– Σε τρεις (3) μήνες από σήμερα λήγει ένα ομόλογο 14,5 Δισεκατομμυρίων ευρώ
– Αν δεν αποπληρωθεί, θα έχουμε άτακτη χρεωκοπία της Χώρας μας, αναπόφευκτη έξοδο από την Ευρωζώνη πιθανότατα δε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
– Δεν μπορεί πλέον το Κράτος να εισπράττει 55 Δισ. Ευρώ το χρόνο και να ξοδεύει 90 Δισ.
Θα πρέπει οι διάφοροι -ειδήμονες- και άλλοι βαρύγδουποι αναλυτές και …..οικονομικοί συνταγογράφοι να μας απαντήσουν σε ένα πολύ βασικό ερώτημα:
Την 20η Μαρτίου 2012. ήτοι σι τρείς μήνες, λήγει ένα ομόλογο 14.5 δισεκατ. ευρώ, το οποίο θα πρέπει απαραιτήτως να πληρωθεί αν οι υπεύθυνοι της χώρας θέλουν να αποφευχθεί η άταχτη χρεωκοπία της και βεβαίως, η αναπόφευκτη έξοδος της από την Ευρωζώνη -πιθανότατα δε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος τής πληρωμής των 14,5 δισεκατ ευρώ, ή υπό τον πρωθυπουργό κ Λουκά Παπαδήμο κυβέρνησες θα πρέπει να φέρει το επάνω-κάτω από πλευράς λήψεως μέτρων.
Είναι πλέον κατεπείγουσα ανάγκη να σταματήσουν οι λήψεις οριζόντιων φοροεισπρακτικών μέτρων και να ξεκινήσει μία πολύ γενναία προσπάθεια συρρικνώσεως του δημοσίου τομέα και όλων των πηγών του παραγωγής διαφθοράς και εγκληματικής στασιμότητος σε επενδύσεις.
Όπως πολύ σωστά επεσήμανε σε πρόσφατη ομιλία του ο πρώην υφυπουργός Οίκο νομικών κ. Πέτρος Δούκας, το ελληνικό πρόβλημα δημοσίου χρέους δημιουργήθηκε επειδή, πολύ χονδρικά, κάθε χρόνο το Δημόσιο εισπράττει 55 δισεκατ. ευρώ και οδεύει 80-90 δισεκατ. Ευρώ.
,
Χρόνο με τον χρόνο το χρέος μαζεύτηκε και έφθασε στα 370 δισεκ. εκατ. ευρώ. χωρίς να υπολογίζουμε τουλάχιστον 45 δισεκ. ευρώ εγγυήσεις πού έχει εκδώσει το Δημόσιο για να μην κλείσουν οι κρατικές και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Από τα 370 δισεκατ. χρέους, τα 225 δισεκατ. ευρώ είναι δάνεια πού πήραμε για να πληρωθούν οι τόκοι όλα αυτό τα χρόνια!
Το χρέος ανατροφοδοτείται από τους τόκους και καταβροχθίζει την οικονομία.
Έτσι, οι αγορές τρόμαξαν, το έβαλαν στα πόδια, υπέστησαν τεράστιες ζημίες από την κατάρρευση της αξίας των ομολόγων πού είχαν αγοράσει και σταμάτησαν να μας δανείζουν.
Είναι πολύ σωστή ή παρατήρηση του πρώην υφυπουργού πού είναι και έμπειρος τραπεζίτης.
Οι περίφημες αγορές έχουν ήδη χάσει τεράστια ποσό από τις επενδύσεις τους στην Ελλάδα.
Όχι μόνον όσα επένδυσαν ατό Χρηματιστήριο και σε ακίνητα, αλλά κυρίως όσο επένδυσαν σε ομόλογα τού ελληνικού Δημοσίου.
Αυτός είναι και ο λόγος πού η ιστορία τού -κουρέματος τού ελληνικού χρέους δεν θα είναι διόλου εύκολη υπόθεση.
Ωστόσο αν το δύσκολο αυτό πρόβλημα -που είναι και εξαιρετικά περίπλοκο- δεν βρει σύντομη και θετική λύση, ίσως η 20η Μαρτίου 2012 γίνει η μοιραία ήμερα για την ελληνική οικονομία και την χώρα μας σε αυτά τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα.
