Ο φορολογούμενος με τον μισθό των 2000 ευρώ τον μήνα (τυχερός διότι δύσκολα διατηρεί κάποιος τέτοιο μισθό χωρίς να του τον κουρέψουν) έχει τρία παιδιά να μεγαλώσει.
Τα στέλνει στο φροντιστήριο και πληρώνει με τα χίλια ζόρια τη δόση του στεγαστικού δανείου. Άραγε ξέρει τι τον περιμένει; Με το εκκαθαριστικό του 2012 θα κληθεί να πληρώσει 3000 ευρώ περισσότερο φόρο σε σχέση με πέρυσι. Μάλιστα, υπάρχει πολύ σοβαρό ενδεχόμενο, αυτά τα χρήματα να πρέπει να τα πληρώσει εφάπαξ προκειμένου να μην επιβαρυνθεί με προσαυξήσεις.
Θέλετε και την απόδειξη;
Το αφορολόγητο της κλίμακας για τον τρίτεκνο γκρεμίστηκε από τις 20.500 ευρώ στις 12.000 ευρώ. Η μείωση ισχύει αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου του 2011. Αυτό σημαίνει ότι η φορολογική κλίμακα θα βγάλει φόρο 3920 ευρώ. Από αυτά, ο φορολογούμενος έχει προπληρώσει μόλις 2040 ευρώ μέσω της παρακράτησης φόρου που έγινε στον μισθό του κατά τη διάρκεια του 2011. Προκύπτει λοιπόν πρόσθετος φόρος 1880 ευρώ ο οποίος θα πρέπει να καταβληθεί μέσω του εκκαθαριστικού.
Μέσω του εκκαθαριστικού θα πρέπει να πληρωθεί και η εισφορά αλληλεγγύης η οποία αντιστοιχεί για τον συγκεκριμένο φορολογούμενο στο 2% του συνολικού του εισοδήματος. Άρα προκύπτει άλλο ένα χαράτσι 560 ευρώ.
Ο φορολογούμενος πληρώνει στεγαστικό δάνειο και το 2011 κατέβαλε περίπου 2000 ευρώ σε τόκους. Η έκπτωση φόρου που πέρυσι έφτανε στα 400 ευρώ (20% επί των τόκων) πάει περίπατο και μειώνεται στα 200 ευρώ. Πρόσθετη επιβάρυνση 200 ευρώ και από αυτή τη διαδικασία.
Τα τρία παιδιά που πηγαίνουν φροντιστήριο, πέρυσι, εξασφάλιζαν μια έκπτωση φόρου 240 ευρώ ανά παιδί. Φέτος αυτή η έκπτωση μειώνεται στα 100 ευρώ άρα προκύπτει πρόσθετο βάρος 140 ευρώ ανά παιδί. Χαράτσι 480 ευρώ και από αυτό.
Αν κάνετε την πρόσθεση θα προκύψει πρόσθετος φόρος 3060 ευρώ. Άγριο χαράτσι σε έναν άνθρωπο που προσπαθεί να μεγαλώσει τρία παιδιά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, θα έρθει και το χαράτσι της ΔΕΗ, τον Απρίλιο ή τον Μάιο.
Αυτή τη φορολογική πολιτική έχει καταστρώσει το υπουργείο Οικονομικών. Αυτή την πολιτική ψήφισε η ελληνική Βουλή. Εύγε…
Γράφει ο Αρίστος Οικονομίδης για το: newpost.gr
Άλλη φορά, όταν λέμε να διασκεδάζετε τα βράδια βλέποντας τηλεόραση, να μας ακούτε.
Είναι πιο ξεκούραστο και πιο οικονομικό.
Ποιός έχει ρε παιδιά 2,000 Ευρώ μισθό, ακόμα !?!? Θα τρελαθούμε τελείως … ? Εγώ έχω δύο παιδιά, βγάζω τα μισά, χρωστάω δάνεια, ΟΑΕΕ, χαράτσια, και ζω εδώ και δύο χρόνια με ορίζοντα … την επόμενη μέρα! Έλεος … άλλοι ΔΕΝ βγάζουν ούτε 600 Ευρώ!
