«Ο οφειλέτης ενήργησε με ενδεχόμενο δόλο “απολαμβάνοντας” μεγάλο αριθμό δανείων αν και γνώριζε πως ο υπερδανεισμός του θα τον οδηγούσε σε αδυναμία πληρωμών, οι δε τραπεζικοί υπάλληλοι που του χορήγησαν τόσο υψηλά δάνεια θα πρέπει να ελεγχθούν για κακουργηματική απιστία».
Με αυτό το σκεπτικό το Ειρηνοδικείο Νεάπολης Κρήτης απέρριψε ως καταχρηστική, αίτηση ζευγαριού που ζητούσε να υπαχθεί στις ευνοϊκές διατάξεις του νόμου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
«Ο οφειλέτης ενήργησε με ενδεχόμενο δόλο “απολαμβάνοντας” μεγάλο αριθμό δανείων αν και γνώριζε πως ο υπερδανεισμός του θα τον οδηγούσε σε αδυναμία πληρωμών, οι δε τραπεζικοί υπάλληλοι που του χορήγησαν τόσο υψηλά δάνεια θα πρέπει να ελεγχθούν για κακουργηματική απιστία».
Το ζευγάρι δημοσίων υπαλλήλων, με ένα ανήλικο παιδί, έλαβε σταδιακά από το 2008 έως και το 2011 δάνεια, στεγαστικά και καταναλωτικά, που συνολικά ανέρχονται σε 544 χιλιάδες ευρώ. Οι οφειλές τους, σύμφωνα με την αίτηση τους, είναι στο ποσό των 532 χιλιάδων ευρώ και τα συνολικά μηνιαία εισοδήματα τους ανέρχονται σε 3.300 με προσδιοριζόμενο από τους ίδιους μηνιαίο κόστος βιοτικών αναγκών τα 2.500 ευρώ. Για τη δανειοδότηση τους, η τράπεζα υποθήκευσε το μοναδικό περιουσιακό τους στοιχείο, δηλαδή μία μεζονέτα εμβαδού 290 τετραγωνικών μέτρων που έκτισαν σε οικόπεδο 650 τετραγωνικών, αξίας, σύμφωνα με τους αιτούντες, 150 χιλιάδων ευρώ. Οι αιτούντες ζήτησαν από το δικαστήριο ρύθμιση των χρεών τους με εξαίρεση της πρώτης -και μοναδικής- κατοικίας τους.
Με την απόφαση του (αριθμός 9/2016), ο Ειρηνοδίκης Νεαπόλεως όχι μόνο θεωρεί «ότι οι αιτούντες, δεν επέδειξαν συμπεριφορά συνετού καταναλωτή, διότι ήδη από τον χρόνο λήψης των ως άνω δανείων, το 2008, διέβλεπαν ως ενδεχόμενη την αδυναμία της αποπληρωμής των υποχρεώσεών τους στο μέλλον, καθόσον το μοναδικό αξιόλογο αλλά και σταθερό οικογενειακό εισόδημα ήταν ο μισθός των», αλλά τους καταλογίζει υπαιτιότητα που «είχε τη μορφή του ενδεχόμενου δόλου, καθόσον προέβλεψαν το αποτέλεσμα της αδυναμίας πληρωμής των χρεών των, ως πιθανό και το αποδέχθηκαν».
Σύμφωνα μάλιστα με την απόφαση του, ο Ειρηνοδίκης θεωρεί πως οι αιτούντες επέλεξαν συνειδητά «την “εύκολη” λύση της υπερχρέωσης, προκειμένου να κατασκευάσουν μία νεόδμητη υπερπολυτελή οικία, υπερβολικών διαστάσεων για τα δεδομένα μίας τυπικής τριμελούς οικογένειας, που σαφώς δεν ανταποκρινόταν στα μέτρα των οικονομικών δυνατοτήτων τους».
