Σε νομικές ντρίπλες καταφεύγει το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να καθυστερήσει την εξόφληση υποχρεώσεών του προς ιδιώτες. Μάλιστα, βάζει προκόμματα ακόμη και στις περιπτώσεις που οι ιδιώτες έχουν οφειλές οι οποίες έχουν βεβαιωθεί με δικαστικές αποφάσεις. Και όλα αυτά ενώ από την αγορά λείπουν περίπου 6,6 δισ. ευρώ, ποσό που αποτελεί τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.
Με εγκύκλιο που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομικών δίνονται αναλυτικές οδηγίες για τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων θα εξοφλούνται υποχρεώσεις του δημοσίου προς ιδιώτες όταν οι τελευταίοι έχουν πετύχει σχετικές αποφάσεις για την εξόφλησή τους. Στην εγκύκλιο ορίζεται ότι για να εκτελεστεί μια δικαστική απόφαση από την οποία απορρέει υποχρέωση του δημοσίου να πληρώσει έναν φορολογούμενο, εφόσον αυτή δεν έχει καταστεί αμετάκλητη (δηλαδή δεν έχει εκδικαστεί στον ανώτατο βαθμό), τότε θα πρέπει ο ιδιώτης, που κέρδισε τη σχετική δικαστική απόφαση, να προσκομίσει στην υπηρεσία ισόποσης αξίας εγγυητική επιστολή από τραπεζικό ίδρυμα.
Τι σημαίνουν τα παραπάνω με απλά λόγια; Μια επιχείρηση, για παράδειγμα, κατάφερε να εκδώσει μια διαταγή πληρωμής εναντίον του δημοσίου ύψους 200.000 ευρώ λόγω απαίτησης από την παροχή υπηρεσιών ή την πώληση προϊόντων. Ενώ με την απόφαση αυτή κανονικά η επιχείρηση θα έπρεπε να πληρωθεί, για να εισπράξει θα πρέπει να προσκομίσει στην δημόσια υπηρεσία (π.χ. εφορία) εγγυητική επιστολή, ισόποση της απαίτησής της. Δηλαδή θα πρέπει να διαθέτει ήδη 200.000 ευρώ στην τράπεζα προκειμένου να εισπράξει τα 200.000 ευρώ που αποδεδειγμένα και με δικαστική απόφαση του χρωστά το δημόσιο. Έτσι, για να εισπράξουν οι ιδιώτες από το δημόσιο θα πρέπει να διαθέτουν ταμειακή άνεση. Πόσες, όμως, είναι αυτές οι επιχειρήσεις;
Στην εγκύκλιο ορίζεται, επίσης, ότι το ύψος της εγγυητικής επιστολής μπορεί να μειωθεί κατά 50%, αλλά μόνο μετά από απόφαση του δικαστηρίου το οποίο εξέδωσε και την απόφαση για την πληρωμή του ιδιώτη από το δημόσιο. Με την εγκύκλιο καλούνται οι Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (ΔΟΥ) να διενεργούν όλους τους απαιτούμενους ελέγχους εκπλήρωσης των προϋποθέσεων για την εξόφληση των ιδιωτών που πετυχαίνουν δικαστικές αποφάσεις εις βάρος του δημοσίου.
Με βάση τα παραπάνω δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τους ιδιώτες έχουν ξεπεράσει τα 6,6 δισ ευρώ. Το δημόσιο όχι μόνο αρνείται να προχωρήσει σε ουσιαστικούς συμψηφισμούς των οφειλών του προς ιδιώτες με τις οφειλές των τελευταίων προς αυτό, αλλά τελικά δεν πληρώνει και όταν είναι αναγκασμένο βάσει αποφάσεων των δικαστηρίων.
Σε τι μπουρδέλο κράτος ζούμε.