Συνεπώς, το τρίμηνο πού ακολουθεί είναι αδιανόητο να γίνουν εκλογές .
Όσο γι’ αυτούς που για δημαγωγικούς λόγους ποντάρουν στο άλογο αυτό, στην ουσία φιλοδοξούν να παύουν τον ρόλο του νεκροθάφτη.
Ένα άλλο, επίσης πολύ σοβαρό, πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας στο τρίμηνο που έρχεται είναι αυτό των τραπεζών.
Πρόκειται δηλαδή για το πρόβλημα της καρδιάς της ελληνικής οικονομίας, πέρα από κάποιες αστειότητες που εκστομίζονται.
Όπως τόνισε προσφάτως ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιώργος Προβόπουλος, το Μνημόνιο δεν εφαρμόστηκε σωστά.
Τι σημαίνει, όμως αυτή η μή σωστή εφαρμογή για τις ελληνικές τράπεζες.
Δεδομένου ότι έχουν στο χαρτοφυλάκια τους ομόλογα περίπου 25 δισεκατ. ευρώ. η απομείωση της αξίας τους κατά 50% δημιουργεί απώλειες περίπου 25 δισεκατ. ευρώ -πολύ μεγαλύτερες από την καθαρή τους θέση- οδηγώντας τις στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για κεφαλαιακή ενίσχυση αν δεν καταφέρουν να αντλήσουν κεφάλαιο από τους μετόχους και την αγορά.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει την κρατικοποίηση τους για ένα διάστημα, αν δεν αλλάξει ο νόμος πού προβλέπει έκδοση κοινών μετοχών στα χέρια του Δημοσίου (οι ευρωπαϊκές μπορούν να εκδώσουν προνομιούχες αν προσφύγουν στο EFSF, που σημαίνει ότι οι παλαιοί μέτοχοι διατηρούν τον έλεγχο).
Για να έχουμε μία τάξη μεγέθους, η χρηματιστηριακή άξια των τεσσάρων μεγαλύτερων τραπεζών (Εθνική, Eurobank, Alpha και Πειραιώς) βρίσκεται σήμερα στα 2,6 δισεκατ. ευρώ. από 60 δισεκατ. ευρώ προ τετραετίας.
Ποιές θα είναι οι επιπτώσεις στην λειτουργία τους:
Το κουρεμά των ομολόγων θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη πιστωτική ασφυξία την αγορά καθώς οι τράπεζες στην προσπάθειά τους να επιτύχουν / διατηρήσουν υψηλό δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας, θα οδηγηθούν σε μεγαλύτερο περιορισμό των χορηγήσεων, εντείνοντας την ύφεση.
Στην ίδια κατεύθυνση οδηγεί και η άνοδος των δανείων σε καθυστέρηση στο 12,8% των συνολικών από 10,5% το 2010.
Αν δε στους αριθμούς αυτούς προσθέσουμε τις κυκλοφορούσες μετά-χρονολογημένες επιταγές και το ύφος αυτών πού δεν εξυπηρετούνται το τοπίο γίνεται θεοσκότεινο.
Γι’ αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι μας επιδιώκουν την δραστηριοποίηση τού ΕΣΠΑ μέσω του όποιου η ελληνική αγορά θα μπορούσε να δεχθεί σωτήριες δόσεις οξυγόνου.
Δυστυχώς, όμως στο επίπεδο αυτό προβάλλει το δύσμορφο τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας, που με τόσο ζοφερά χρώματα περιγράφεται στην τελευταία έκθεση τού Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ).
Αν αυτό το τέρας στην κυριολεξία δεν εξοντωθεί οι περί αναπτύξεως προσδοκίες θα παραμείνουν επικίνδυνες αερολογίες για τηλεοπτικά παράθυρα και εμποροπανηγύρεις.
Στην παρούσα εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, με την ζήτηση στην οικονομία να συρρικνώνεται, μόνη διέξοδος είναι η τόνωση των επενδύσεων.
Ποιος όμως θα αποφασίσει να επενδύσει σε μίαν Ελλάδα όπου για να ολοκληρωθεί η μεγαλύτερη τουριστική επένδυση πού έγινε τα τελευταία χρόνια χρειάστηκαν 20 έτη -και ακόμη αμφισβητείται;