Δείτε την αγγελία που έχει αναρτήσει το νεόκοπο πολιτικό σχήμα
Άνεργους δημοσιογράφους, για αμισθί εργασία στο γραφείο Τύπου, αναζητεί νεοϊδρυθέν κόμμα.
Η αγγελία δημοσιεύεται από τις 22 Φεβρουαρίου στην έντυπη και στην ηλεκτρονική έκδοση μεγάλης εφημερίδας αγγελιών.
Το blog των Άνεργων Δημοσιογράφων επικοινώνησε με τους υπευθύνους του κόμματος, αφήνοντας έναν αριθμό τηλεφώνου στον τηλεφωνητή.
Την ίδια μέρα τους κάλεσε πίσω γνωστός δημοσιογράφος, αναφέρουν οι Άνεργοι Δημοσιοράφοι, που πρόσφατα βγήκε στη σύνταξη και ως συνταξιούχος πλέον είπε να προσφέρει τις υπηρεσίες του -με το αζημίωτο- στο νεόκοπο πολιτικό σχήμα υπό την ηγεσία διαγραμμένου βουλευτή μεγάλου κόμματος.
Όταν λοιπόν ο άνθρωπος από το blog έφτασε και στο ζητούμενο, την αμοιβή δηλαδή, η απάντηση του συνταξιούχου δημοσιογράφου ήταν αφοπλιστική: «Αν με το καλό μπούμε στη Βουλή που θα προκύψει θα σας προσλάβουμε στο γραφείο Τύπου του κόμματος. Μέχρι τότε όμως πρέπει να βάλουμε πλάτη να βοηθήσουμε την παράταξη…».
Αν και ηδη σχολίασα την είδηση, είναι τόσο ενδιαφέρουσα που θα την αναλύσω λιγο παραπάνω. Τι μας λέει ακριβώς? ότι γίνεται κοματόσκυλα, γράψτε υπέρ του κόματος, σπρώχτε το όσο μπορείτε, ανεβάστε άρθρα αφήνωντας κατα μερος προσωπικες ιδεολογίες (προφανώς την δημοσιογραφική δεοντολογία την θεωρούν ανοησία), ψαρέψτε με την πένα σας ψηφους και ολα αυτα αμισθί. επι του παρόντος. γιατι μετά έρχεται το τάξιμο. Πάγια τακτική δηλαδή των κοματων, που διαμορφωνεται στο διπτυχο “με ψηφίζεις ή με προωθείς και εγώ σε εξασφαλίζω μέσω των κρατικών μηχανισμών που θα ελέγχω όταν πάρω αξίωμα. Και τι ακριβώς είναι το κράτος? Μαγαζί τους ή κληρονομια τους για να το χρησιμοποιούν για προσωπικό όφελος? Μα αυτές τις αντιλήψεις θέλει (θέλει?) ο πολίτης να εξαλείψει και να δημιουργήσει μια κρατική μηχανή που δεν τάζει, δεν υποσχέται, δεν εξαγοράζει και γενικά επικρατεί αξιοκρατία. Και υποτίθεται το κόμα το συγκεκριμένο έχει παντιέρα το Δικαιο και την απαλλαγή των κομματικών απαρχαιωμένων πελατειακών σχέσεων.
Τελικά αν δεν θέλεις να αλλάξεις, δεν αλλάζεις. Η δουλειά μάλλον είναι καλοστημένη. Βγάζεις 4-5 πύρινους λόγους, φοράς το κοστούμι του πατριώτη, πετάς ατάκες περί δικαίου και αλλαγής και μετά όταν επιτυχείς τον σκοπό σου, ο οποίος δεν είναι βέβαια το “καλό του τόπου” αλλά η προσωπική σου ευμάρεια και ικανοποίηση της φιλοδοξία σου, στρίβεις το τιμόνι και ξανά στην δόξα τραβάς….. πόσο πια έχει καταβαραθρωθεί η ηθικη στον πολιτικό κόσμο και πόσο έχει νομιμοποιηθεί η πεποίθηση ότι το Δημόσιο γίνεται φαρετρα για αλιεία ψήφων απο τους πολιτικούς σε σημείο να βάζουν μέχρι και αγγελία “ζητείται κοματόσκυλο, αμοιβή ικανοποιητική μετά το πέρας των εκλογών”? ….. στο ερώτημα το συγκεκριμένο , μάλλον η απάντηση είναι δυσάρεστη….