ΕΓΓΥΗΤΕΣ ΔΑΝΕΙΩΝ: Κίνδυνος για απώλεια περιουσίας – 4 πικρές αλήθειες

Στην κόψη του ξυραφιού ακροβατούν χιλιάδες δανειολήπτες, οι οποίοι αδυνατούν να πληρώσουν τη μηνιαία δόση του δανείου τους, φέρνοντας σε δυσχερή θέση και τους εγγυητές.
Οσοι έβαλαν την υπογραφή τους για να πάρει κάποιος φίλος ή συγγενής ένα καταναλωτικό ή στεγαστικό δάνειο βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι ακόμη και με κατάσχεση της περιουσίας τους.
Ζητούμενο πλέον είναι, εάν ο νέος νόμος Κατσέλη θα έχει ειδική πρόβλεψη για τους εγγυητές, πολλοί εκ των οποίων έχοντας πλήρη άγνοια του νόμου δεν ήξεραν τις επιπτώσεις που υπάρχουν.
Σε κάθε περίπτωση, χιλιάδες είναι οι εγγυητές οι οποίοι κινδυνεύουν να βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων, καθώς αγνοούν ότι αν μπει στον νόμο ο οφειλέτης, οι ίδιοι δεν απαλλάσσονται αυτόματα.
Το πρόβλημα λαμβάνει τεράστιες διαστάσεις, καθώς η μεγάλη πλειονότητα των τραπεζικών δανείων που έγιναν στα χρόνια της τεχνητές ευδαιμονίας, είχαν την πρόβλεψη του εγγυητή.
Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι τράπεζες να «κυνηγούν» κατά κύριο λόγο τους εγγυητές για συμβάσεις που υπέγραψαν γύρω από καταναλωτικά, στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια.
Το «κυνήγι» οφείλεται στο γεγονός ότι οι εγγυητές είθισται να βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική θέση από τους πρωτοφειλέτες και έχουν χρήματα ή ακίνητη περιουσία για να αποπληρωθεί το δάνειο.
Με τον τρόπο αυτό μάλιστα, υποχρεώνουν τους εγγυητές να ασκήσουν τη μέγιστη πίεση στους δανειολήπτες, για να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει έναντι των τραπεζών.
Ας δούμε τις πικρές αλήθειες για όλους όσοι είναι εγγυητές σε δάνεια, τα οποία ο πρωτοφειλέτης δεν πληρώνει είτε γιατί αδυνατεί να πληρώσει, είτε γιατί είναι στρατηγικός κακοπληρωτής.

1η αλήθεια
Στην περίπτωση κατά την οποία ο οφειλέτης έχει μπει στο νόμο και ο εγγυητής όχι, τότε μπορεί να υπάρξει κούρεμα δανείου για τον πρώτο. Ωστόσο για τον δεύτερο, που είναι ο εγγυητής αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς θα κληθεί να πληρώσει όλο το υπόλοιπο ποσό. Εάν για παράδειγμα σε ένα δάνειο 100.000 ευρώ ο πρωτοφειλέτης κερδίσει κούρεμα 50.000 ευρώ, τότε ο εγγυητής θα κληθεί να πληρώσει το υπόλοιπο, δηλαδή τις άλλες 50.000. Αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι με βάση τις νέες διατάξεις, οι τράπεζες δεν μπορούν να απευθύνονται στον εγγυητή και να του ζητούν το σύνολο της οφειλής του δανειολήπτη. Ας δούμε ένα δεύτερο υποθετικό παράδειγμα για να γίνει αντιληπτό τι συμβαίνει. Στην περίπτωση που ο οφειλέτης είχε πάρει δάνειο 100.000 ευρώ και το Ειρηνοδικείο δέχτηκε ότι μπορεί να πληρώσει τα 60.000 ευρώ,  τότε η τράπεζα απευθυνόταν στον εγγυητή ζητώντας το σύνολο των 100.000 ευρώ του δανείου. Με τις νέες διατάξεις, οι τράπεζες ζητούν από τον εγγυητή το υπόλοιπο ποσό των 40.000 ευρώ, προκειμένου να συμπληρωθεί το ποσό των 100.000 ευρώ.

2η αλήθεια
Στην παρούσα φάση ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει τελικά με τους εγγυητές. Αυτό είναι απόρροια του γεγονότος ότι κανένας οφειλέτης που μπήκε στο νόμο Κατσέλη δεν έχει εξοφλήσει ακόμα, ώστε να υπάρχει γνώση της συμπεριφοράς των τραπεζών προς τον αντίστοιχο εγγυητή.

