«Η λογική του παραλόγου»

Γράφει η Rogue!

 Σχήμα οξύμωρο και ανεφάρμοστο θα μου πείτε αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως το ζούμε κάθε μέρα και θα το ζήσουμε μέχρι να το σβήσουμε.

Και δε μιλάω για την αλλαγή στην καθημερινότητα ημών των απλών ανθρώπων, την κατάλυση του Συντάγματος (πλατείας και νόμων) από δημοσιοϋπαλληλίσκους, τη σφαγή σε όλους τους τομείς (δημόσιο, ιδιωτικό, σεξουαλικό), την αρπαγή των εισοδημάτων ημών (των φτωχών μόνο), την πώληση άρδην της πατρίδας μας (μόνο εμείς οι φτωχοί έχουμε). Μιλάω για την… ΑΛΛΑΓΗ.

Ναι σωστά αρχηγάρες μου! Για εσάς μιλάω! Για το κόμμα που έγινε πιο πράσινο, μπλε,μπλεμαύρο από τη μούχλα και γέννησε ότι πιο μιαρό έχει να επιδείξει η σύγχρονη πολιτική ιστορία.

Tα πράγματα κατ’ εμέ είναι απλά: βρε Γιωργάκηδες επειδή κάποτε βρήκατε κάποιον με νοητική στέρηση που τάχα μου, τάχα μου σας είπε ότι δίνει και το μισθό του για την πατρίδα πήγατε να το κάνετε πραγματικότητα; Ένας ήταν μόνο και η νοητική του υγεία τελεί υπό εξέταση, άσε που τον ψάχνουν τα υπόλοιπα δέκα εκατομμύρια να τον ξυλοφορτώσουν! Και καλά Βαγγελάκηδες τα κάνατε μαντάρα. Αλλά τώρα στα πίσω-πίσω να διορίσετε (γιατί μη μου πει κανένας ότι είναι δημοκρατική κυβέρνηση αυτή) τραπεζίτη για πρωθυπουργό; Μωρέ τραπεζίτη; Καλά, δεν σας είχε πει η μανούλα όταν σας κανάκευε (ή έστω η κουβερνάντα) ότι «μη τζιζ κακό- κακό το τραπεζίτη, βγάζει από τη μύγα ξίγκι, δε δίνει τ’ αγγέλου του νερό» και άλλες τέτοιες τρομακτικές ιστορίες; Αντωνάκηδες δεν ακούγατε τις δόλιες μάνες;

Πάτε και βάζετε στην καρέκλα, που όλοι ξέρουμε πως είναι περασμένη βενζινόκολλα, να κάτσει ένα από τα καλύτερα τραπεζιτάκια με τις πιο σκοτεινές λυκοφιλίες παγκοσμίως. Και άντε, τη γιαγιά που ψήφιζε τα κομματάκια σας τόσα χρόνια γιατί έχει Αλτσχάιμερ και νομίζει ότι ακόμα ζει ο Ανδρέας ή ο Κωνσταντίνος δεν τη σκέφτεστε. Της κόψατε τη σύνταξη, τα φάρμακα, τα επιδόματα, το φαγητό το ίδιο. Πώς περιμένετε να ζει στις επόμενες εκλογές για να σας ψηφίσει; Ο τραπεζίτης χέστηκε (με το παρδόν μαμαζέλ) γιατί έτσι και αλλιώς όσο και να κάτσει στο σβέρκο μας δεν είναι τόσο αύναν για να βάλει ποτέ υποψηφιότητα (ή μήπως είναι;). Εσείς όμως βρε τα πράσινα, τα μπλέ και τα ακόμα πιο μπλε ως μαύρα υποψηφιάκια τι θα κάνετε; Για σας σπαράζει η καρδιά μου. Σε ποιον θα στραφείτε; Ποιον θα καλέσετε στις συνεστιάσεις του κόμματος; Ποιανού το παιδί θα φιλήσετε on camera κι ένα δάκρυ θα στέκει μισοφευγάτο στα τσίνορα;

Στο δημόσιο υπάλληλο δεν μπορείτε να πάτε γιατί θα σας πάρει με τις σφαλιάρες μια που του εφεδρίσατε το μέλλον. Στον ιδιωτικό υπάλληλο… α! πα!πα! Οι κρατήσεις αντιστοιχούν προκαταβολικά σε όσα θα πάρει τα επόμενα 10 χρόνια και εσείς πρέπει να πάρετε την άγουσα. Για να δούμε… Μήπως να πάτε στους φαρμακοποιούς; Σας περιμένουν με ένα κλίσμα όσο και τα απλήρωτα φάρμακα που τους τάξατε ότι θα πληρωθούν! Δοκιμάστε καλέ τους γιατρούς! Πώς; Ακονίζουν τα νυστέρια; Γιατί άραγε; Κακοί άνθρωποι που δεν ικανοποιούνται με τα 12 Ε που τόσο γενναιόδωρα τους αφήνετε το μήνα. Το βρήκα! Να πάτε στους ταξιτζήδες που μαζί με τους φορτηγατζήδες έχουν βγάλει τους λοστούς για να σας υποδεχτούν! Δε θέτε; Στους αγρότες; Ξέχασα… έχουν μοιράσει πορτοκάλια, αυγά και γιαούρτια και στους υπόλοιπους της υποδοχής καλοσωρίσματος που σας περιμένει πλέον σε κάθε εκδήλωση.

Τελικά εγώ προσπάθησα αλλά ο ένας σας ξινίζει και ο άλλος σας βρωμάει Λουκάδες! Και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί. Εσείς δεν μάχεστε για το καλό της χώρας; Γιατί τότε η ίδια η χώρα σας αντιμάχεται; Να ρωτήσουμε τον τραπεζίτη; Άσε θα κάνει η μάνα. Η Ελλάδα μάνα που όσα κομμάτια και να την κόψετε για να χορτάσουν οι στομαχάρες σας, πάντα προζύμι θα μένει και θα ζυμώνει καινούργια μυαλά ξάστερα και κοφτερά.

Πώς; Φοβάστε τη λέξη κοφτερά; Καιρός να τη …συνηθίσετε.