Τελευταία ενημέρωση την 21 Μάι 2012 — 10:00
(ΑΡΜ 2006/434) Διαταγή πληρωμής. Δεν μπορεί να εκδοθεί και η τυχόν εκδοθείσα είναι άκυρη, αν η επιδοσή της πρέπει να γίνει σε πρόσωπο που διαμένουν στην αλλοδαπή ή είναι άγνωστης διαμονής.
Εννοια του καθού η διαταγή πληρωμής.
Ο οφειλέτης πρέπει να είναι εγκατεστημένος (σωματικά παρών) σε γνωστό τόπο της ελληνικής επικράτειας κατά τον χρόνο εκδόσεως της διαταγής πληρωμής.
Μεταγενέστερα γεγονότα, που δεν μπορεί να γνωρίζει ο δικαστής που εκδίδει τη διαταγή πληρωμής, δεν επιδρούν στο κύρος της εκδοθείσης διαταγής πληρωμής, αλλά αυτή παραμένει ανενεργής εωσότου ο καθού αποκτήσει εκ νέου γνωστή διαμονή στην ημεδαπή, δεδομένου ότι το άρθρ. 624 παρ. 2 ΚΠολΔ εμπεριέχει και απαγόρευσητης επιδόσεως της διαταγής πληρωμής σε πρόσωπο που διαμένει στην αλλοδαπή ή είναι άγνωστης διαμονής.
Η προθεσμία των δυο μηνών, εντός της οποίας πρέπεινα επιδοθεί η διαταγή πληρωμής στον καθού κατά το άρθρ. 630Α ΚΠολΔ, ισχύεικαι για τα πρόσωπα που κατά τον χρόνο εκδόσεως της διαταγής πληρωμήςκατοικούσαν στην ημεδαπή, αλλά κατόπιν μετώκησαν στην αλλοδαπή. Με σημείωσηΑ.Ε.Τ. στον ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟ. “Η περίληψη αυτή ελήφθη από το περιοδικόΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, εκδόσεως του Δ.Σ. Θεσσαλονίκης”.ΜονΠρΠατρ 905/2005Δικαστής: Γεωργία-Ελένη Παπαγιαννοπούλου.Δικηγόροι: Α. Καφέζας – Α. Γούναρης.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 624 παρ. 2 του ΚΠολΔ ορίζεται ότι δεν μπορεί να εκδοθεί διαταγή πληρωμής και η εκδοθείσα είναι άκυρη, αν η επίδοση της πρέπει να γίνει σε πρόσωπα που διαμένουν στην αλλοδαπή ή είναι άγνωστης διαμονής.
Εξάλλου, κατά τις διατάξεις των άρθρων 626 παρ. 2α` και 630 στοιχ. β` τουΚΠολΔ, τόσο η αίτηση (ή η έκθεση) για την έκδοση διαταγής πληρωμής, όσο καιηίδια η διαταγή πληρωμής πρέπει να μνημονεύουν, μεταξύ άλλων, την κατοικίακαιτη διεύθυνση του καθού η αίτηση και η διαταγή.Τέλος, σύμφωνα με τα άρθρα 632 παρ. 1 και 633 παρ. 2 του ΚΠολΔ, κατά τηςδιαταγής πληρωμής, η οποία αποτελεί τίτλο εκτελεστό (ΚΠολΔ 631 και 904 παρ.2 ε`), ο καθού η διαταγή οφειλέτης δικαιούται να ασκήσει ανακοπή μέσα σεδεκαπέντε ημέρες από την επίδοση της, αν δε η ανακοπή αυτή δεν ασκηθείεμπροθέσμως, ο δανειστής μπορεί να επαναλάβει την επίδοση της διαταγήςπληρωμής και ο οφειλέτης δικαιούται να ασκήσει νέα ανακοπή μέσα σε προθεσμίαδέκα ημερών, μετά την άπρακτη πάροδο της οποίας η διαταγή πληρωμής αποκτάισχύ δεδικασμένου και υπόκειται μόνο σε αναψηλάφηση.
Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι για την έκδοση έγκυρης διαταγής πληρωμής απαιτείται, ως αρνητική διαδικαστική προϋπόθεση, να μη διαμένει στην αλλοδαπή και να μηνείναι άγνωστης διαμονής το πρόσωπο κατά του οποίου ζητείται η διαταγή, εκ του ότι δε
α) ως διαμονή νοείται ο τόπος στον οποίο το πρόσωπο είναιεγκατεστημένο φυσικώς,
β) ο τόπος αυτός δεν συμπίπτει αναγκαίως με την κατοικία του προσώπου κατά την έννοια του άρθρου 51 του Αστικού Κώδικα,διακρίνεται δε σαφώς από την κατοικία του άρθρου 128 παρ. 2 του ΚΠολΔ (οικίαή διαμέρισμα), και γ`) κατά γενικό δικονομικό κανόνα, συναγόμενο ιδίως από τη διάταξη του άρθρου 73 του ΚΠολΔ, οι διαδικαστικές προϋποθέσεις (θετικές ήαρνητικές) πρέπει να συντρέχουν κατά τη διενέργεια της πράξεως για το έγκυρο της οποίας απαιτούνται, παρέπεται ότι ο οφειλέτης, κατά του οποίου ζητείται διαταγή πληρωμής, πρέπει να είναι εγκατεστημένος (σωματικά παρών) σε γνωστό τόπο της ελληνικής επικράτειας κατά το χρόνο της εκδόσεως της διαταγής.
Μεταγενέστερα γεγονότα, τα οποία δεν μπορεί να γνωρίζει ο δικαστής που εκδίδει τη διαταγή, δεν είναι νοητό να οπισθενεργούν και να βλάπτουν τοκύρος της. Επομένως, αν μετά την έκδοση της διαταγής πληρωμής ο οφειλέτης εγκατασταθεί, έστω και προσωρινώς, στην αλλοδαπή ή η διαμονή του καταστείάγνωστη (κατά την έννοια του άρθρου 135 παρ. 1 ΚΠολΔ), η διαταγή πληρωμής,κατά την έκδοση της οποίας συνέτρεχε η ως άνω αρνητική διαδικαστική προϋπόθεση, διαφυλάσσει το κύρος της, παραμένει όμως ανενεργής εωσότου οκαθού αποκτήσει εκ νέου γνωστή διαμονή στην ημεδαπή, αφού η διάταξη του άρθρου 624 παρ. 2 του ΚΠολΔ, θέτοντας την ως άνω αρνητική προϋπόθεση, εμπεριέχει αυτοθρόως και απαγόρευση της με οποιονδήποτε τρόπο επιδόσεως της διαταγής στο πρόσωπο που διαμένει στο εξωτερικό ή είναι άγνωστης διαμονής.
Η τελευταία αυτή άποψη, ωστόσο, έχει σχετική ισχύ, αφού μετά τη ρύθμιση του άρθρου 630Α` του ΚΠολΔ, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 8 παρ. 6 του ν.2819/2000, η διαταγή πληρωμής που δεν έχει επιδοθεί εντός δύο μηνών από την έκδοση της καθίσταται ανίσχυρος. Το άκυρο της επιδόσεως ισοδυναμεί με ανυπαρξία επίδοσης εντός της δίμηνης προθεσμίας. Η προθεσμία δε των δύο μηνών ισχύει και για εκείνους που κατά τον χρόνο έκδοσης της διαταγής πληρωμής κατοικούσαν στην ημεδαπή, στη συνέχεια όμως μετώκησαν στην αλλοδαπή (βλ.Στέφ. Πανταζόπουλο, Η ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής, έκδ. 2001, σελ. 75επ.).
Με τον πρόσθετο λόγο της ανακοπής του ο ανακόπτων ισχυρίζεται, κατ`εκτίμηση του δικογράφου της, ότι κατά τον χρόνο έκδοσης και επίδοσης της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής ο ανακόπτων διέμενε στο εξωτερικό και ως εκτούτου η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής τυγχάνει άκυρη, κατ` άρθρο 624 παρ.2 ΚΠολΔ. Ο λόγος αυτός είναι νόμιμος, στηριζόμενος στην προαναφερόμενη διάταξη και πρέπει περαιτέρω να εξετασθεί ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.Από τα έγγραφα που προσκομίζουν μετ` επικλήσεως οι διάδικοι και την εν γένει αποδεικτική διαδικασία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Μετοαπό 1.8.2001 ιδιωτικό συμφωνητικό καταρτίσθηκε στην Πάτρα σύμβαση μισθώσεως μεταξύ των διαδίκων, δυνάμει της οποίας ο καθού η ανακοπή εξεμίσθωσε στον ανακόπτοντα μια παλιά διώροφη οικοδομή ευρισκόμενη επί της οδού Π. αρ….τηςπόλης των Πατρών, αποτελούμενη από ισόγειο επιφανείας 362,68 τ.μ. και από πρώτο υπέρ το ισόγειον όροφο επιφανείας 347,24 τ.μ., προκειμένου να χρησιμοποιηθεί από τον μισθωτή για να στεγάσει επιχείρηση παροχής ψυχαγωγικών υπηρεσιών υπό οποιαδήποτε μορφή και συγκρότηση (π.χ. εστιατόριο, κέντρο διασκεδάσεως, καφέ-μπαρ, αίθουσα ψυχαγωγίας, συναυλιακό χώρο, χώρο φιλοξενίας δεξιώσεων, εκθεσιακό χώρο, λούνα-παρκ κλπ.). Η διάρκεια της μίσθωσης ορίσθηκε εννεαετής, αρχομένη την 1.10.2001 και λήγουσα την 30.9.2010, το δε μηνιαίο προ καταβαλλόμενο εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μισθωτικού μηνός μίσθωμα συμφωνήθηκε για το πρώτο μισθωτικό έτος στο ποσό των 650.000 δρχ., άλλως1.907,56 ευρώ, πλέον τέλους χαρτοσήμου εκ 3,6%, αναπροσαρμοζόμενο κατ` έτος σε ποσοστό 8%, της αναπροσαρμογής υπολογιζόμενης επί του μισθώματος του αμέσως προηγούμενου μισθωτικού έτους.
