Νάνσυ Ζαμπέτογλου
Το κόλπο είναι πολύ απλό: Ο δικηγόρος βγαίνει από το γραφείο του ανακριτή κάνοντας πως ξεχνάει την τσάντα του. Εξω από το γραφείο τον περιμένει ο πελάτης. «Θέλω να μου φέρεις αμέσως 5000 ευρώ… καταλαβαίνεις…»
λέει με συνωμοσιολογικό ύφος στον αγχωμένο πελάτη αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα χρήματα θα πρέπει να τα δώσει στον δικαστή προκειμένου να μην διατάξει την προφυλάκιση του ή ο,τι άλλο ο νόμος προβλέπει και ο πελάτης φοβάται. Ο πελάτης «μασάει». Δεν έχει νομικές γνώσεις ούτε ξέρει ότι δεν πρόκειται να προφυλακιστεί γιατί ας πούμε στην περίπτωση του δεν προβλέπεται. Έτσι με την απειλή της φυλακής τα χρήματα βρίσκονται και ο δικηγόρος τα βάζει στην τσέπη του. Ο ανακριτής δεν έχει ιδέα και αν είναι καινούργιος στη δουλειά αναρωτιέται για ποιο λόγο οι δικηγόροι κάθε φορά που βγαίνουν από το γραφείο του «ξεχνάνε» να πάρουν μαζί τους την τσάντα τους. Οι πιο παλιοί και υποψιασμένοι ξέρουν ότι οι δικηγόροι αφήνουν την τσάντα για να δείξουν στον πελάτη ότι η συζήτηση με τον ανακριτή είναι σε εξέλιξη… Λίγη ώρα αργότερα ο πελάτης ανακουφισμένος που «γλίτωσε τα χειρότερα» φεύγει από την εισαγγελία ικανοποιημένος από τον δικηγόρο του που «είχε άκρες με τους δικαστές» και έτοιμος να διηγηθεί την ιστορία για τον «ανακριτή που τα παίρνει». Ιστορίες σαν κι αυτήν είναι συχνές στα δικαστικά Μέγαρα όλης της χώρας. Ετσι κι αλλιώς είμαστε όλοι καχύποπτοι απέναντι στους δημόσιους λειτουργούς ιδιαίτερα σ αυτούς που έχουν μεγαλύτερη εξουσία. Κάπως έτσι πολλοί από μας διαβάζουμε με κρυφή χαρά τις ανακοινώσεις για τις μειώσεις μισθών των δικαστικών πιστεύοντας προφανώς ότι είναι όλοι μπλεγμένοι σε μικρά ή μεγάλα παραδικαστικά κυκλώματα και ζουν με τα κλεμμένα τους εκατομμύρια σε βάρος ημών των αθώων. Η αλήθεια απέχει πολύ από το να είναι σκάνδαλο. Αν στους 1000 δικαστές οι 10 είναι διεφθαρμένοι και οι παράνομες συναλλαγές τους γίνονται ρεπορταζ στα δελτία ειδήσεων και το διαδίκτυο υπάρχουν άλλοι 990 που παλεύουν να επιβιώσουν αγοράζοντας μόνοι τους τα βιβλία τους και δουλεύοντας στους υπολογιστές του σπιτιού τους μιας και η υπηρεσία συνήθως δεν το προβλέπει- στο πρωτοδικείο Αθηνών για παράδειγμα περίπου 200 πρωτοδίκες είναι στριμωγμένοι σε μια αίθουσα στην οποία υποτίθεται δουλεύουν. Φυσικά η υπηρεσία δεν δικαιολογεί ούτε τη σύνδεση στο ιντερνετ ούτε τους εκτυπωτές ούτε τα μελάνια ούτε τους τόνους χαρτιού που χρειάζονται για να γραφτούν οι πολυσέλιδες αποφάσεις.
Μην έχοντας τις περισσότερες φορές την δυνατότητα να νοικιάσουν σπίτι στην πόλη οπου υπηρετούν (γιατί στην περίπτωση αυτή και αν έχουν οικογένεια θα πρέπει να συντηρούν δυο σπίτια) ταξιδεύουν με αυτοκίνητα και τρένα τρείς τέσσερις φορές την εβδομάδα για να δικάσουν και να επιστρέψουν στο διάβασμα τους. Οσοι είναι τυχεροί και η μετάθεση τους είναι κοντά στο σπίτι τους πρέπει να έχουν πάντα στο μυαλό τους ότι στο σπίτι θα υπάρχει κι ένα δεύτερο δωμάτιο το οποίο θα λειτουργεί σαν γραφείο, εκτός κι αν δεν είναι πρόβλημα για την ελληνική δικαιοσύνη να διαβάζει ο δικαστής τα δικόγραφα στην κουζίνα την ώρα που μαγειρεύει η γυναίκα του ή στο σαλόνι όταν τα παιδιά του βλέπουν τη Μαδαγασκάρη.
