Με ρυθμούς που σοκάρουν αυξάνεται από την αρχή του 2012 ο αριθμός των εταιρειών που προσφεύγουν στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, ζητώντας προστασία από τους πιστωτές τους, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να αποφύγουν το «λουκέτο».
Περισσότερες από 2.000 εταιρείες,υπολογίζεται πως ήδη έχουν προσφύγει στο άρθρο 99 εκ των οποίων οι 1.000 πέρυσι, ενδεικτικό της εκρηκτικής κατάστασης που επικρατεί στην αγορά.
Ανάμεσά τους άλλοτε κραταιές επιχειρήσεις με τεράστια ιστορία και πορεία χρόνων από διάφορους κλάδους, όπως του λιανεμπορίου τροφίμων, της ένδυσης – υπόδησης, των ηλεκτρονικών ειδών και των κατασκευών, οι οποίες δεν άντεξαν το βάρος των χρεών τους.
Σύμφωνα με την “Ημερησία”, η επιδείνωση της ύφεσης και η έλλειψη ρευστότητας εκτιμάται πως θα διογκώσει τα οικονομικά προβλήματα και θα οδηγήσει και άλλες επιχειρήσεις στο άρθρο 99 το επόμενο διάστημα. Οικονομικοί αναλυτές αναφέρουν πως με βάση την εικόνα που παρουσίασαν το 2011, περίπου 10 εισηγμένες θα αναγκαστούν να προσφύγουν στο άρθρο 99. «Οι τεράστιες επισφάλειες και οι ακάλυπτες επιταγές απειλούν να τινάξουν στον «αέρα», όχι μόνο αυτές που ήδη ακροβατούν αλλά και σχετικά υγιείς επιχειρήσεις», λένε χαρακτηριστικά και τονίζουν πως η κατάσταση είναι ασφυκτική.
Μορφή χιονοστιβάδας λαμβάνει το φαινόμενο και στην ευρύτερη περιοχή του νομού Θεσσαλονίκης, καθώς χρόνο με το χρόνο, ο αριθμός των επιχειρήσεων, που δεν είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν σε υποχρεώσεις τους βαίνει αυξανόμενος. Ενδεικτική της δυναμικής που καταγράφεται τοπικά σε σχέση με τις προσφυγές στο άρθρο 99, είναι η διαπίστωση ότι το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, που εκδικάζει σχετικές υποθέσεις με την εκούσια διαδικασία κάθε Παρασκευή, πλέον δεν τις προλαβαίνει.
Το φαινόμενο, βέβαια, από μόνο του αυτοτροφοδοτείται, δεδομένου ότι οι επιχειρήσεις που επιτυγχάνουν την υπαγωγή τους στο καθεστώς προστασίας, πολλές φορές δημιουργούν ανυπέρβλητα προβλήματα και στους πιστωτές τους, μέσα από τα «κουρέματα» των απαιτήσεων που έχουν οι τελευταίοι, με συνέπεια να τους παρασέρνουν σε ανάλογες πρακτικές προκειμένου να αποσοβήσουν το «λουκέτο». Ασπίδα προστασίας, μέσω του ισχύοντος πτωχευτικού κώδικα, έναντι των πιστωτών τους ζητούν πλέον επιχειρήσεις αδιακρίτως μεγέθους, κλάδου ή και δραστηριότητας, γεγονός που καταδεικνύει ότι τα περιθώρια για το τοπικό (αλλά όχι μόνο) επιχειρείν έχουν στενέψει δραματικά, αν δεν έχουν ήδη εξαντληθεί.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στην υφιστάμενη κατάσταση στη Θεσσαλονίκη, τα στοιχεία από το πρωτοδικείο της πόλης καταδεικνύουν ότι από την ημερομηνία ισχύος του άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα (ν. 3588/07 ΦΕΚ153//10.7.2007) μέχρι το τέλος του 2011 είχαν υποβληθεί αιτήματα προστασίας έναντι πιστωτών από περίπου 560 επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης, ενώ άλλες τουλάχιστον οκτώ (8) περιπτώσεις έχουν καταγραφεί στο πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους.