3η αλήθεια
Εάν υποθέσουμε ότι και ο πρωτοφειλέτης και ο εγγυητής έχουν μπει στον νόμο, γίνεται μια φορά «κούρεμα» στο δάνειο ακόμη και αν υπάρχουν δυο διαφορετικές αιτήσεις. Σύμφωνα με δικηγόρους οι οποίοι ασχολούνται με κόκκινα δάνεια, ανάλογα με τις αιτήσεις αλλά και τις δυνατότητες που έχουν, οφειλέτης και εγγυητής πληρώνουν σε διαφορετικό ποσοστό το κουρεμένο πλέον ποσό.

4η αλήθεια
Σύμφωνα με δικηγόρους, σε καμία περίπτωση ο εγγυητής δεν προστατεύεται από την απόφαση που θα εκδώσει το δικαστήριο για τον πρωτοφειλέτη. Αυτό σημαίνει ότι είναι υποχρεωμένος να  προχωρήσει σε ξεχωριστή αίτηση, καθώς ακόμη και εάν υπάρξει θετική η απόφαση στο Ειρηνοδικείο για τον πρωτοφειλέτη, ο εγγυητής δεν καλύπτεται. Τα μόνο που είναι σαφές είναι πως ότι ποσό κουρευτεί από τον πρωτοφειλέτη, αυτό θα χρωστά ο εγγυητής.

Απόφαση σταθμός
Ωστόσο, τα δεδομένα μπορούν να αλλάξουν άρδην, υπό την προϋπόθεση όμως να υπάρχει βούληση από την Πολιτεία να δώσει λύσεις σε όσους έγιναν εγγυητές από υποχρέωση σε ένα φίλο ή συγγενή.
Αυτό μπορεί να γίνει πράξη, με μια απόφαση σταθμό που έλαβε πρόσφατα το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με την οποία δικαιώνεται εγγυήτρια δανείου λόγω ηλικίας και απειρίας σε τραπεζικές συναλλαγές.
Πρόκειται για μια 23χρονη , η οποία ακολουθώντας και τις παραινέσεις της υπαλλήλου που εξέδωσε το καταναλωτικό δάνειο, ύψους 14.000 ευρώ, είχε δεχθεί να βοηθήσει τον τότε σύντροφό της «μπαίνοντας» ως εγγυήτρια.
Αυτός όμως σταμάτησε να πληρώνει  και δέκα χρόνια αργότερα βρέθηκε να οφείλει 35.000 ευρώ, τα οποία ακυρώθηκαν, καθώς το δικαστήριο δέχτηκε ότι η εγγυήτρια ήταν «ανυπεράσπιστη» και «εξωθήθηκε στην υπογραφή».

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης η εγγυήτρια:

• δεν μπορεί να αφεθεί ανυπεράσπιστη ως το πλέον αδύναμο μέρος της σύμβασης πίστωσης, στο έλεος των συμφερόντων και των αποφάσεων των άλλων συμβαλλομένων,
• εξωθήθηκε στην υπογραφή χωρίς αντίστοιχη παροχή – ωφέλεια για την ίδια, με εκμετάλλευση της κουφότητας και της απειρίας της από την τράπεζα αλλά και τον πρωτοφειλέτη,
• δεν είχε τις οικονομικές δυνάμεις που να δικαιολογούν ανάληψη τέτοιας υποχρέωσης με ελεύθερη βούληση και συνείδηση των πράξεων της,
• ήταν παντελώς άπειρη με τις τραπεζικές συναλλαγές, αφού δεν είχε ποτέ δανειοδοτηθεί έως τότε ούτε είχε κάποια οφειλή προς οιονδήποτε πιστωτικό ή άλλο φορέα.

Τραπεζικές ευθύνες
Δικηγόρος με τον οποίο συνομίλησε ο «Χτύπος», έλεγε ότι η εξέλιξη της όλης υπόθεσης, φέρνει για άλλη μια φορά στο προσκήνιο τις τεράστιες ευθύνες που έχουν οι τράπεζες.
Όπως εξηγούσε, τα πιστωτικά ιδρύματα μοίραζαν αφειδώς δάνεια χωρίς ουσιαστικές εγγυήσεις και να παρουσιάζουν την υπογραφή που έβαζε ο εγγυητής ως κίνηση τυπική και άνευ σημασίας.
Ασφαλώς και δεν θα υπήρχε κανένας κίνδυνος εάν ο πρωτοφειλέτης ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις αλλά στην περίπτωση που κάνει στάση πληρωμών το πρόβλημα μετατίθεται στον εγγυητή.
Όπως γίνεται αντιληπτό, η δικαστική απόφαση ανοίγει το δρόμο σε χιλιάδες άλλους εγγυητές να βγουν από το λαβύρινθο στον οποίο έχουν χαθεί και να κάνουν έναν νέο ξεκίνημα στη ζωή τους.

