Η απόφαση ελήφθη υπό την πίεση της σχεδόν παντελούς έλλειψης ρευστότητας που απειλούσε κι εξακολουθεί εν πολλοίς να «πνίξει» το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η άρνηση της Τράπεζας της Ελλάδας να χορηγήσει ευρώ, μέσω του ειδικού μηχανισμού, με τον κωδικό ELA, που σχετικά πρόσφατα ενεργοποίησε, χτύπησε περίπου ως καμπανάκι κινδύνου.
Όλα έδειχναν ότι η επόμενη «λύση», θα ήταν αυτή του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που θα οδηγούσε τις περισσότερες ελληνικές τράπεζες στην αγκαλιά του δημοσίου. Και η κρατικοποίηση ήταν κάτι για το οποίο δεν ήθελαν ούτε να ακούν οι επικεφαλής τους. Στο παρά ‘5 λοιπόν φαίνεται ότι βρέθηκε μια λύση, που αποτρέπει αυτή την εξέλιξη.
Συγκεκριμένα, ενεργοποιείται το δεύτερο κομμάτι των εγγυήσεων, ύψους 30 δις ευρώ, που ήταν «παγωμένες», σχεδόν από τις αρχές του χρόνου. Τα λεφτά αυτά θα «πέσουν» στην αγορά, για να τονώσουν τη ρευστότητα και έτσι να δώσουν μια ανάσα στις περισσότερες των τραπεζών, που απειλούνταν με ασφυξία. Βεβαίως, τα λεφτά είναι πολλά, αλλά από την άλλη οι ανάγκες είναι περισσότερες.
Γι αυτό και είναι ενδιαφέρον να δούμε στην πράξη για πόσο καιρό θα διαρκέσει κι αυτή η «πηγή», πριν στερέψει. Το συμπέρασμα; Αν δεν εξομαλυνθεί η κατάσταση στην αγορά, όποια λύση κι αν επιλέγεται, στην πράξη θα αποδεικνύεται προσωρινή. Το κακό για την εγχώρια τραπεζική αγορά είναι ότι οι διεθνείς αγορές κεφαλαίων παραμένουν ερμητικά κλειστές, για αυτήν και δεν προβλέπεται να ανοίξουν σύντομα.
Αν μάλιστα τα haircut το οποίο θα αποφασισθεί για το χρέος φτάσει στα ύψη που θέλει η Γερμανία (50% με 60%), η προοπτική επιστροφής στις ελεύθερες αγορές θα απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο χρονικά…
www.exipno.gr