Ο καθού η ανακοπή, με την από 2.5.2003αίτηση του ενώπιον του δικαστηρίου τούτου, ζήτησε και πέτυχε την έκδοση της με αριθμό 220/2003 διαταγής πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών σε βάρος του ανακόπτοντος, για οφειλόμενα μισθώματα από την προαναφερόμενη σύμβαση μισθώσεως. Ειδικότερα με την ως άνω διαταγή πληρωμής,που εκδόθηκε την 26.5.2003, ο ανακόπτων υποχρεώθηκε να καταβάλει στον καθού η ανακοπή, εις ολόκληρον με το δεύτερο καθού η διαταγή πληρωμής, το συνολικό ποσό των 5.928,69 ευρώ, εντόκως κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικόαυτής, μετά λοιπών τόκων και εξόδων για καθυστερούμενα μισθώματα των μηνώνΜαρτίου, Απριλίου και Μαΐου του έτους 2003, εκ ποσού 1.976,23 ευρώ ενόςεκάστου εξ αυτών, που όφειλε ο ανακόπτων να καταβάλει εντός του πρώτουτριημέρου κάθε μισθωτικού μηνός. Από κανένα ωστόσο αποδεικτικό στοιχείο δεναποδείχθηκε ότι ο ανακόπτων κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής, ήτοι την 26.5.2003, διέμενε στην αλλοδαπή και ως εκ τούτου ο σχετικός πρόσθετος λόγος ανακοπής του κατά το μέρος αυτό τυγχάνει απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος.
Αποδείχθηκε ωστόσο ότι στη συνέχεια ο ίδιος εγκαταστάθηκε σωματικά στην Κύπρο, προκειμένου να υπηρετήσει τη
στρατιωτική του θητεία . Ειδικότερα, όπως προκύπτει από το με αριθμό πρωτοκόλλου …/26.1.2005 πιστοποιητικό του Στρατολογικού Γραφείου Πατρών,σε συνδυασμό με την από 2.7.2003 βεβαίωση της ΕΛΔΥΚ, ο ανακόπτων διέμενε στην Κύπρο, υπηρετώντας ως στρατιώτης στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), στο 2οΜ/Κ Πεζικού, από τις 3.6.2003 και μέχρι τις 24.2.2004, ότε και απολύθηκε.
Έτσι κατά τον χρόνο επίδοσης της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής, ήτοι την4.6.2003 (βλ. την από 4.6.2003 βεβαίωση του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πατρών Ι. Χ. σε σχετική επισημείωση επί του σώματος της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής) ο ανακόπτων διέμενε στην αλλοδαπή, πλην όμως η τελευταία επιδόθηκε στην οδό Κ. αρ. .. στην Πάτρα, όπου ευρίσκετο η πατρική οικία του.
Κατά συνέπεια η επίδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής κατά τον ανωτέρω χρόνο, κατά τον οποίο ο ανακόπτων ήταν σωματικά εγκατεστημένος στο εξωτερικό, τυγχάνει άκυρη, σύμφωνα και με τα προδιαληφθέντα στη μείζονα σκέψη.
Το άκυρο δε της παραπάνω επιδόσεως ισοδυναμεί με ανυπαρξία επιδόσεως της κρινόμενης διαταγής πληρωμής, ενώ περαιτέρω δεν αποδείχθηκε ότι έγινε άλλη έγκυρη επίδοση και, επομένως,εφόσον η τελευταία δεν επιδόθηκε εντός διμήνου από την έκδοση της, αποβάλλει την ισχύ της, δεκτού γενομένου του σχετικού προσθέτου λόγου ανακοπής, κατά το μέρος αυτό, ως κατ` ουσίαν βάσιμου. Ενόψει των ανωτέρω και δεδομένου ότι μετά την παραδοχή του παραπάνω πρόσθετου λόγου ανακοπής παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων, πρέπει να γίνει δεκτή η ανακοπή στο σύνολο της και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής.