Σε μία περίοδο που όλοι περιμένουν ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα φέρει την πολυπόθητη οικονομική ανάπτυξη, οι τράπεζες μειώνουν τα περιθώρια κερδών τους στα υφιστάμενα δάνεια (έναντι των καταθέσεων), που δοκιμάζονται από την ύφεση, ενώ συγχρόνως τα αυξάνουν στα νέα δάνεια. Με τον τρόπο αυτό, όμως, καθιστούν περισσότερο δυσχερή την τροφοδότηση με νέα ρευστότητα της οικονομίας, αναγορεύοντας την ανάκαμψή της σε μία πιο μακρινή υπόθεση.
Πτώση παρουσίασε, τον Ιανουάριο του 2013, το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο του συνόλου των νέων καταθέσεων, ενώ το αντίστοιχο επιτόκιο των νέων δανείων παρουσίασε αύξηση.
Το επιτοκιακό περιθώριο αυξήθηκε κατά 16 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στις 3,07 εκατοστιαίες μονάδες. Αντίστοιχα, αύξηση παρουσίασε, τον Ιανουάριο του 2013, το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο που εφαρμόζεται στα υφιστάμενα υπόλοιπα του συνόλου των καταθέσεων, ενώ το αντίστοιχο επιτόκιο του συνόλου των δανείων παρέμεινε ουσιαστικά αμετάβλητο. Το επιτοκιακό περιθώριο παρουσίασε πτώση κατά 8 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στις 2,86 εκατοστιαίες μονάδες.
Μάλιστα, τα περιθώρια κερδών τους αυξήθηκαν 23 μονάδες βάσης τον Ιανουάριο έναντι του Νοεμβρίου στα νέα δάνεια, ενώ η μείωση στα παλιά παρέμεινε στις 8 μονάδες βάσης.
Είναι χαρακτηριστικό πως στις πιο επισφαλείς κατηγορίες δανείων παρατηρείται μείωση επιτοκίου (νέα καταναλωτικά και επιχειρηματικά ακαθόριστης διάρκειας και στεγαστικά με κυμαινόμενο ή σταθερό επιτόκιο για 1 έτος, υφιστάμενα υπόλοιπα όλων των κατηγοριών δανείων), αντίθετα με τα νέα καταναλωτικά και επιχειρηματικά καθορισμένης διάρκειας, όπου σημειώνεται άνοδος επιτοκίου.