Από χιλιάδες τέτοιους ανθρωπους που μετράνε αν θα αγοράσουν σάντουιτς με μαγιονέζα στο τρένο ή θα φτιάξουν από το σπίτι γιατί τα λεφτά δεν βγαίνουν, η πολιτεία περιμένει να κρίνουν με καθαρό μυαλό τις ζωές άλλων ανθρώπων. Το άρθρο αυτό δεν έχει σκοπό να γίνει μελό. Κανείς δεν είναι σε θέση να λυπάται κανέναν σ αυτές τις συνθήκες ζωής που μας έχουν επιβληθεί. Κανείς δεν είναι σε χειρότερη μοίρα από τον άλλον ούτε λέω ότι ο εργάτης στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη για παράδειγμα έχει λιγότερα δικαιώματα από τον εισαγγελέα.
Οταν όμως ζητάς από κάποιον να είναι ακέραιος και αδέκαστος και να μην σκέφτεται στην έδρα αν έχει πληρώσει τα κοινόχρηστα οφείλεις να του εξασφαλίσεις τουλάχιστον το δικαίωμα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης-όπως προστάζει άλλωστε και το Σύνταγμα. Γιατί όποιος πεινάει θα φάει ειδικά όταν υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι να του σερβίρουν το γεύμα του στο πιάτο. Εκτός κι αν στόχος είναι να επιβληθεί η διαφθορά και να γίνουμε πραγματικά Λατινική Αμερική.
Σχόλιο αναγνώστη:
Το άρθρο σας είναι μονομερές και υποκειμενικό.Πειρασμοί υπάρχουν σε κάθε επαγγελματικό χώρο – φυσικά και στους δικαστικούς. Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί να διαχωρίζονται τα ηθικά διλλήματα του συγκεκριμένου κλάδου από άλλων δημόσιων λειτουργών. Γιατί για παράδειγμα, το δίλλημα του δικαστικού να είναι μεγαλύτερο από του στρατιωτικού( που κρατά την ασφάλεια της χώρας στα χέρια του), του αστυνομικού, του γιατρού(που η επιλογή του φαρμάκου μπορεί να έχει συνέπεις στην υγεία του ασθενούς) και άλλων δημόσιων λειτουργών. Και αυτή η άμεση απειλή που ακούγεται συνεχώς και από πολύ επίσημα χείλη δικαστικών λειτουργών πως οι περικοπές θα επηρεάσουν την απονομή της δικαιοσύνης οδηγώντας σε χρηματισμό, είναι εκβιασμός. Γιατί αλλοίμονο αν η ηθική ακεραιότητα ενός ατόμου εξαρτώνταν από τις χρηματικές απολαβές του. Υπάρχουν εκατοντάδες οικογένειες που υπομένουν τη φτώχια ως και την απόλυτη ένδεια δίχως να εκπορνεύονται και να παραβιάζουν τον ηθικό τους κώδικα. Αν δικαστικοί εκπορνευτούν ηθικά, θα πληρώσουν τις συνέπειες και θα δικαστούν από άλλους ακέραιους λειτουργούς της δικαιοσύνης. Ας αφήσουμε λοιπόν τις απειλές περί Κολομβίας, κι ας καταλάβουμε όλοι πως ιδιαίτερα προνόμια δεν μπορεί να υπάρξουν για κανένα. Πατρίκιοι και πληβείοι δεν θα γίνουν ανεκτοί. Ισότητα και ισονομία για όλους, όπως απαιτεί το Δικαιο -που πολλοί θέλουν να το υπηρετούν υπό προυποθέσεις….
Ωραιος ο αναγνωστης.
Και για να τελειωνουμε με τους δημοσιους λειτουργους που διαμαρτυρονται για την ποιοτητα ζωης τους … προτεινω να μενουν σε εργατικες κατοικιες η σε μισθωμενα κτιρια χωρις να πληρωνουν τιποτα (ΔΕΗ, νερο, κοινοχρηστα), να εχουν δικαιωμα να πηγαινουν σε κρατικα σουπερ μαρκετ, σε βενζιναδικα και να αγοραζουν με κουπονια η ηλεκτρονικες καρτες και οχι με λεφτα …. ετσι ωστε να μειωθει η μισθοδοσια δημοσιου που αγγιζει τα 2 δις Ευρω για τους ενεργους αλλα και 2 δις Ευρω για τους συνταξιουχους το μηνα.
