Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Στο ιστολόγιο της «olympia.gr» διάβασα το παρακάτω ρεπορτάζ:
«Σε μία πρώτη κίνηση-προάγγελο συμμετοχής του σε μια επόμενη μνημονιακή κυβέρνηση, προχώρησε ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, τονίζοντας ότι “Ναι μεν δεν συμφωνεί με το Μνημόνιο, αλλά έχει ψηφιστεί και είναι δεσμευτικό“!» (14/3)
Αλήθεια κύριε Κουβέλη;
Για να πω κάτι που έχω ξαναγράψει, ΟΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΑ για τον πολύ απλό λόγο διότι είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΤΑ, ελήφθησαν από πλειοψηφίες ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΕ ΠΡΟΦΑΝΗ ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, ελήφθησαν από κυβερνήσεις ΠΟΥ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΙΧΑΝ ΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΟΣΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ, ενώ ΕΙΔΙΚΩΣ ΤΟ ΕΣΧΑΤΩΣ ΨΗΦΙΣΘΕΝ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΛΗΦΘΗ ΜΕ ΤΗ ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ ΔΗΛΩΜΕΝΗ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ ΨΗΦΙΖΑΝ.
Βεβαίως υπάρχουν και άλλα, αλλά, ας μείνω σ’ αυτά…
Αν το ρεπορτάζ αληθεύει, τότε, κύριε Κουβέλη, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΟΜΙΚΗ ΣΑΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΡΑ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ; Κι αν ακόμα αυτή είναι η νομική σας ερμηνεία, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΑΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ;
Έχει καμία ΝΟΜΙΚΗ σημασία η έλλειψη ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ που προφανέστατα υπάρχει, όχι μόνο ως προς τη διάσταση βούλησης κοινωνίας – κυβέρνησης για το ΤΙ ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, μα ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΛΆΒΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΩΣ ΑΣΚΗΣΕ.
Έχει καμιά ΝΟΜΙΚΗ σημασία η έλλειψη ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΡΗΤΡΑΣ ΕΠΙ ΠΟΙΝΗ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑΣ ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΨΗΦΟΥ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, όταν στη τελευταία ψήφιση της δανειακής σύμβασης ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΕΣ ΔΙΑΛΑΛΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙ ΨΗΦΙΖΑΝ, αλλά και να μην λέγονταν, ΑΒΙΑΣΤΑ ΘΑ ΠΡΟΕΚΥΠΤΕ ΩΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΗΚΕ;
Όμως, ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΝΟΜΙΚΑ δεν συντρέχει λόγος ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, συντρέχει όμως λόγος ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ, τότε, αυτή η τελευταία πραγματικότητα δεν παράγει ΝΟΜΙΚΑ αποτελέσματα;
Να φέρω ένα ακραίο παράδειγμα; Πόσο συνταγματική είναι η κατάργηση της μοναρχίας που έγινε αμέσως μετά τη πτώση της χούντας (ουσιαστικά βέβαια είχε γίνει κατά τη διάρκεια της ίδιας της χούντας) ΜΕ ΒΑΣΗ ΜΙΑ ΣΤΕΝΗ ΝΟΜΙΚΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ; Να το θέσω πιο λιανά; Προέβλεπε το τότε Σύνταγμα της χώρας διαδικασία κατάργησης της βασιλευόμενης δημοκρατίας; Μα ποιο Σύνταγμα προβλέπει τη νομιμότητα του θανάτου του; Φέρνω ένα ακραίο παράδειγμα, ΔΙΟΤΙ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΑΦΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΞΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ.
Έτσι όπως τότε, η ανατροπή του προηγούμενου ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ έγινε ΌΧΙ ΜΕ ΝΟΜΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ «ΒΑΣΗ», ΑΛΛΑ ΚΑΘΑΡΑ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ή ΟΧΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ «ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ» ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, έτσι και σήμερα, ΑΥΤΉ Η «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ» είναι υπεραρκετή για να καταρρίψει μια δανειστική σύμβαση, όταν τότε ήταν επίσης υπεραρκετή να καταργήσει ένα προϋπάρχον πολίτευμα.
Αν τότε ο «εχθρός» ήταν το πολίτευμα που έπρεπε να ανατραπεί, σήμερα ο εχθρός είναι μια ξένη δύναμη ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΑΒΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΑΣΚΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΣΧΕΔΟΝ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ.
Συνεπώς, ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΝΟΜΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Η ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΕ Ό,ΤΙ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ;
Και ας μη ξεχνάμε, ότι κράτη και λαοί, πορεύτηκαν στο μέλλον αξιολογώντας καταστάσεις όχι στα στενά νομικίστικα πλαίσια αλλά με πολιτικές και κοινωνικές αξιολογήσεις.
Και όταν η νομική ερμηνεία ΑΠΛΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ, έχοντας υπόψη μου το πόσο αυτές οι «νομικές ερμηνείες» ΕΝΙΟΤΕ (αν όχι συχνότατα) ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ «ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ» ΚΑΤΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΝΤΟΛΈΩΣ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ, προσωπικά τουλάχιστον, θα αναζητήσω νομικούς συμβούλους πρόθυμους να στηρίξουν στο νομικό επίπεδο τα συμφέροντα της κοινωνίας, ΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙ ΠΑΓΕΡΩΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟ Η ΝΟΜΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ. Δηλαδή, ΑΝ ΑΥΡΙΟ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΙΑ ΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΝΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ που θα λέει ότι Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΞΑΘΛΙΩΘΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΕΙ ο ελληνικός λαός θα σχεδιάσει την πορεία του με βάση αυτή την νομική απόφαση; Το ερώτημα φυσικά δεν είναι ρητορικό, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ : μόνο που δεν τίθεται ως απόφαση δικαστηρίου, τίθεται ως πολιτική επιλογή. Αύριο, ίσως επιδιώξουν να ενισχύσουν την πολιτική επιλογή και με δικαστικές αποφάσεις.
