Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατέθεσε η ΑΔΕΔΥ ζητώντας να κριθούν αντισυνταγματικά, αντίθετα στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, το Μνημόνιο ΙΙΙ (Ν. 4093/2012), τέσσερεις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) και δύο εγκύκλιοι του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με τις οποίες τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και αυτοδίκαιη αργία δημόσιοι υπάλληλοι, ενώ παράλληλα καταργήθηκαν θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα.
Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, στην προσφυγή «μαμούθ» 77 σελίδων ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση υποστηρίζει ότι από την εφαρμογή του Μνημονίου ΙΙΙ και των άλλων προσβαλλόμενων νομοθετημάτων που ακολούθησαν (ΠΝΠ, κ.λπ.), πολλαπλώς παραβιάζονται τα άρθρα 2, 4, 5, 6, 20, 22, 25, 26, 28, 44, 74,103 και 116 του Συντάγματος.
Ειδική αναφορά γίνεται στην προσφυγή της ΑΔΕΔΥ για τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, καθώς από την ημέρα έκδοσής τους (και δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως) έχει παρέλθει το διάστημα των 40 ημερών, εντός του οποίου ρητά προβλέπεται στο Σύνταγμα ότι πρέπει να κατατεθεί στη Βουλή νόμος που να τις κυρώνει, με αποτέλεσμα αυτές να είναι πλέον άκυρες.
Εξάλλου, επισημαίνεται ότι οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου εκδόθηκαν χωρίς τις προβλεπόμενες συνταγματικές προβλέψεις (άρθρο 26), δηλαδή, χωρίς να συντρέχουν έκτατες περιστάσεις ή να υπάρχει εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη για την έκδοσή τους. Το περιεχόμενο των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου έπρεπε να «περάσει» από τη Βουλή, σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ, καθώς έτσι αφαιρείται η νομοθετική εξουσία από το Κοινοβούλιο.
Σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ, το Μνημόνιο ΙΙΙ προσκρούει στο άρθρο 74 του Συντάγματος, καθώς ψηφίστηκε όλο ως ένα και μόνο άρθρο, το οποίο περιλαμβάνει άσχετες μεταξύ τους διατάξεις, ενώ τα νομοσχέδια θα πρέπει να έχουν το αυτό αντικείμενο και να διακρίνονται σε άρθρα.
Αναφορικά με τη διαθεσιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, υπογραμμίζεται ότι αυτή παραβιάζει τα άρθρα 2 (προστασία της αξίας του ανθρώπου), 4 (ισότητα των πολιτών) και 5 (δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας), ενώ στερεί από τους δημοσίους υπαλλήλους τα απολύτως αναγκαία μέσα βιοπορισμού, τη στιγμή μάλιστα που ήδη έχουν υποστεί περικοπές στις αποδοχές τους από το 2010, οι οποίες συνολικά ανέρχονται στο 40%.
Τέλος, η 3η «Μνημονιακή» νομοθεσία, προσκρούει, ακόμη, στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, το οποίο προστατεύει την περιουσία, στην έννοια της οποίας περιλαμβάνεται και ο μισθός, ενώ επίσης προσκρούει σε πλειάδα ευρωπαϊκών βασικών νομοθετημάτων.