Σε ακόμη αυστηρότερο κλοιό βάζει τους τραπεζίτες η κυβέρνηση καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες του mononews, ο «λαγός που θα βγεί το καπέλο» για το θέμα της νομικής ασυλίας, θα εκπλήξει δυσάρεστα.
Εκμεταλλευόμενη την κόπωση των θεσμών που θέλουν να κλείσουν τα θέματα το συντομότερο, η κυβέρνηση, ή πάντως μέρος της, επιδιώκει να νομοθετήσει ένα πλαίσιο που όχι μόνο δεν αφήνει τους τραπεζίτες να δράσουν σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές όσο αφορά τα κόκκινα δάνεια, αλλά θα τους δένει χειροπόδαρα.
Για το λόγο αυτό η σχετική διάταξη περί νομικής κάλυψης των τραπεζικών στελεχών και των στελεχών του Δημοσίου που δρούν σε περιπτώσεις αναδιαρθρώσεων παραμένει ακόμη σε θολό τοπίο.
Από τις αρχικές εξαγγελίες περί διαμόρφωσης ενός πλαισίου που θα ορίζει ότι δεν θα διώκονται οι τραπεζίτες για πράξεις σύμφωνες με την τραπεζική πρακτική παρά μόνο για δόλο ή βαριά αμέλεια και τις προτάσεις της Τράπεζας της Ελλάδος που περιελάμβαναν ορισμένα γενικά κριτήρια, διέρρευσε ένα διαφορετικό κείμενο διάταξης.
Σύμφωνα με αυτό, για τους μεν δημοσίους υπαλλήλους ο Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης θα είναι αρμόδιος για να δίνει έγκριση για άσκηση δίωξης, για τους μεν τραπεζίτες, η αρμοδιότητα αυτή ανήκει στον υπουργό Οικονομικών μετά από γνωμοδότηση της ΤτΕ. Ετσι, ο εκάστοτε υπουργός θα κρατά στο χέρι το σύστημα, τονίζουν στο mononews τραπεζίτες.
Σύμφωνα με πληροφορείς και αυτό δεν είναι αρκετό και μέρος της κυβέρνησης πιέζει περαιτέρω ώστε όχι μόνο να αναιρεθεί ο σκοπός της διάταξης αλλά για να δεθούν χειροπόδαρα οι τραπεζίτες και να γίνουν έρμαια των πολιτικών διαθέσεων.
Η πλευρά των τραπεζών προσδοκούσε ότι τέτοιες σκοπιμότητες θα σκόνταφταν στους θεσμούς, πλην όμως οι εκπρόσωποί τους «έβλεπαν» μόνο την ανάγκη ολοκλήρωσης της αξιολόγησης και έβαλαν άλλες προτεραιότητες.
Σε αυτό το πλαίσιο, «πέρασε» ένας εξωδικαστικός συμβιβασμός με πολλές παθογένειες ώστε οι τράπεζες ελπίζουν ότι θα διορθωθούν ορισμένες τουλάχιστον από αυτές κατά την έναρξη ισχύος του, ενώ το νέο πρόβλημα είναι αυτό της νομικής ασυλίας.
Οι τραπεζίτες δεν ζητούν μια διάταξη νομικής προστασίας για να είναι στο απυρόβλητο. Όπως εξηγεί τραπεζίτης, η συγκυρία των τελευταίων ετών και κυρίως το κλίμα των τελευταίων εβδομάδων όπου εισαγγελίες παραγγελίες και διώξεις εκτοξεύονται κατά δεκάδες για υποθέσεις όλων των ειδών σε βάρος των τραπεζών έχει τρομοκρατήσει το σύστημα που αδυνατεί να λειτουργήσει.
Η ευκολία με την οποία υποθέσεις, οι οποίες εμπίπτουν στη συνήθη τραπεζική πρακτική, παίρνουν το δρόμο της δικαστικής διερεύνησης είναι εντυπωσιακή και το αντίκτυπο στην τραπεζική αγορά είναι όμως επίσης μεγάλο: καθώς αντιμετωπίζεται επιθετικά η δραστηριότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων, τα στελέχη δεν προτίθενται να «τρέξουν» αναδιαρθρώσεις και κυρίως όσες αφορούν high profile υποθέσεις.
Και οι τράπεζες χάνουν αφού χωρίς ριζικές αναδιαρθρώσεις δεν θα πιάσουν τους στόχους μείωσης των κόκκινων δανείων, και η οικονομία πάσχει αφού δεν ξεκαθαρίζουν οι βιώσιμες επιχειρήσεις από τις μη βιώσιμες και δεν δίνεται η ευκαιρία στις πρώτες να ανακάμψουν.
Η επίπτωση στην οικονομική δραστηριότητα είναι προφανής και έχει πολλαπλασιαστική επίδραση αφού το πάγωμα της αναδιάρθρωσης μιας μεγάλης επιχείρισης, πλήττει εργαζόμενους, προμηθευτές και δεκάδες συνδεδεμένες εταιρείες.
Μόνο στην Μαρινόπουλος, η κυβέρνηση πίεσε – και ορθώς – να δοθεί λύση, τη στιγμή που για δεκάδες άλλες επιχειρήσεις το κλίμα που έχει δημιουργηθεί είναι απαγορευτικό.