Συγκεκριμένα, το 2008, είχαν υποβληθεί μόλις 3 αιτήσεις, ένα την επόμενη χρονιά, το 2009, για τη διαδικασία συνδιαλλαγής που προέβλεπε ο νόμος (μέχρι την τροποποίηση το Σεπτέμβριο του 2011), οι αιτήσεις ήταν 134. Το 2010, όταν πλέον τα προβλήματα ρευστότητας κι η μείωση της κατανάλωσης στην αγορά ήταν παραπάνω από εμφανή, αυξήθηκαν σε 200 οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν. Το περασμένο έτος δε, στο «καταφύγιο» του άρθρου 99 έσπευσαν να βρουν προφύλαξη άλλες 221 εταιρείες.
Από το σύνολο αυτό έως το τέλος του 2011 είχαν βγει αποφάσεις για 202 υποθέσεις, ενώ οι υπόλοιπες ανέμεναν τη σειρά τους, με την ελπίδα ότι θα αντέξουν και δεν θα υποχρεωθούν από τις συνθήκες να οδηγηθούν στο μοιραίο. Ορισμένα από τα «βαριά» ονόματα του επιχειρείν της Θεσσαλονίκης που έσπευσαν να καταθέσουν αίτημα υπαγωγής στο άρθρο 99 είναι η εταιρεία ΚΟΥ – ΚΟΥ Α.Ε., η οποία ολοκλήρωσε επιτυχώς τη διαδικασία συνδιαλλαγής κι επικυρώθηκε συμφωνία με τους πιστωτές δίνοντάς της προστασία για μία τετραετία, η ΕΡΓΟ 3 ΑΤΤΕΕ, η ΦΑΝΝΥ Α.Ε., η αλυσίδα ηλεκτρικών ΕΧPERT, η Πλαίσιο Κουφώματα, η ΑRCON Construcitons, η Νutrifarm, η Black Red White Ελλάς, η KLT κ.λπ.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν όμως παράγοντες της αγοράς που θεωρούν ότι ακόμη και μετά τις τελευταίες τροποποιήσεις, ο νόμος για την υπαγωγή μιας εταιρείας στο άρθρο 99 θα πρέπει να καταργηθεί ή να αλλάξει ριζικά καθώς η πλειονότητα των επιχειρήσεων που κάνουν χρήση και πετυχαίνουν την προστασία από τους πιστωτές τους «παγώνουν» κάθε δραστηριότητα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η προοπτική ανάκαμψης και να οδηγούνται σε οριστικό «λουκέτο».
Οι ίδιοι πιστεύουν ότι η τετραετία που δίνει ως χρόνο το κράτος για να εξυγιανθεί μετά την αίτηση υπαγωγής στο άρθρο είναι αρκετά μεγάλο διάστημα σε σχέση με το εξωτερικό όπου η αντίστοιχη διαδικασία δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες.
Στις ΗΠΑ για παράδειγμα το αντίστοιχο άρθρο του Πτωχευτικού Κώδικα το «Chapter 11» (κεφάλαιο 11) επιτρέπει στον οφειλέτη να αναδιοργανώσει τις οικονομικές του υποχρεώσεις διατηρώντας παράλληλα και τα περιουσιακά του στοιχεία για να πληρώσει το χρέος και να ρυθμίσει τις υφιστάμενες οφειλές. Η πολιτεία δίνει το δικαίωμα στην εταιρεία να καταθέσει ένα πλάνο αναδιοργάνωσης 120 ημερών και να ζητήσει μια χρονική περίοδο 180 ημερών.
Εντονη είναι η ανησυχία του επιχειρηματικού κόσμου για την κεφαλαιακή ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος, η οποία θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τη ρευστότητα που θα διοχετευθεί στην αγορά το επόμενο διάστημα. Μεγαλύτερη, όμως, είναι η αγωνία όσων βρίσκονται σε συζητήσεις για την αναχρηματοδότηση των δανείων τους, καθώς η σχετική διαδικασία είχε εν πολλοίς «παγώσει». Σε πιο δεινή θέση βρίσκονται όσες εταιρείες προμηθεύονται προϊόντα και πρώτες ύλες από το εξωτερικό. Οι τελευταίες είναι αναγκασμένες να καταβάλουν… μπροστά όλα τα χρήματα εξαιτίας της επιφυλακτικότητας των ξένων να συνεργαστούν με Έλληνες λόγω του υψηλού ρίσκου και των αρνητικών προοπτικών της χώρας.
Πηγή: Ημερησία