Ξεχάσαμε ότι μέχρι πριν δύο-τρία χρόνια, ένα ζευγάρι δημοσίων υπαλλήλων (40-50 ετών, της δικής μας γενιάς) μάζευε για πλάκα 3,000 Ευρώ, με Σαββατοκύριακα ελεύθερα, σιγουριά, κλπ. Εγώ δουλεύω τα τελευταία 16 χρόνια ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!!!
Aααα! Εντάξει τώρα ησύχασα! Νόμιζα πως ήμουν μόνο εγώ που ζούσα με “ορίζοντα επόμενης μέρας” στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα 10 μύρια ευημερούσαν. Λες να είμαστε περισσότεροι;
Έχω άδικο αγαπητή μου για αυτά που έγραψα? Οι πολιτικοί και το δημόσιο που τους ψήφιζε εδώ και 30 χρόνια μας έφτασαν μέχρι εδώ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΑ. Ξεχάσαμε τόσο εύκολα τί έχει γίνει από τη δεκαετία του ’80 στο δημόσιο? ΠΑΡΤΥ!!!!!! Θα λυπηθώ δηλαδή ένα δημόσιο υπάλληλο που έπαιρνε 2,500 Ευρώ και του το ρίξανε στα 1,800 Ευρώ? Έλεος και πάλι …
Δεν έχεις καθόλου άδικο και δε θα διαφωνήσω για το πελατολόγιο των κομμάτων. Έχω όμως μια ένσταση: τους έδιναν λόγου χάριν ένα μμύριο το μήνα, μονιμότητα, τα σέα τους, τα μέα τους κι όλα τα δαχτυλίδια με αντάλαγμα ψήφο και από “τον άλλο κόσμο”. Μέχρι εδώ εν τάξη. Κανείς δεν είχε τολμήσει να χαλάσει το αλισιβερίσι ώσπου έσκασε η φούσκα. Γίνεται από τη μια μέρα ως την άλλη να τους κατεβάσεις το βιοτικό επίπεδο 50-60% κάτω; Και άντε και το κάνεις. Δε θα έπρεπε οι ίδιοι να ορμήσουν να ξηλώσουν όλα τα τροφαντά κωλαράκια που στρογγυλοκάθονται; Και εν κατακλείδι τι τους ποτίζουν στο δημόσιο; Πόσοι νομίζουν ότι θα γλυτώσουν τον πέλεκυ;
Όχι γιατί πάλι συγκρίνουν τον εαυτό τους, με αυτούς που υποφέρουν στον ιδιωτικό τομέα και αισθάνονται προνομιούχοι. Και είναι.
Μέχρι σήμερα που μιλάμε, ο δημόσιος υπάλληλος ούτε ανεργία αντιμετωπίζει, ούτε να εργάζεται και να μην λαμβάνει μισθό.
Χωρίς να θέλω να σε κουράσω αγαπητή μου, θα προσπαθήσω να απαντήσω εν τάχει στην ένστασή σου.
Τη μείωση των μισθών στο δημόσιο, έπρεπε να την έχουν κάνει σταδιακά τα τελευταία 10 χρόνια. Αντ’ αυτού έκαναν αυξήσεις 30% το 2000-2010, με επίσημα στοιχεία! Τώρα που τους βάλανε το αγγούρι στον κ… οι νταβατζήδες Ευρωπαίοι εταίροι μας, αντδρούν πανικόβλητα.
