Υπάρχει πάτος στην ξεφτίλα; Απ’ ό,τι φαίνεται, όχι. Αξιωματούχοι της ευρωζώνης φέρονται να εξετάζουν τρόπους να καθυστερήσει μέρος ή και το σύνολο του δεύτερου πακέτου στήριξης προς την Ελλάδα, αποφεύγοντας παράλληλα μια άτακτη χρεοκοπία της χώρας, όπως είπαν χθες ευρωπαϊκές πηγές στο Reuters. Η σχετική αναβολή θα μπορούσε να καλύψει την περίοδο έως τις εκλογές στην Ελλάδα, που αναμένονται τον Απρίλιο.
Παράλληλα ο Σόιμπλε ζήτησε παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου και μοντέλο Μόντι, απαξιώνοντας πλήρως και ρητά την ίδια την Ελληνική Δημοκρατία!
Πού είναι η ξεφτίλα; Μα, στο γεγονός ότι τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα εξουσίας ξεβρακώθηκαν, διχοτομήθηκαν, μάτωσαν για να ψηφιστούν αυτά που ζητούσαν οι πιστωτές. Μαζί με το «μνημόνιο» οι πολιτικοί αρχηγοί υπέγραψαν επιστολές διαβεβαίωσης, αποδέχτηκαν την εγκατάσταση τροϊκανών επικεφαλής στα υπουργεία για να υπάρχει καθημερινός έλεγχος, αποδέχτηκαν… «τη μάνα τους και τον πατέρα τους».
Να όµως που η ξεφτίλα δεν έχει πάτο και, όταν κάποιος παραδίδει τα στοιχειώδη, αργά ή γρήγορα θα κληθεί να τα παραδώσει όλα.
Τι ζητούν οι πιστωτές; Μα, να ξεκαθαρίσουν ότι χρήμα θα δίνουν όσο ελέγχουν την κυβέρνηση, την παρούσα και τη μελλοντική.
Καθώς οι τοκογλύφοι εταίροι μας ελέγχουν τη σημερινή κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν επείγονται να την αλλάξουν. Γιατί λοιπόν να γίνουν εκλογές; Αν πάλι γίνουν οι εκλογές, οι πιστωτές ξεκαθαρίζουν ότι δανεικά θα δώσουν μόνο εάν και η νέα κυβέρνηση είναι «δική» τους.
Όσο για τις όψιμες δημοκρατικές ευαισθησίες του Σαμαρά για την έκφραση της λαϊκής βούλησης, αυτές τις έχουν γραμμένες οι πιστωτές στα παλιά τους κατάστιχα – και δικαιολογημένα. Διότι, αν ο Σαμαράς ήθελε να εκφραστεί η λαϊκή βούληση, ούτε θα διέγραφε τους βουλευτές που καταψήφισαν το «μνημόνιο» ούτε, πολύ περισσότερο, θα δεχόταν να γίνει η συζήτησή του στη Βουλή πριν μιλήσει ο λαός στην κάλπη.
Πρακτικοί οι Γερμανοί φίλοι μας: αγνοούν τις τζάμπα μαγκιές, «δείχνουν» το χρήμα και διατάζουν «σιωπή»..