Με δήλωσή του από τις φυλακές Κορυδαλλού, ο Άκης Τσοχατζόπουλος καταγγέλλει πολιτικές παρεμβάσεις στους δικαστές που τον καταδίκασαν σε 8 χρόνια φυλάκιση για την υπόθεση του «πόθεν έσχες». Ο Άκης Τσοχατζόπουλος χαρακτηρίζει την καταδίκη του «πρωτοφανή για την μεταχουντική Ελλάδα».
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος θα έπρεπε να έχει καταλάβει πως η ποινή του θα ήταν πάρα πολύ σκληρή, αφού, μια εβδομάδα πριν από τη δίκη του, ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.
Δυο «τελειωμένοι» πολιτικοί, ένας από το ΠΑΣΟΚ και ένας από τη Νέα Δημοκρατία οδηγούνται στη Δικαιοσύνη και τιμωρούνται με σκληρές ποινές.
Είναι πολύ σημαντικό να είσαι εν ενεργεία πολιτικός. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ηλίας Κασιδιάρης αθωώθηκε «λόγω αμφιβολιών», αυτός είναι ο λόγος που ο Ευάγγελος Βενιζέλος προσπαθεί με νύχια και με δόντια να παραμείνει ενεργός στο πολιτικό παιχνίδι.
Γιατί επαναλαμβάνει διαρκώς ο Βενιζέλος πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική επιλογή για την έξοδο από την κρίση; Γιατί προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, ώστε να μην βρεθεί στη φυλακή. Εκεί που είναι η θέση του, δηλαδή.
Στην χτεσινή δήλωσή του, ο Άκης Τσοχατζόπουλος αναφέρει ακόμα ότι «δεν μπορεί, κάτι τρέχει με την Δικαιοσύνη».
Το μόνο που τρέχει με την Δικαιοσύνη είναι ότι δεν υπάρχει.
Αν υπήρχε Δικαιοσύνη, θα έδινε αμνηστία στον Άκη Τσοχατζόπουλο, με την προϋπόθεση να κατονομάσει όλους τους συνεργούς του και όλα όσα γνωρίζει για τις μίζες σε πολιτικά πρόσωπα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο Άκης Τσοχατζόπουλος ήταν δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου στην ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974.
Ο Άκης Τσοχατζόπουλος γνωρίζει τα πάντα και αυτό το γνωρίζουν και οι δικαστές και οι εισαγγελείς.
Θα έχετε παρατηρήσει πως, το τελευταίο διάστημα, έχουν εμφανιστεί διάφορες λίστες με ονόματα ανθρώπων που καταλήστεψαν το δημόσιο χρήμα.
Ποιοι καταλήστεψαν το δημόσιο χρήμα; Αυτοί που ήταν στην εξουσία.
Ποιοι ήταν στην εξουσία από το 1974 και μετά; Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Και τι χρειάζονται οι λίστες; Αφού αυτοί που έπαιρναν τις μίζες είναι γνωστοί στην Τρόικα. Γιατί μπορεί κάποιοι να έπαιρναν τις μίζες αλλά και κάποιοι τις έδιναν.
Η Τρόικα του εξωτερικού ξέρει σε ποιους έδινε τις μίζες. Και τους έχει υποχείρια, για να μην έχουν την τύχη του Τσοχατζόπουλου.
Το σχέδιο είναι σοφό: Οποιοδήποτε στοιχείο και να προκύψει, οι ευθύνες θα πέσουν μόνο σε κάποιους τελειωμένους πολιτικούς των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Με αυτόν τον τρόπο, αφενός θα εξευμενιστεί το οργισμένο πλήθος και αφετέρου θα διασωθούν τα υποχείρια της Τρόικας, ώστε να συνεχίσουν να πλουτίζουν και να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στα αφεντικά τους.
Η ανατροπή του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος θα μπορούσε να γίνει –ή να ξεκινήσει- στις προηγούμενες εκλογές, αν προέκυπτε κυβέρνηση χωρίς τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Τότε, κάποιοι άλλοι πολιτικοί θα αποκτούσαν πρόσβαση στα στοιχεία που είχαν μονοπώλιο επί δεκαετίες μόνο οι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, και όλοι οι υπουργοί αυτών των κυβερνήσεων θα ήταν τελειωμένοι. Θα ήταν Τσοχατζόπουλοι.
Οι Έλληνες πολίτες, από φόβο μη χάσουν το ευρώ που έχουν ήδη χάσει, έκαναν ξανά κυβέρνηση τα δυο κόμματα της απόλυτης διαφθοράς που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία.
Η ευκαιρία για κάθαρση και ένα νέο ξεκίνημα για τη χώρα χάθηκε. Μάλλον οριστικά.
Πέρα από τα όσα «ηρωικά» λέγονται και γράφονται από πολιτικούς της κυβέρνησης και τα παπαγαλάκια των νταβατζήδων, είναι ολοφάνερο πως οι νόμοι έρχονται πακέτο από το εξωτερικό και ψηφίζονται, χωρίς δεύτερη κουβέντα, από τους πολιτικούς που η Τρόικα κρατούσε και κρατάει στο χέρι. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Η όποια διαφοροποίησή τους μπορεί να τους οδηγήσει στη φυλακή.
Όποια και να είναι η επόμενη κυβέρνηση, θα είναι εξαιρετικά αδύναμη, αφού η Ελλάδα θα είναι ξεπουλημένη και δεμένη χειροπόδαρα. Θα είναι πια πολύ αργά.
Στο δίλημμα «ευρώ ή δημοκρατία», τον περασμένο Ιούνιο οι Έλληνες ψήφισαν ευρώ -επειδή νόμιζαν πως το δίλημμα ήταν «ευρώ ή δραχμή»-, με αποτέλεσμα να χάσουν και το ευρώ και τη δημοκρατία.
Ας πρόσεχαν. Οι λαοί γράφουν την τύχη τους μόνοι τους. Κι ας κλαίγονται μετά πως είναι θύματα.
Καταδίκες σαν αυτή του Άκη Τσοχατζόπουλου δεν αποτελούν ένδειξη επιστροφής της Δικαιοσύνης στη χώρα αλλά εντάσσονται στο γενικότερο σχέδιο ανθρωποφαγίας.
Κοινωνικές ομάδες στρέφονται με έντεχνο τρόπο η μία εναντίον της άλλης, οι μετανάστες αποτελούν στόχο, η κρατική καταστολή είναι διαρκής, άνθρωποι βασανίζονται, γυναίκες διαπομπεύονται ως οροθετικές ιερόδουλες και όλα αυτά –μαζί με την καταδίκη μερικών τελειωμένων πολιτικών- συμβαίνουν ώστε να παραμείνει στην εξουσία το ολιγαρχικό καθεστώς και να εκτελεί τις εντολές των ξένων δανειστών.
Καλούμαστε να καταδικάσουμε τη βία -μόνο τη βία που στρέφεται κατά του καθεστώτος-, αλλά ξεχάσαμε να καταδικάσουμε την ανθρωποφαγία.
Ανθρωποφαγία και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Πάντως, είναι συναρπαστική κατάσταση. Δεν θα βαρεθούμε. Τουλάχιστον, αυτοί που δεν θα φαγωθούν.
(Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2011, έγραφα: «Το σύστημα θα ‘κάψει’ μερικά παιδιά του, για να πείσει πως τώρα αποδίδεται δικαιοσύνη»)