Τόχω επίσης ξαναγράψει, ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, σε ό,τι με αφορά, τις θεωρώ ΩΣ ΜΙΑ ΑΘΛΙΑ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ. Γιατί; Διότι ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΠΡΙΝ ΤΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΑΛΛΩΣ ΠΡΙΝ ΤΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ, ΑΛΛΩΣ ΠΡΙΝ ΤΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ, ώστε ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ να υπάρχει ερώτημα που να τίθεται στο λαό.
Η αθλιότητα βρίσκεται στο γεγονός ΟΤΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΕ ΜΙΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΧΩΡΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΣΚΗΘΕΙ, ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ, (ΑΠΛΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ»), ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΘΛΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΗ ΠΟΛΙΤΚΗ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ.
Και ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ! Πως ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ό,τι έχει ήδη αποφασιστεί! Δηλαδή, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΤΑ ΔΥΟ ΑΥΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΚΑΝ ΕΡΗΜΗΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΤΗ ΚΑΘΕΤΗ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ ΤΟΥ!!!!
Έτσι, ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ :
[1] Είτε ψήφος στα φιλομνημονιακά κόμματα τέτοια που να συγκροτούν πλειοψηφικό ρεύμα, [2] Είτε ψήφος στα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αντιμνημονιακά κόμματα, ώστε ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΝΕΑ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ, με την παρουσίαση ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ, ώστε ο λαός να επιλέξει.Ειδικώς επισημαίνεται η εκδοχή [1], ΔΙΟΤΙ Σ΄ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ θα πανηγυριστεί η ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΟΣΩΝ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΙ ΟΣΩΝ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ, ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ, ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΜΙΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΠΑΡΟΧΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΗ Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ. Και το χειρότερο : ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ να αποτελέσει ΚΑΚΙΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ώστε στο μέλλον να λαμβάνονται ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΝΑ ΖΗΤΕΙΤΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, και να καλείται ο λαός ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ σε «νομιμοποιήσεις»…
Τι θα συμβεί τότε; Το έχω κι αυτό κάπου αναφέρει σε παλιότερο άρθρο μου. Έγραφα τότε, πριν από αρκετούς μήνες, ότι στις εκλογές που θα γίνονταν κάποια στιγμή (αυτές που τώρα περιμένουμε), ως επόμενη κυβέρνηση έβλεπα τη Νέα Δημοκρατία, ΟΜΩΣ, με βραχύ διάρκεια βίου ΚΑΙ ΜΕ ΑΒΕΒΑΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΉ (ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ) ΕΞΕΛΙΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΘΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Σήμερα, με τα τωρινά δεδομένα, με δυσκολία βλέπω να μην επαληθεύεται η εκτίμησή μου εκείνη, έστω και υπάρξει ανάγκη κυβέρνησης «συνεργασίας» με επικεφαλής τη Νέα Δημοκρατία και με σαφή φιλομνημονιακή κατεύθυνση.
ΘΕΛΩ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ του κυρίου Κουβέλη, που απέκλεισε τη στήριξη σε κυβερνήσεις φιλομνημονιακές. Θέλω να πιστεύω ότι ο κύριος Κουβέλης θα τιμήσει την πολιτική του ιστορία. Δεν το λέω αυτό υπονοώντας πως ο κύριος Κουβέλης θα μου είναι αρεστός επειδή δεν θα συνταχθεί ΤΕΛΙΚΩΣ με τη φιλομνημονιακή παράταξη. Το λέω ελπίζοντας ότι δεν θα διαψεύσει τον ίδιο του τον εαυτό, όταν τάχθηκε εναντίον του Μνημονίου ΚΑΙ ΑΡΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ… Αυτές τις οβιδιακές μεταμορφώσεις, ας τις αφήσει τουλάχιστον για άλλους…
Και θα κλείσω το άρθρο μου με ένα σχόλιό μου στη προσωπική μου σελίδα στο facebook που έκανα τη Δευτέρα που πέρασε. Σχολίαζα εκεί : «Με τη ΔΗΜΑΡ έχω ένα ερώτημα που δεν ξεκολλάει απ’ το μυαλό μου… Πετάει όντως δημοσκοπικά, και δεν αποκλείεται να επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις ΚΑΙ στη κάλπη… Όμως, έτσι όπως εγώ αξιολογώ αυτό το κόμμα, έχω την αίσθηση ότι απ’ όλο αυτό το μεγάλο ποσοστό προτίμησης ψήφου που λαμβάνει, Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ αντλείται από το ΠΑΣΟΚ… Πόσο «σταθεροί» θα αποδειχτούν όλοι αυτοί στο πρόγραμμα της ΔΗΜΑΡ αν κρίνουν ότι στο ΠΑΣΟΚ γύρισε (γι’ ακόμα μια φορά) η σελίδα και θα άξιζε κατ’ αυτούς να του δοθεί (γι’ ακόμα μια φορά) μια νέα ευκαιρία (έστω και σε ένα ηγετικό πυρήνα καθόλου νέο);… Βεβαίως, ίσως τίποτα από αυτά να μη συμβεί και επομένως θα περιμένουμε στη πράξη να δούμε πόσο θα τιμήσει τις αντιμνημονιακές του διακηρύξεις ή ΑΝ ΥΠΕΡΤΑΤΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ απαιτήσουν ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ που απλά θα σημάνουν ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΗ ΣΦΑΓΙΑΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ…»
Το σχόλιό μου αυτό ισχύει και σήμερα…