Η Ελλάδα πέρα από τη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος, που δημιούργησε προηγούμενα την οικονομική της κατάρρευση και την υπαρξιακή της αγωνία, πάσχει από στρατηγική αμηχανία.
Αυτοκαθορίζεται ως ένα «χωριό» του Νότου στην Ευρώπη, έτσι όπως της έμαθαν οι Γερμανοί και οι Βρυξέλλες να αντιμετωπίζει τον εαυτό της. Και αν διαλυθεί η Ευρώπη τι θα γίνει η Ελλάδα ;
Αν παρακολουθήσουμε την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδοςκαι καλά θα κάνουμε η ύφεση και το 2012 θα κινηθεί με ρυθμούς 5%. Να είστε σίγουροι ότι στις επόμενες εκτιμήσεις θα φθάσει και πάλι το 7%. 5 χρόνια στην ύφεση, είναι χειρότερα από τις επιπτώσεις που έχει σε μια οικονομία ένας καταστροφικός πόλεμος.
20% επιπλέον μείωση των εισοδημάτων μέχρι του χρόνου, το 2013. Είναι τα πακέτα που έρχονται μετά τις εκλογές, αλλά και το φθινόπωρο.
Μείωση του ορίου της φτώχειας. Αντί δηλαδή να αυξάνονται οι φτωχοί στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά επίπεδα, κατεβάζουμε το όριο και είμαστε μία ή άλλη. Βέβαια γινόμαστε Βαλκάνια και κανονικά μπήκαμε στο ευρώ, για να πάψουμε να είμαστε Βαλκάνια, αλλά αυτό δεν παίζει ρόλο.
Το ενδεχόμενο ανάκαμψης μεταφέρεται σύμφωνα με την έκθεση της Ελλάδος αλλά και του ΔΝΤ, έναν χρόνο μετά, ίσως το 2014, χωρίς φυσικά να υπάρχει καμία ορατή εξασφάλιση και γι’ αυτό.
Μέσα στους επόμενους 15 μήνες θα υπάρξουν ανατιμήσεις, στη βάση των φόρων της τάξης του 30%. Ουσιαστικά δηλαδή μας λένε ότι από το 2009 οι μισθοί και οι συντάξεις μέχρι το 2014 θα έχουν πέσει κατά 55% και το κόστος ζωής θα έχει ανέβει κατά 50%. Τα ποσοστά αυτά ορίζουν και το πλαίσιο της εξαθλίωσης μας. Η διαδικασία της «εσωτερικής υποτίμησης», όπως ονομάσθηκε το πλιάτσικο στα εισοδήματα μας και το επίπεδο διαβίωσης μας, θα έχει φθάσει στον πάτο και η ανάκαμψη δεν θα έχει έρθει.
Το χειρότερο το μοντέλο Ελλάδας είναι το μόνο που διατίθεται και για ολόκληρη την Ευρώπη. Είτε μιλάμε για Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία είτε μιλάμε για Ολλανδία, Γαλλία ή Αυστρία , είτε ακόμη και αν μιλούσαμε για τη Γερμανία το ίδιο είναι το μοντέλο..
Η φαντασίωση του ευρωομολόγου
Πολλοί, ειδικά στην Ελλάδα αλλά όχι μόνον περιμένουν «λευκό καπνό» από την καμινάδα των εκλογών της Γαλλίας. Τι λένε δηλαδή; Θα εκλεγεί ο Ολάντ, θα αμφισβητήσει επί της ουσίας το Σύμφωνο Σταθερότητας και Δημοσιονομικής πειθαρχίας στο οποίο έχει συμφωνήσει η Γαλλία , αλλά και όλοι μας . Για λογαριασμό της Ελλάδας το υπέγραψε ο Βενιζέλος στο περιθώριο ενός Eurogroup. Στη συνέχεια η Γερμανία θα φοβηθεί την απομόνωση και την κατάρρευση του Γερμανογαλλικού άξονα, που θεσμικά και συστημικά είναι ότι έχει μείνει , αφού το Βερολίνο και το Παρίσι κατήργησε στην πράξη τις ιδρυτικές συνθήκες της Ένωσης , αλλά και τα όργανα συγκρότησης και λειτουργίας της και θα συμφωνήσει στο ευρωομόλογο.
Πως θα χρηματοδοτηθεί το ομόλογο αυτό, με τι επιτόκια, με τι διασφαλίσεις, αν θα είναι ενιαίο για την Ευρώπη ή θα χωρίζεται σε ζώνες, ανάλογα με την πιστοληπτική ικανότητα της κάθε χώρας κανέναν από τους λάτρεις της συνταγής δεν ενδιαφέρει.
Και φυσικά γιατί να τους ενδιαφέρει. Εδώ οι Έλληνες πολιτικοί , που διαχειρίζονται τις τύχες μας, ούτε στιγμή δεν ένοιωσαν ανασφάλεια ως προς το να υπογράψουν το Νέο Σύμφωνο του Ευρώ , που προώθησε η Γερμανία. Πήγαν και δεσμεύθηκαν για δημόσιο χρέος κάτω από 60% , στο 40% κανείς δεν ξέρει πόσο ακριβώς και για έλλειμμα μηδενικό. Για ποια χώρα και για ποια οικονομία μιλούν ; Η Γερμανία στην παρούσα φάση έχει έλλειμμά 80% και είναι η μόνη που μπορεί να προσεγγίσει τους στόχους που έβαλε. Τα ίδια έκανε και με το Μάαστριχτ και έβαλε στο χέρι μια δεκαετία μετά όλη την Ευρώπη.
