 9 και 11 ετών. Εργάζεται σε ΔΕΚΟ και το τελευταίο διάστημα ο μισθός του μειώθηκε κατά 30%, ενώ η σύζυγός του είναι ιδιωτική υπάλληλος, με μισθό κάτω των 800 ευρώ. Τον Αύγουστο του 2011, οι οφειλές του προς εννέα τράπεζες έφταναν τις 315.000 ευρώ, εκ των οποίων μόνο τα 13.200 ευρώ για στεγαστικό δάνειο που είχε λάβει το 1998. Πώς προέκυψε αυτό το (μεγάλο) ποσό; Ο άνθρωπος αυτός είχε αναλάβει τη φροντίδα των δύο υπερήλικων γονιών του, οι οποίοι είναι καρκινοπαθείς (μάλιστα, η μητέρα του είναι καθηλωμένη στο κρεβάτι, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη). Έτσι, από το 2008 άρχισε να λαμβάνει καταναλωτικά δάνεια και να κάνει αναλήψεις από πιστωτικές κάρτες για την αναχρηματοδότηση αυτών των δανείων, προκειμένου να πληρώνει για τις ακριβές θεραπείες των γονέων του.
Πριν φτάσει στο δικαστήριο η υπόθεση, ο 46χρονος ακολούθησε την εξωδικαστική οδό του συμβιβασμού. Η πρότασή του προέβλεπε πλήρη ικανοποίηση των τραπεζών, με συνολική εξόφληση του ποσού που όφειλε (315.000 ευρώ) σε 14 χρόνια (168 δόσεις), χωρίς επιτόκιο ή ανατοκισμό του κεφαλαίου. Οι τράπεζες αρνήθηκαν την πρόταση – μάλιστα, όταν έπειτα από μερικούς μήνες η υπόθεση έφθασε ενώπιον του ειρηνοδικείου Πτολεμαΐδας, αξίωσαν στο επίδικο ποσό της οφειλής να συνυπολογιστούν και οι τόκοι, κάτι που δεν έγινε αποδεκτό. Τελικώς, με βάση τη δικαστική απόφαση, ο δανειολήπτης θα πληρώσει σε 20 χρόνια περίπου 103.000 ευρώ – και θα έχει απαλλαγεί και από το υπόλοιπο των οφειλών του… Ειδικότερα, το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο αιτών θα καταβάλλει στους πιστωτές του σταθερή δόση 1.000 ευρώ τον μήνα, επί τέσσερα χρόνια. Από το τρίτο έτος της ρύθμισης και για 17 χρόνια θα καταβάλλει κάθε μήνα το ποσό των 230 ευρώ (προσαυξημένο κατά το εκάστοτε μέσο επιτόκιο των στεγαστικών δανείων), για ένα σπίτι 120 τετρ. μ., το οποίο είχε βάλει υποθήκη για κάποια καταναλωτικά δάνεια.
Το δικαστήριο έκανε δεκτό ότι η οικογένεια του αιτούντος είχε αυξημένες ανάγκες. Έτσι, προσδιόρισε ένα ελάχιστο ποσό για κάλυψη των βιοτικών αναγκών της οικογένειας, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα ενός αξιοπρεπoύς επιπέδου διαβίωσης.
Σε πείσμα του σκατόψυχου εισαγγελέα Δωδεκανήσου που προφανώς είναι κομπλεξικός και τσιράκι των τραπεζών!