Πλειστηριασμοί
Απόρροια αυτών των εξελίξεων, είναι οι πλειστηριασμοί που ήδη έχουν αρχίσει και αναμένεται να ενταθούν το επόμενο διάστημα για να σταλεί μήνυμα ότι οι τράπεζες επιστρέφουν στην κανονικότητα.
Με βάση αυτό το δεδομένο, γίνεται αντιληπτό ότι ανοίγει ο Ασκός του Αιόλου, καθώς το μάρμαρο εκτός από τους πρωτοφειλέτες θα πληρώσουν και οι εγγυητές των δανείων.

Πώληση σε funds
Οι εξελίξεις το αμέσως προσεχές διάστημα αναμένεται να είναι δραματικές, καθώς είναι ασφυκτικές οι πιέσεις που δέχονται οι τράπεζες για τη μείωση των κόκκινων δανείων.
Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει μείωσή τους κατά 50 δισ. ευρώ, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το επόμενο διάστημα, θα υπάρξουν μαζικές πωλήσεις προβληματικών δανείων.
Στο πλαίσιο αυτό και για να πιαστεί ο στόχος, φέτος και την επόμενη διετία, πρέπει οι τράπεζες  να μειώνουν τα δάνεια κατά περίπου 17 δισ. κάθε χρόνο, κάτι που μπορεί να γίνει με πωλήσεις σε funds.
Το πρόβλημα με τις εταιρίες διαχείρισης είναι ότι δεν θα υπάρχουν οι οδοί επικοινωνίας όπως συμβαίνει έως τώρα ανάμεσα στην κυβέρνηση και τις τράπεζες.
Δεν είναι μάλιστα λίγοι αυτοί που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς όπως τονίζουν δεν θα αργήσει η ημέρα που η Ελλάδα θα ζήσει τον εφιάλτη που βίωσε η Ισπανία.

Σαν μανιτάρια
Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, τονίζουν ότι οι συγκεκριμένες εταιρίες ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, αφού τα κέρδη που θα αποκομίζουν είναι τεράστια, καθώς αγοράζουν τζάμπα και πωλούν πανάκριβα.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η Τράπεζα της Ελλάδος έχει δώσει ήδη άδεια σε 16 εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων, ενώ περισσότερες από 10 είναι αυτές που περιμένουν αδειοδότηση. Όπως γίνεται αντιληπτό οι 26 αυτές εταιρίες θα κάνουν κόλαση τη ζωή των δανειοληπτών και των εγγυητών που θα κινδυνεύσουν να χάσουν ακόμη και την περιουσία τους για να ξεχρεώσουν.

Τεχνογνωσία
Το γεγονός ότι η τράπεζα θα μεταβιβάζει το δάνειο και θα βάζει έτσι τέλος στη σχέση με τον δανειολήπτη ή τον εγγυητή, δεν σημαίνει και οριστικό τέλος της οφειλής.
Τη θέση της τράπεζας θα παίρνει πλέον ένα εξειδικευμένο fund, με το οποίο ο δανειολήπτης ή ο εγγυητής θα κληθεί να συμφωνήσει σχετικά με τον τρόπο αποπληρωμής του δανείου.
Το fund μπορεί να αγοράζει φθηνά ή τσάμπα, αλλά αναλαμβάνει και τον κίνδυνο να μην πληρωθεί ποτέ, αλλά το γεγονός ότι διαθέτει τεχνογνωσία για να εισπράξει σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες.
Στόχος των συγκεκριμένων εταιρειών είναι η όσο το δυνατόν υψηλότερη απόδοση, κάτι που σημαίνει ότι θα διεκδικήσουν πολύ πιο δυναμικά τις οφειλές σε σχέση με τις τράπεζες.

Με φειδώ
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι θα δείχνουν φειδώ στα «κουρέματα» των δανείων ακόμη και των πιο αδύναμων, καθώς στόχος τους είναι να έχουν το μέγιστο δυνατό κέρδος.
Το «κούρεμα» θα γίνεται μετά από σκανάρισμα περιουσιακών στοιχείων των οφειλετών  και αφού προηγουμένως έχει απαιτηθεί το σύνολο της οφειλής προς την τράπεζα.
Οι δανειολήπτες καλό είναι επίσης να γνωρίζουν ότι ο ρόλος των funds δεν θα εξαντλείται σε οφειλές από παλιά καταναλωτικά δάνεια ή πιστωτικές κάρτες, που δεν φέρουν εξασφαλίσεις και είναι ξεχασμένα.
Η δράση τους θα είναι συνολική και θα επεκτείνεται ακόμη και σε δάνεια που έχουν προσημείωση όπως είναι τα στεγαστικά, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο ακόμη και η πρώτη κατοικία.

Πηγή