Δεν αντιδρούν γιατί τόσα χρόνια με τέτοιες απολαβές έχουν δημιουργήσει λίπος που τους συντηρεί ακόμα. Ξέρω τουλάχιστον 10 περιπτώσεις. Παράδειγμα πολύ κοντινό μου: Αυτός λιμενικός, αυτή γραμματέας σε Πανεπιστήμιο, έβγαζαν 3,500 το μήνα(!!), τώρα 2,000. ΟΜΩΣ, η μάνα της συνταξιούχος διευθύντρια του ΙΚΑ, 2,000 σύνταξη, ο πατέρας συνταξιούχος δικαστικός, 2,500 σύνταξη …. Έ, τί άλλο να πω? Το χαρτζιλίκι πάει σύννεφο. Νατο το λίπος, και είναι πολύ χαλαροί και οι δύο! Έτσι αντέχω και εγώ στην κρίση.
Το πρόβλημα γενικότερα είναι ότι φτιάξανε μία οικονομία που βασιζότανε στην καταναλωτική δαπάνη, των δημοσίων υπαλλήλων, των συνταξιούχων του δημοσίου των 50-60 ετών, και αυτών που εισέπρατταν ενοίκια. Ακόμα και οι δημόσιες δαπάνες μέσω δημοσίων έργων, γίνονταν μέσω μετρημένων διαπλεκόμενων ιδιωτών, που χρέωναν χρυσάαφι και το πήγαιναν στην Ελβετία. ΤΡΑΓΙΚΟ μείγμα. Η κύρια εισροή χρήματος για να πληρωθούν όλοι αυτοί, ήταν τα … δανεικά!!! Παραγωγή ΜΗΔΕΝ. Τώρα τέλος ….
Θα εκπλαγείς, αλλά υπερβολικά πολλοί άνθρωποι έχουν μισθό 2000 και βάλε. Αρκετοί εξ αυτών στο δημόσιο.
Με ελεύθερα Σαββατοκύριακα και οκτάωρο Χ 5 μέρες.
Μην κρίνεις εξ ιδίων, τα αλλότρια.
Στο έχω πει άλλη μία φορά αδερφέ, όταν πρωτοέγραψα στο εξαιρετικό blog που έχεις δημιουργήσει, ΔΕΝ ΚΡΙΝΩ (ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ) ΚΑΝΕΝΑΝ, ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ!
“Ποιός έχει ρε παιδιά 2,000 Ευρώ μισθό, ακόμα !?!? “ Ήταν καθαρά ρητορική η ερώτησή μου, για να δώσω έμφαση στην απάντησή μου “Ξεχάσαμε ότι μέχρι πριν δύο-τρία χρόνια, ένα ζευγάρι δημοσίων υπαλλήλων (40-50 ετών, της δικής μας γενιάς) μάζευε για πλάκα 3,000 Ευρώ, με Σαββατοκύριακα ελεύθερα, σιγουριά, κλπ.”, την οποία γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες!
Η οργή μου εστιάζεται στο ότι, εάν γκρινιάζουν αυτοί που βγάζουν ακόμα 2,000 Ευρώ σε συνθήκες δημοσίου, και με τέτοια κρίση, ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ο κόσμος που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, με τις γνωστές συνθήκες και αβεβαιότητα!
Εδώ θα δυσκολευτούμε λίγο να συνεννοηθούμε, γιατί ο ιδιωτικός υπάλληλος δεν μπορεί να καταλάβει την ψυχοσύνθεση και τη νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου, όσο και αν νομίζει ότι μπορεί.
Αν εγώ, ως ΔΥ λάμβανα 3.000 το μήνα, δεν θεωρώ ότι επειδή ζορίζεται ο ιδιωτικός υπάλληλος, πρέπει να ζοριστώ και εγώ.
Μέχρι ένα λογικό ποσοστό, δικαιολογώ αυτή την τοποθέτησή μου.
Θυμάμαι πριν από 6-7 χρόνια, μιλούσα με φίλους μου, οι οποίοι δεν καταδέχονταν να συζητήσουν για πρόσληψη στο δημόσιο, επειδή έξω καθάριζαν 4-5 χιλιάρικα. Μάλιστα με λοιδορούσαν και με αντιμετώπιζαν με λύπηση.