Σύμφωνα με την απόφαση, ο νόμος για τα υπερχεωμένα νοικοκυριά απευθύνεται στο «σύνηθες πρότυπο του οφειλέτη», δηλαδή «αυτό του μικροοφειλέτη- στις περισσότερες περιπτώσεις με πενιχρά εισοδήματα, με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία και έλλειψη συναλλακτικής εμπειρίας και όχι η προστασία καταναλωτών με πολύ μεγάλη δανειακή επιβάρυνση, η οποία κείται εκτός κάθε λογικής “συνετού” και υπεύθυνου εκ μέρους του δανειολήπτη δανεισμού».
Με την απόφαση του το δικαστήριο ασχολείται και με την συμπεριφορά των αρμοδίων υπαλλήλων της τράπεζας θεωρώντας πως ενήργησαν «κατά παράβαση των κανόνων της επιμελούς διαχείρισης στην σύναψη τραπεζικών δανείων για τη χρηματοδότηση των αιτούντων, χωρίς να πληρούνται οι αναγκαίες προϋποθέσεις και χωρίς να ελέγξουν την πιστοληπτική ικανότητα των χρηματοδοτούμενων και να εξασφαλίσουν την περιουσία των με αξιόχρεες εγγυήσεις βλάπτοντας την περιουσία των, παραβιάζοντας προφανώς την υποχρέωση να προβαίνουν στον λεγόμενο “…υπεύθυνο δανεισμό…”».
Έτσι, αφού τονίζει πως «το Δικαστήριο έχει υπόνοιες» διάπραξης του αδικήματος της απιστίας ο ειρηνοδίκης διατάσσει να αποσταλεί ο φάκελος των οικονομικών στοιχείων και των δανειακών συμβάσεων του ζευγαριού στον εισαγγελέα, προκειμένου να ερευνήσει την υπόθεση και να αποφανθεί αν πρέπει να απαγγείλει κατηγορίες σε βάρος των υπαλλήλων της πιστώτριας τράπεζας.
Αηδιες και ξερασματα. Η τράπεζα τα έδωσε από δική της διακριτική ευχέρεια και ελευθεριότητα χωρίς να της βάλει ο δανειολήπτης το μαχαίρι στο λαιμό. Ας αναζητηθούν λοιπόν ποινικές ευθύνες στην τράπεζα αλλά αυτό το σκέλος είναι απίθανο να πάρει μπρος.
Γιατί ρε Νίκο άδικο είχε ο δικαστής;λογική ή κρίση του, εμπεριστατωμένη και αιτιολογημένη..όπως είδες, επίσης, δεν άφησε στο απυρόβλητο και τους τραπεζικούς που μεσολάβησαν.κατα τη γνώμη μου, ορθή ή κρίση του δικαστηρίου.
Κοίτα, η τράπεζα έδωσε το ποσό ενώ δεν έπρεπε να τα δώσει στη συγκεκριμένη περίπτωση
Τα υπόλοιπα τα θεωρώ λογοπαίγνια. Για παράδειγμα εσύ καταφευγεις στα δικαστήρια ζητώντας αποζημίωση για ηθική βλάβη λόγω της εισπρακτικης που σε έχει ξςφτιλισει και ο δικαστής αιτιολογημενα και εμπεριστατωμένα σου λέει: καλά, η τράπεζα σου έδωσε λεφτά και κυκλοφορουσες με Prada και Versace, και εσύ ζητάς και αποζημίωση από πάνω? Η απλή λογική λέει πως όταν ο πάμπλουτος δανείζει δεξιά και αριστερά χωρίς εξασφαλίσεις, οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του και να αποδεχτεί το γεγονός ότι υπήρξε ανίκανος να διαχειριστεί την περιουσία του, και ακόμα χειρότερα για τις τράπεζες, την περιουσία των καταθετών της. Αλλά η ελληνική δικαιοσύνη αντί να κυνηγήσει επιτέλους τις τράπεζες, χτυπάει σαν το χταπόδι τον δανειολήπτη για να του πάρει και τα 20 λεπτά που του έχουν απομείνει.
Δηλαδή ρε φίλε τι ήθελες;να γίνει κούρεμα του χρέους και να κανουν τη ζωαρα τους στη μεζονέτα;για να καταλάβω δλδ..
Το ξαναλεω, ήταν στην διακριτική ευχέρεια και ελευθεριότητα της τράπεζας να αρνηθεί τον δανεισμό τεράστιου ποσού χωρίς εξασφαλίσεις. Δεν έπρεπε να τα δώσει όπως δεν έπρεπε να χορηγήσει άπειρα δάνεια σε ανθρώπους που έκαναν καραμπαμ ότι θα παρουσίαζαν πρόβλημα φερεγγυότητας άμεσα. Η τράπεζα φέρει την ευθύνη κατά κύριο λόγο. Τώρα ας πάρει τη μεζονέτα να την καμαρώνει.
Η ευθύνη της τράπεζας είναι δεδομένη και αναμφισβήτητη.
Δεν αποτελεί όμως άλλοθι, που διαγράφει τις ευθύνες των δανειοληπτών.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι γελοίο, με μηνιαία εισοδήματα 3.300 να προσφεύγεις στο ν. Κατσέλη, προσπαθώντας να σώσεις ένα παλάτι 300μ που αγόρασες εξολοκλήρου με δανεικά, όταν μάλιστα δεν έχεις άλλη ακίνητη περιουσία που να κινδυνεύει.
Το πολύ πολύ χάσε το ένα και μοναδικό ακίνητο και τελείωνε εκεί. Τι τον θέλεις το Ν. Κατσέλη;
Η συγκεκριμένη ιστορία είναι τραγελαφικη. Το πρόβλημα είναι μήπως αποτελέσει δεδικασμένο και για άλλες προσφυγές για μικρότερα ποσά.
Ολα έχουν τη σημασία τους.είχαν προβεί σε δανεισμό τις περιόδους 2008-11, όπερ σημαίνει πως ή χώρα ηδη είχε εισέλθει σε καθεστώς κρίσης, έστω έμμεσα σε πρωτη φαση.ελαφρυντικό δεν υφίσταται νομιζω.αν δε, παρατηρήσει κάποιος και το σπίτι, αυτοι ήθελαν και χάι λουξ καταστάσεις, όχι ενα μέσο σπίτι.καλά τους εκανε.είπαμε, οι τράπεζες την περιοδο της κρισης λειτουργουν σαν εχθροι μας(μεσω των συνεχομενων επιδοτησεων που παιρνουν μεσω των φορων μας, το κλεισιμο της κανουλας κλπ), αλλά όχι και να ανεχθουμε τέτοιες συμπεριφορές απο επιτήδειους μπαταχτσηδες επειδή είδαν φως και μπηκαν
Ο δανειολήπτης γνώριζε αποδεδειγμένα πως θα επέλθει το εν λόγω αποτέλεσμα.ενδεχόμενος δόλος στοιχειοθετειταιο, αφού και προέβλεψαν ως πιθανό το αποτέλεσμα του υπέρ δανεισμού και εν τέλει της αδυναμίας αποπληρωμής, ενω παράλληλα αποδέχθηκαν τα ανωτέρω μέσω της σύναψης των συμβάσεων δανείων.το διανοητικό και βουλητικο στοιχείο του δόλου εκπληρώνονται σαφέστατα.κανεις δε τους έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό να πάρουν τα δάνεια, αυτοι εβαλαν ορθά πλατεια την υπογραφή τους.ας μη τα βλέπουμε όλα μονομερώς, και ο οφειλέτης έχει τις ευθύνες που του αναλογουν
Δεν αποδέχομαι δόλο. Διότι με αυτή τη λογική, όσοι έμειναν άνεργοι λόγω της κρίσης, πρέπει να τους χαριστούν τα πάντα, αφού εκεί σίγουρα δεν υπάρχει δόλος.
Η άποψή μου είναι ότι σε κάθε πράγμα πρέπει να υπάρχει μέτρο.
