Την προειδοποίηση ότι η απομείωση των ελληνικών ομολόγων κατά 50% θα αποτελέσει τον «ασκό του Αιόλου» όσον αφορά στις επιπτώσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στην παγκόσμια οικονομία διατυπώνουν οι αναλυτές της Alpha Bank.
Στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων που καταρτίζει η διεύθυνση οικονομικών μελετών της τράπεζας αναφέρεται πως οι «φωνές πλειοδοσίας» ότι απαιτείται απομείωση των ομολόγων κατά 50% δεν μπορεί να θεωρηθούν εποικοδομητικές καθώς θα είναι αδύνατον σε αυτό το επίπεδο η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να θεωρηθεί εθελοντική.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, μια τέτοια απομείωση θα συνιστούσε πιστωτικό γεγονός, που σημαίνει με την σειρά του ότι θα άνοιγε ο «ασκός του Αιόλου» όσον αφορά στις επιπτώσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στην παγκόσμια οικονομία, χωρίς να υπάρχει τρόπος να τιθασευθούν οι δυνάμεις μόλυνσης άλλων επισφαλών οικονομιών της Ευρωζώνης. «Σε τελική ανάλυση, κάτι τέτοιο θα απειλήσει αυτή καθαυτή την ύπαρξη του ευρώ», τονίζεται.
Οι αναλυτές της τράπεζας σημειώνουν πως η απομείωση των κρατικών ομολόγων θα πρέπει να παραμείνει σε λογικά επίπεδα προκειμένου να αποφευχθεί μία ανεξέλεγκτη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και να μην κινδυνεύσει με κατάρρευση το τραπεζικό σύστημα και δημιουργηθεί ντόμινο με θύμα την ευρωπαϊκή οικονομία.
Για τους πόρους του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την ανακεφαλαίωση του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, η τράπεζα σημειώνει πως διασφαλίζει την φερεγγυότητα των τραπεζών και τις καταθέσεις των αποταμιευτών, ωστόσο σημειώνει πως δημιουργεί άλλου είδους παρενέργειες εάν το χρηματοοικονομικό σύστημα εθνικοποιηθεί και η διαχείριση περιέλθει στο κράτος.
«Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την εκμηδένιση της περιουσίας χιλιάδων μικρομετόχων, αλλά και ιδρυμάτων, ασφαλιστικών ταμείων κτλ. που προσβλέπουν στα μερίσματα είτε για συμπλήρωμα των ήδη πενιχρών συντάξεων είτε για την εκπλήρωση των σκοπών του έργου τους αντιστοίχως», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Σημειώνει μάλιστα πως το κράτος δεν διαθέτει καμία εμπειρία και ικανότητα για να διοικήσει μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως είναι οι τράπεζες και πως οποιαδήποτε ανάληψη εξουσιών από το κράτος δεν πρόκειται να συμβάλει στην άρση των περιοριστικών παραγόντων έλλειψης εμπιστοσύνης και χρηματοδοτικών πόρων που υπάρχουν σήμερα.
Τέλος, καταλήγει υπογραμμίζοντας πως μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες δημοσιονομικής προσαρμογής, οι τράπεζες θα στηρίξουν και πάλι χρηματοδοτικά τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά και να συμβάλουν στην υλοποίηση των επενδυτικών τους σχεδίων, με χρηστή ταυτόχρονα διαχείριση των αποταμιεύσεών τους.