Στους Έλληνες πολιτικούς που ασκούν εξουσία, όση τους απέμεινε, μετά τα Μνημόνια, προσομοιάζει με εκείνη των δημάρχων, πριν τον Καλλικράτη, φυσικά δεν έχει περάσει από το μυαλό τους ότι το ευρωομόλογο και να ισχύσει θα είναι μόνον για το 40-60% του χρέους, ότι δεν θα είναι ένα , αλλά δύο –τρία με άλλα επιτόκια και όρους και ότι δεν αποκλείεται να περνά ως προς τις εγγυήσεις από το ΔΝΤ.
Τι θα συμβεί αν…
Πέραν αυτών ποιος θα μας πει ποιο είναι το σενάριο σωτηρίας της Ελλάδας αν τελικά η Γερμανία δεν συμφωνήσει και υπάρξει ρήγμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη ζώνη του ευρώ; Το δημόσιο χρέος μας είναι πλέον διακρατικό και όχι ιδιωτικό. Είναι μοιρασμένο σε 18 χώρες και με αγγλικό δίκαιο και απαράδεκτες εμπράγματες εγγυήσεις. Αν η Ευρώπη σπάσει, για παράδειγμα σε Βορρά- Νότο, πως θα αντιμετωπίσει την πραγματικότητα η Ελλάδα; Ας μην βιαστεί κάποιος να απαντήσει θα ενταχθούμε στο Νότο, γιατί πολύ απλά η ζώνη αυτή θα διαμορφωθεί , θα έχει ευρωμεσογειακή διάταξη και μπορεί να είναι αρχικά οικονομική – εμπορική και όχι νομισματική, ούτως ώστε δυνάμεις όπως η Ιταλία και η Ισπανία , να μπορέσουν να ανασυγκροτηθούν και να δημιουργήσουν μια σοβαρή ζώνη στο Νότο. Σημειωτέον η ζώνη αυτή το πιθανότερο είναι , αν προκύψει, να είναι συνδεδεμένη με το δολάριο και όχι με το ευρώ- μάρκο ,
Οι Αρχοντοχωριάτες των Μνημονίων
Οι δυνάμεις του Μνημονίου και την ευρωπαϊκής μονομέρειας στην Ελλάδα, μοιάζουν και αντιμετωπίζονται από τα νέα «ανακτοβούλια» της αυτοκρατορικής Ευρώπης, όπως ο Αρχοντοχωριάτης , το εμβληματικό και χαρακτηριστικό αυτό πρόσωπο, που χάραξε στο χαρτί ο Μολιέρος. Και η τύχη του είναι η τύχη μας.
Πέραν αυτών οι αντιμνημονιακές δυνάμεις είναι σε μια αρχική φάση. Τα περισσότερα κόμματα είναι διαμαρτυρίας και αντίστασης. Μέσα στους επόμενους μήνες θα βρουν τη θέση τους, ειδικά όσα μπουν στο Κοινοβούλιο και θα πετύχουν εφόσον εκφράσουν έναν δημιουργικό ευρωσκεπτικισμό. Έναν νέο εθνισμό της αξιοπρέπειας, της αυτοπεποίθησης, της διεκδίκησης και πάλι της Ελευθερίας , της Ευημερίας και της Ασφάλειας.
Η Ελλάδα χρειάζεται στρατηγική και αυτή δεν μπορεί να γίνει με ξιπασμένους εθελόδουλους ευρωπαϊστές- φεντεραλιστές , με ελληνικές ταυτότητες.
Ένα μήνυμα από το μέλλον
Άρωμα από αυτή τη στρατηγική εμπεριέχει το σποτ – μήνυμα της Μουτσάτσου που κυριαρχεί στο διαδίκτυο . Δεν είμαι Γραική ( GreeK) είμαι Ελληνίδα. Προσέξτε μερικά μηνύματα που προβάλει:
– Η χώρα μου είναι δημοκρατική, εξάλλου αυτή εμπνεύστηκε τη Δημοκρατία
– Θα μπορούσα να «ράψω» τη σημαία της χώρας μου στο σακίδιο μου αλλά η κληρονομιά της δεν έχει γεωγραφικά όρια. Δημιούργησε τη Δύση (προσοχή δεν ανήκουμε στη Δύση, είμαστε η Δύση).
– Κι αν οφείλω σε κάποιους χρήματα σήμερα –και δεν είμαι η μόνη που οφείλει-είναι επειδή εγώ εμπνεύστηκα την ιδέα της ελεύθερης αγοράς.
– Και αν με κρίνεις σήμερα είναι επειδή εγώ εμπνεύστηκα την ιδέα της κριτικής.
– Πιστεύω στην ελευθερία και αν χρειασθεί θα διαδηλώσω. Πιστεύω στην απόλαυση της ζωής. Έχω το δικαίωμα να το κάνω. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό.
Η γνωστή ηθοποιός ζει και εργάζεται τα τελευταία 4 χρόνια στην Αμερική. Το «μανιφέστο « της έχει μια τοποθέτηση , με άρωμα από το μέλλον . Όταν όλα τα σπουδαία σήμερα, με πρώτη την Γερμανική Ευρώπη του ευρώ και της μόνιμης ύφεσης ή η Ελλάδα των Μνημονίων, θα μοιάζουν θλιβερές και μίζερες ιστορίες. Κάτι σαν την Σοβιετική Ένωση , που κατέρρευσε έτσι απλά, σε μια νύχτα , όπως και όλες οι άλλες νύχτες…