ΛΟΝΔΙΝΟ (Dow Jones) – Η Μαδρίτη, η Ρώμη και η Λισαβόνα δεν θα πρέπει απλά να συγχαρούν την Αθήνα για το νέο πακέτο της. Θα πρέπει να της χρωστούν αιώνια ευγνωμοσύνη.
Το νέο πρόγραμμα δεν πρόκειται να σώσει την Ελλάδα. Θα σώσει την Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία.
Αρκεί να εξετάσει κανείς τους όρους αυτού του δεύτερου προγράμματος στήριξης.
Η Ελλάδα δεν καλείται απλώς να βυθίσει την ήδη συρρικνούμενη οικονομία της σε μία υφεσιακή δίνη αορίστου χρόνου, αλλά αναγκάζεται να παραχωρήσει μεγαλύτερο μέρος της εθνικής της κυριαρχίας έχοντας μόνιμους επόπτες της τρόικα να παρακολουθούν το δημόσιο ταμείο.
Μόλις λίγες ώρες μετά τη συμφωνία που συνήφθη έπειτα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες, η επιτυχία του νέου προγράμματος στήριξης, που σχεδιάστηκε για να αποτρέψει τη χρεοκοπία της Ελλάδας στις 20 Μαρτίου, τέθηκε υπό αμφισβήτηση.
Παρά τα σχέδια να υποστεί ο ιδιωτικός τομέας ακόμη μεγαλύτερες απώλειες επί της αξίας των ελληνικών ομολόγων που διακρατά, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι όλοι οι πιστωτές θα προχωρήσουν εθελοντικά σε haircut.
Το γεγονός δε ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διαπραγματεύτηκε και εξασφάλισε τη δική της προνομιακή συμφωνία, μπορεί να βλάψει περαιτέρω τις σχέσεις με τους ιδιώτες πιστωτές.
Επίσης, η ανάγκη για τη γερμανική, την ολλανδική και τη φιλανδική κυβέρνηση να κατοχυρώσουν το «πράσινο φως» από τα κοινοβούλιά τους για να συμμετάσχουν στη συμφωνία εγείρει ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα, δεδομένης της διάχυτης δυσαρέσκειας στις χώρες αυτές για τα χρήματα που δίνονται στην περιφέρεια της Ευρωζώνης.
Στο μεταξύ, μια έκθεση η οποία αναφέρει ότι τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας έχουν εκτροχιαστεί πλήρως και πως ακόμη και ένα τρίτο πακέτο διάσωσης δεν θα ήταν αρκετό για να οδηγήσει τη χώρα πίσω στην ανοιχτή αγορά στο ορατό μέλλον, καλλιεργεί την εντύπωση πως ακόμη και εάν το νέο πακέτο επιτρέψει στην Ελλάδα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της 20ης Μαρτίου, ο κίνδυνος μιας χρεοκοπίας σε μεταγενέστερο στάδιο παραμένει ζωντανός.
Ίσως όμως να είναι η αντίδραση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενός από τους βασικούς πιστωτές της Ελλάδας, η πιο αποκαλύπτική όλων. Το ύψος της συμμετοχής του ΔΝΤ στη διάσωση παραμένει αδιευκρίνιστο καθώς ο διεθνής Οργανισμός επιδιώκει μεγαλύτερη αποσαφήνιση του πώς η Ελλάδα σκοπεύει να επιβάλει τα νέα μέτρα λιτότητας.
Όπως είπε και ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών, Jan Kees de Jager, δεν είναι “απόλυτα σίγουρος” ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Για την ώρα το σχέδιο διάσωσης θα αντέξει αλλά δεν αποκλείεται να διαρκέσει μόνο έως τις εκλογές της Ελλάδας τον Απρίλιο.
Οι Έλληνες πολίτες θα πουν επιτέλους την άποψή τους: είτε θα αποδεχθούν τη διάσωση και την ύφεση που επιβάλλεται από τις Βρυξέλλες ή θα αποχωρήσουν από το ευρώ και θα πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο της μοίρας τους.
Λαμβάνοντας υπόψιν τις πρόσφατες κοινωνικές αναταραχές στην Ελλάδα, δεν είναι εύκολο να προβλέψει κανείς την έκβαση των εκλογών. Ναι, περίπου το 70% των Ελλήνων δηλώνει ότι υποστηρίζει ακόμη το ευρώ, είναι όμως δύσκολο να δούμε το ίδιο ποσοστό να στηρίζει τα κοινοβουλευτικά κόμματα που συνυπέγραψαν τους όρους του μνημονίου.
Ή, τουλάχιστον αυτούς που υπέγραψαν τους όρους της διάσωσης και το εννούσαν.
Υπάρχει λοιπόν ισχυρό ενδεχόμενο οι Έλληνες να εξεγερθούν, επιλέγοντας μια κυβέρνηση που μπορεί και να αποχωρήσει από το «τραπέζι» των Βρυξελλών.
Όπως αναφέρει η Capital Economics: “Με την ύφεση να ματαιώνει τις προσπάθειες μείωσης του χρέους και με τη λαϊκή κατακραυγή να διογκώνεται, εξακολουθούμε να αναμένουμε πως η Ελλάδα θα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη πριν από τα τέλη του τρέχοντος έτους».
Αυτή η απειλή της εξόδου της Ελλάδας μπορεί να προκαλεί ακόμη ρίγη στις πρωτεύουσες των άλλων οφειλετών της περιφέρειας.
Το νέο πακέτο όμως θα αναβάλει κάθε τι δυσάρεστο για εβδομάδες, αν όχι για μήνες, δίνοντας στην Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία περισσότερο χρόνο για να ενισχύσουν την άμυνα τους και να καταστούν λιγότερο ευάλωτες στις συνέπειες μιας ελληνικής «αποστασίας».
© Dow Jones Newswires