Μόνο σαν ιστορία καθημερινής τρέλας μπορεί χαρακτηριστεί η περιπέτεια δανειολήπτη – μέλους του Συλλόγου Δανειοληπτών & Προστασίας Καταναλωτών Β. Ελλάδος, που θέλησε να εξοφλήσει τα δάνειά του στην Εθνική Τράπεζα.
Πήγε στην Εθνική Τράπεζα και ρώτησε ποιο είναι το υπόλοιπο του χρέους του. Τον ενημέρωσαν ότι έχει τρία δάνεια με συνολικό υπόλοιπο 60.000 ευρώ. Όπως τους είπε ο δανειολήπτης, έχει ακριβώς αυτό το ποσό στον τραπεζικό του λογαριασμό και έδωσε εντολή να τραβήξουν τα χρήματα από το λογαριασμό του για να εξοφλήσει και τα τρία δάνεια. Λογάριαζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Τους απάντησαν ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Γιατί; Λόγω capital controls.
Εξαιτίας λοιπόν των capital controls, όπως του είπαν, ο νόμος δεν επιτρέπει αποπληρωμή ολόκληρου του ποσού, παρά μόνο της ληξιπρόθεσμης δόσης. Η απορία που γεννάται είναι απλή. Ποιος θα πληρώσει τους τόκους; Ο δανειολήπτης είναι υποχρεωμένος λοιπόν, παρά το ότι έχει τη δυνατότητα να εξοφλήσει ολόκληρο το δάνειό του, να πληρώνει μόνο δόσεις αλλά και τους τόκους με τους οποίους επιβαρύνεται η κάθε μηνιαία δόση. «Αυτό λέει ο νόμος», ήταν η απάντηση της υπαλλήλου της τράπεζας. «Και τι θα γίνει αν τα capital controls διαρκέσουν 4-5 χρόνια;
Ποιος θα μου πληρώσει τους τόκους που είμαι υποχρεωμένος να καταβάλω ολόκληρο αυτό το διάστημα; Το κράτος;» ήταν εύλογη απορία του δανειολήπτη. Η υπάλληλος της τράπεζας, φυσικά, δεν μπορούσε να δώσει κάποια απάντηση.
Την απάντηση πρέπει να δώσει όμως το υπουργείο Οικονομικών και η κυβέρνηση που έφεραν τα capital controls στις τράπεζες. Αναρωτιέται κανείς ποιος τετραγωνισμένος εγκέφαλος στο υπουργείο Οικονομικών έβγαλε αυτό το νόμο που δεν δίνουν τη δυνατότητα στους δανειολήπτες που μπορούν, να εξοφλήσουν τα δάνειά τους. Η κυβέρνηση με τα capital controls νέκρωσε την αγορά κι επιπλέον χρεώνουν τους πολίτες με πρόσθετους τόκους και τους απαγορεύουν να ανοιχτούν οι λογαριασμοί τους για την αποπληρωμή των δανείων τους.