Αν π.χ. το ζευγάρι του παραδείγματος είχε ένα τυπικό τριαράκι και 1500 ευρώ εισόδημα, θα καταλάβαινα την προσπάθεια να το σώσει. Αλλά εδώ τι; Πάει να κερδίσει μισό εκατομμύριο έτσι για πλάκα;
Δημόσιοι υπάλληλοι είναι και οι δυο.γνώριζαν το μισθολογικο τους ταβάνι, ειδικα σε καθεστώς κρίσης.δεν είναι ιδιωτικός υπάλληλος για να ισχυριστεί οτι γουσταρει, όπως μεγάλες διαφοροποιήσεις στο εισόδημα επειδή ανέμενε ας πούμε κάτι απο τη δουλεια του, όπως επίσης δε μπορούσαν να ισχυριστούν ενδεχόμενο απόλυσης αφού είναι δημόσιοι υπάλληλοι ξέρεις πολλους δημ υπαλ που απολύθηκαν;μια χαρά στοιχειοθετηθηκε ο δόλος , αρα και κατ επέκταση ή υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος.αναφορικά με την αντικειμενική υπόσταση προφανώς πληρώθηκε, για να προχωρήσει ο δικαστής στο β τμήμα της νομοτυπικης μορφής του εγκληματος
Μη βιάζεσαι γιατί θα κάνεις λάθος. Και εγώ δημόσιος υπάλληλος ήμουν, που συνταξιοδοτήθηκε με σύνταξη 2.400. Και μέσα στα πρώτα 2 χρόνια κρίσης, η σύνταξή μου έφτασε στα 1.200, δηλ περικοπή 50% (αναφέρομαι σε καθαρά ποσά στο χέρι), με παράλληλη κατάργηση των δώρων (Πάσχα, καλοκαίρι, Χριστούγεννα) και δραματικά αύξηση της φορολογίας.
Αυτή τη στιγμή, η σύνταξή μου έχει πέσει στα 1.020 ευρώ.
Θα μου στοιχειοθετήσεις και μένα δόλο που σταμάτησα να πληρώνω το δάνειο μου;
Στρατιωτικός ήσουν;
ναι
Ταξίαρχος ή στρατηγός;;κρίμα ειλικρινά, τουλαχιστον ελπίζω να προλαβες το εφάπαξ.. 🙂
Σωστός μπεγκαρ..ο συγκεκριμένος νόμος αποσκοπει αλλου.εδώ μιλάμε για επιτήδειους μπαταχτσηδες.ο νομοθέτης ήθελε να διαφυλάξει έννοια αγαθά πρώτος της σημασίας, όχι να βρει πάτημα ο πάσης φυσεως κουτοπονηρος…μάγκας ο δικαστης
Πάντως, να ξέρετε ότι θα ακολουθήσει πλήθος παρόμοιων απορριπτικών αποφάσεων, διότι πολύς κόσμος έπεσε θύμα επιτήδειων δικηγόρων, που απλά έβγαζαν λεφτά με τη σχετική χαρτούρα, αποφεύγοντας να εξηγήσουν στους πελάτες τους τις πιθανότητες επιτυχίας, ανάλογα με την περίπτωσή τους, όπως στο ζευγάρι του άρθρου.
Πιο πολύ βέβαια κολλάει ή ενσυνείδητη αμέλεια κατα τη γνώμη μου..ειδάλλως ίσως θα έπρεπε να κινηθεί το κράτος έναντι των πολιτών αφού αποδεδειγμένα απασχόλησαν τους λειτουργούς του (τους δικαστες) με απώτερο σκοπό την καταδολιευση των δανειστών.τέλος πάντων..
Καλημερα
Ανεξαρτητως του που είναι η παρακατω αναρτηση και ανεξαρτητως του αρθρογραφου, πιστευω ότι η ουσία για την πωληση στα είναι στις προτάσεις του άρθρου
(να αγοράζουν 1/5 της αξίας του δανείου και να το ζητούν έως το διπλάσιο που αγόρασαν και όχι ως έχει το υπόλοιπο στην τραπεζα -ολο δηλαδή- καθώς και το σημαντικότερο να τελειώνει η οφειλή με τον πλειστηριασμό
http://www.capital.gr/arthra/3135817/ola-osa-tha-thelate-na-xerete-gia-ta-kokkina-daneia-kai-kaneis-den-prokeitai-na-sas-pei