Σοβαρότατες καταγγελίες για τους χειρισμούς Παπανδρέου! Για πρώτη φορά ο Πεπελάσης αφήνει σαφείς υπαινιγμούς για αντι-πατριωτική και ιδιοτελή στάση του ΓΑΠ, καταλογίζοντάς του όχι μόνο ψεύδη και αφέλεια, αλλά και ιδιοτέλεια.
«Ο Γιώργος έπρεπε να προσφέρει όσα του ζήτησαν ως αντάλλαγμα για αυτά που έλαβε στη δωροθήκη του προτού καν γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ».
Ο οικονομολόγος και στενός συνεργάτης και φίλος όλων σχεδόν των πρωθυπουργών της Μεταπολίτευσης καταθέτει εκ βαθέων μια συγκλονιστική συνέντευξη με το βλέμμα στραμμένο στον ιστορικό του μέλλοντος. Η συνέντευξη που παραχώρησε στον Κώστα Καραβίδα είναι σε μεγάλο βαθμό απολογητική, καθότι δεν προέρχεται από έναν αριστερό διανοούμενο αλλά από έναν φιλελεύθερο που βρισκόταν τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά τελικά, από τα δώματα της εξουσίας.
Απευθύνοντας βαρύτατους χαρακτηρισμούς στους δυο «μοιραίους» της οικογένειας Παπανδρέου, αποδομεί εκ των έσω το φιλολαϊκό προφίλ του Ανδρέα και τις δήθεν καλές προθέσεις του Γιώργου. Τα ερωτήματα που θέτει είναι σκληρά και προκλητικά και ζητούν απαντήσεις.
«Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν είχε πολιτικό θάρρος. Δεν του καιγότανε καρφάκι για την Ελλάδα (…) Ένας από τους πρωιμότερους λόγους της διάρρηξης των σχέσεων αγάπης και εμπιστοσύνης με τον Ανδρέα ήταν ότι με πίεζε να υπογράψω ένα απαράδεκτο δάνειο με την ΒΟΚΤΑΣ το 1964! Του έλεγα ότι τον προστατεύω και μου απαντούσε εσύ είσαι Διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας για να υπηρετείς τα συμφέροντα της οικογένειας Παπανδρέου».
Για τον εκσυγχρονισμό του Σημίτη επισημαίνει ότι ήταν κατώτερος των προσδοκιών. «Εγώ του μιλούσα ως οικονομολόγος και ο Σημίτης μου απαντούσε σαν λογιστής». Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, του οποίου υπήρξε θερμός υποστηρικτής στην εσωκομματική μάχη του 2007, εκφράζει σήμερα την άποψη ότι είναι ανεπαρκής για τη θέση του υπουργού οικονομικών γιατί δεν ξέρει τα θέματα, ενώ για το ενδεχόμενο να κυβερνήσει μια μέρα κι αυτός τη χώρα αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αλίμονο στη χώρα που διοικείται από Βενιζέλους, από ανθρώπους που είναι ασυγκράτητοι και διψούν για επιβεβαίωση και αξιώματα».
Για τη στάση της κυβέρνησης στις περιβόητες διαπραγματεύσεις ακόμη και ο σώφρων και καθόλου επαναστατικών αντιλήψεων οικονομολόγος υποστηρίζει ότι θα έπρεπε να παιχτεί από ελληνικής πλευράς το χαρτί της χρεοκοπίας.
«Όταν άρχισε αυτή η οδυνηρή συζήτηση για το ενδεχόμενο να βγούμε από το ευρώ, είχα πει ότι θα ισοδυναμούσε με τη μικρασιατική καταστροφή (…) Τώρα πια λέω ότι καλύτερα να παίξουμε το σενάριο της χρεοκοπίας και να υποστούμε την όποια κύρωση»
Παράλληλα, δίνει μαθήματα δημοκρατικού ήθους και εθνικής υπερηφάνειας όταν περιγράφει την ταπείνωση του έθνους και τους φόβους του για το μέλλον του τόπου.
«Αν ήμουν Κουτρομάνης θα έδινα ένα χαστούκι στον Τόμσεν».
«Τους Έλληνες φοβάμαι που χάσανε την ψυχή τους και μέσα σε είκοσι χρόνια αλλάξανε αξίες και ιδανικά».
(Περισσότερα, στο δεύτερο τεύχος του περιοδικού ΜΟΝΟ που κυκλοφορεί)
Σχόλιο ιστολογίου: Τελικά, φαίνεται πως η οικογένεια Παπανδρέου έχει παράδοση στην αδιαφορία για την Ελλάδα. Αν και, όποτε ενδιαφέρθηκε, υπήρξε σημαντικότατη ζημία για την χώρα… Ο “Γέρος της Δημοκρατίας” μας έβαλε στον εμφύλιο, ο “Ανδρέας ο λαοπλάνος” μας φόρτωσε με χρέη και εξαγόρασε συνειδήσεις δημιουργώντας κάθε είδους λαμόγια, και ο υιός ΓΑΠ μας έφερε το ΔΝΤ, την τρόικα και συντεταγμένα μας οδήγησε στην πτώχευση. Οι δύο πρώτοι την “σκαπούλαραν” ατιμώρητοι. Μένει ο τελευταίος… τι θα κάνουμε άραγε με αυτόν;