Δεν θυμάμαι τότε, να τους ζήτησα μερτικό από τα λεφτά τους, επειδή εγώ πληρωνόμουν κάτω από 2 χιλιάρικα.
Σήμερα, οι ίδιοι με ποιο θράσος, επειδή είναι άνεργοι ή απλήρωτοι, απαιτούν να μειωθεί ο δικός μου μισθός;
Και αναφέρομαι σε άτομα, που ή είχαν δικές τους επιχειρήσεις και δεν πλήρωσαν ποτέ δεκάρα φόρο ή εργάζονταν σε “ιδιωτικές” επιχειρήσεις που λυμαίνονταν κρατικό χρήμα, όπως δημόσια έργα, προμήθειες κλπ
Αν έρθει να γκρινιάξει ο απλός ιδιωτικός υπάλληλος, που όλες τις εποχές πληρώνεται το minimum και αγωνίζεται για να επιβιώσει η οικογένεια του, ενώ τις καλές εποχές βγάζει λεφτά μόνο το αφεντικό του, εκεί θα κάτσω σούζα και θα τον σεβαστώ.
“Αν έρθει να γκρινιάξει ο απλός ιδιωτικός υπάλληλος, που όλες τις εποχές πληρώνεται το minimum και αγωνίζεται για να επιβιώσει η οικογένεια του, ενώ τις καλές εποχές βγάζει λεφτά μόνο το αφεντικό του, εκεί θα κάτσω σούζα και θα τον σεβαστώ.” Γι’ αυτό ακριβώς μιλάμε!!!! Άλλα και μυριάδες ελεύθερους επαγγελματίες, που μοχθούν με ένα μαγαζάκι για το μεροκάματο.
Στα υπόλοιπα, συμφωνώ. Άλλα, και εκτός αυτού, θα τηρήσω την αρχή μου να μην αντιδικώ (έστω και να λογομαχώ) με τον οποιονδήποτε απλό συμπολίτη μου, ο οποίος δε δημιούργησε το σύστημα, απλά χωνεύτηκε από αυτό. Το πρόβλημα που χρίζει αντιμετώπισης, είναι η αλλαγή του αρρωστημένου συστήματος που μας έφερε μέχρι εδώ!
Συνήθως όμως, σε τούτη την έρμη χώρα, αυτός που φωνάζει περισσότερο είναι αυτός που ανήκει στην πρώτη κατηγορία, δηλ ο πιο ευεργετημένος.
Εγώ παρ’ όλα ταύτα αισθάνομαι βλάκας με περικεφαλαία διότι απέρριψα διορισμό βισματωτό στο δημόσιο, προ 20ετίας, (θα ‘χα πάρει σύνταξη τώρα και θα κλαιγόμουν κι εγώ).
Πες μας όμως και τον λόγο που τον απέρριψες, για να καταλάβουμε.
Δεν ήθελα πράσινη ταυτοτητούλα και χαίρομαι που δεν έχω και κανενός άλλου χρώματος. Πολύ απλά (και δυστυχώς δεν έχω αλλάξει μυαλά παρά τα άσπρα μου μαλλιά) προτιμώ την καταστροφή από την υποταγή.
Αλήθεια αυτό το έχετε δει;
http://www.youtube.com/watch?v=G1htPMAVJHY
“Συνήθως όμως, σε τούτη την έρμη χώρα, αυτός που φωνάζει περισσότερο είναι αυτός που ανήκει στην πρώτη κατηγορία, δηλ ο πιο ευεργετημένος.” (Χαχαχαχα! Συγχώρεσέ με, άλλα θα στο πω.) Εννοείς τους δημοσίους υπαλλήλους, που εδώ και 20 χρόνια κατεβαίνουν στις πορείες ως αδικημένοι, κρατώντας πανώ που γράφουν, ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Ποιό κεφάλαιο? Το κράτος έχουν εργοδότη …. 🙂