Αν γινει κατι τετοιο ενας δημοσιος υπαλληλος που παιρνει σημερα 1000 Ευρω θα μπορουσε να παιρνει 500 Ευρω και να ειναι ευτυχισμενος.
Επιπλεον, το κρατος εκει που ξοδευει 48 δις για μισθους και συνταξεις δημοσιου θα ξοδευε τα μισα … δηλαδη 24 δις.
Γειά σου ρε PA με τα ωραία σου.
Λύσε μου μια απορία: αφού τόσο πολύ απεχθάνεσαι τους “δημόσιους λειτουργούς” και προτείνεις συνεχώς παπαριές σε βάρος τους, γιατί αυτοί να δώσουν δεκάρα τσακιστή για σένα και να ενδιαφερθούν για το δικό σου πρόβλημα επιβίωσης;
Κανεις μεγα λαθος λεγοντας οτι απεχθανομαι τους δημοσιους λειτουργους.
Τωρα, αν οι δημοσιοι λειτουργοι αντιλαμβανονται το ρολο τους ως προεξαρχοντα στην ελληνικη παραγματικοτητα και απαιτουν ιδιαιτερης μεταχειρισης … τοτε παιξανε και χασανε.
Ολοι στο ιδιο καζινο βραζουμε σ΄αυτη τη χωρα και ολοι μαζι θα βρασουμε ομοιομορφα.
Καταλαβετε το και μην διαχωριζετε τον εαυτο σας απο την κοινωνια της οποιας ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ ταχθηκατε υπηρετες.
Συνεχιζετε να στηριζετε χρεοκρατικα μοντελα των 48 δις το χρονο μισθοδοσια … δικαιωμα σας.
Το θεμα ειναι οτι το μοντελο που στηριζετε ειναι χρεοκοπημενο και θα αντικατασταθει απο αλλο μοντελο … υγιες.
Δεν στηριζετε τους ανεργους και τους ελευθερους επαγγελματιες … δεν σας στηριζουν κι αυτοι στο κατω κατω αν το θελετε ετσι … να απολυθητε ολοι και να ξαναμοιρασουμε την τραπουλα του δημοσιου με αξιοκρατικα κριτηρια αυτη τη φορα.
Ας νικησει ο καλυτερος !!!
Να στο ξαναπώ με απλά λογάκια, μήπως και το καταλάβεις:
Σ’ αυτή τη ζωή, ο,τι δίνεις, αυτό παίρνεις.
– Αν είσαι π.χ. η ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΣ BANK και ψάχνεις διευθύνοντα σύμβουλο με μισθό 3 χιλιάρικα, προφανώς αυτός που θα έρθει δεν θα ξέρει τι του γίνεται.
– Αν είσαι ΕΣΥ και ζητάς χειρουργούς με 700 ευρώ μισθό, θα σου έρθουν μόνο όσοι πάσχουν από πάρκινσον. Και κάτσε μετά να σε χειρουργήσουν.
– Αν είσαι αστυνομικός των 500 ευρώ, ΔΕΝ θα κινδυνεύσεις το τομάρι σου για τον πολίτη και μάλλον θα διαφθορείς ευκολότερα.
– Αν είσαι δικαστής κλπ κλπ
Το ίδιο δεν ισχύει και στον ιδιωτικό τομέα;
Όλοι οι γιατροί, δικηγόροι, τραγουδιστές, φωτογράφοι κλπ χρεώνουν τα ίδια; Δεν πάει το κασέ ανάλογα με τις ικανότητες;
Στο δημόσιο όμως, σε θέλει ισοπεδωμένο, οπότε σε μια υπηρεσία, όπου υπάρχουν τέσσερις υπάλληλοι, δυο εργατικοί και δυο τεμπελχανάδες, που όλοι πληρώνονται τα ίδια, υπάρχει περίπτωση οι τεμπέληδες να “κολλήσουν” εργατικότητα;
Τι θα γίνει από δω και εμπρός; Θα δεις την ποιότητα της παρεχόμενης εργασίας των ΔΥ να πέφτει συνεχώς.
Θα με θυμηθείς.