Έκθεση-βόμβα για τις μεγαλύτερες τράπεζες του πλανήτη δημοσίευσε το Financial Stability Board ζητώντας από τις συστημικές να αντλήσουν περί τα 1,2 τρισ. δολάρια από τις αγορές, ως capital buffer, προκειμένου να αποφευχθούν νέα φαινόμενα τύπου Lehman Brothers. Αυτό που στην ουσία πιστοποιεί η έκθεση της ανεξάρτητης αρχής, στην οποία συμμετέχουν 20 χώρες είναι ότι το τραπεζικό σύστημα δεν είναι ασφαλές, ότι παρά την πλημμυρίδα ρευστότητας από τις κεντρικές τράπεζες και το χαμηλό κόστος του χρήματος δεν διαθέτει αρκετά χρηματικά διαθέσιμα, ή ότι έχει αναλάβει ρίσκα μεγαλύτερα από αυτά που μπορεί να διαχειριστεί.
Συνεπώς η έκθεση της FSB δίνει με σαφήνεια το στίγμα της επόμενης ημέρας του τραπεζικού συστήματος. Οι τράπεζες θα αναγκαστούν είτε να βρουν τεράστια κεφάλαια από τις αγορές, στραγγίζοντας κυριολεκτικά το σύστημα και προκαλώντας ραγδαία άνοδο των επιτοκίων, είτε θα οδηγηθούν σε αναδιαρθρώσεις και πωλήσεις θυγατρικών εταιριών, δημιουργώντας μια νέα πραγματικότητα στον χρηματοοικονομικό κλάδο.
Στην ουσία η FSB επαναφέρει από το παράθυρο τον αμερικανικό τραπεζικό νόμο του 1932 και τη μετεξέλιξή του το 1933, γνωστό ως Glass-Steagal act, ο οποίος διαχώριζε πλήρως την εμπορική από την επενδυτική τραπεζική, ακολουθώντας το κραχ του 1929.
Αν και η FSB δεν θέτει περιορισμούς στην άσκηση δραστηριότητας εν τούτοις με τα stress tetsts που διεξάγει και τα μοντέλα που χρησιμοποιεί αναγνωρίζει μεγάλο ρίσκο σε επενδυτικές υπηρεσίςε και στα Παράγωγα, απαιτώντας πολύ περισσότερα εποπτικά κεφάλαια από τις τράπεζες που έχουν ευρύ επιχειρηματικό μοντέλο.
Η έκθεση-εισήγηση του FSB είναι δεσμευτική και προβλέπει αύξηση του Total Loss Absorbing Capital (δηλαδή του κεφαλαιακού αποθέματος για έκτακτες καταστάσεις) στο 16% των risk weighted assets μέχρι το 2019. Συνεπώς οι τράπεζες καλούνται είτε να αντλήσουν τεράστια κεφάλαια από τις αγορές, οδηγούμενες σε ανακατατάξεις μετοχικών ισορροπιών, είτε να αλλάξουν επιχειρηματικό μοντέλο και να διασπαστούν, πουλώντας στοιχεία του ενεργητικού τους και αλλάζοντας τη δομή του παθητικού τους.
Αν σε αυτά προστεθούν και οι κανόνες της Βασιλείας ΙΙΙ καθώς και το πιο σφιχτό θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις τραπεζικές εργασίες, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι το τραπεζικό σύστημα οδηγείται σε πλήρη μετάλλαξη ή σε αργό θάνατο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της FSB υπό το σενάριο της αύξησης του TLAC στο 18% οι 30 μεγαλύτερες παγκοσμίως τράπεζες αντιμετωπίζουν κεφαλαιακό κενό από 457 δισ. δολάρια έως 1,1 τρισ. δολάρια, ανάλογα με τα κεφάλαια που θα προσμετρώνται τελικά στον υπολογισμό.
Εξαιρουμένων των τεσσάρων κινεζικών τραπεζών το κενό αυτό περιορίζεται αισθητά από τα 107 δισ. έως τα 776 δισ. δολάρια, ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στην Κίνα.
Αναλυτές επιχειρούν διαφορετική ανάγνωση της έκθεσης με την Credit Suisse να εστιάζει στην ανάγκη δημιουργίας ενός ναυαγοσωστικού fund με κεφάλαια 4-5 τρισ. δολαρίων ώστε να υπάρξει η απαιτούμενη ομπρέλα.
Ο Mark Carney, κεντρικός τραπεζίτης της Αγγλίας και επικεφαλής του FSB επισημαίνει ότι με τον τρόπο αυτό ενδεχόμενες καταρρεύσεις τραπεζών θα έχουν μικρότερο αντίκτυπο καθώς όσοι δανείζουν λεφτά στις τράπεζες θα έχουν ξεκάθαρη εικόνα για το ρίσκο που αναλαμβάνουν.
Το Financial Stability Board λαμβάνει ξεχωριστές προβλέψεις για τους ομολογιούχους των τραπεζών,ενσωματώνοντας τη διαδικασία bail in και διαχωρίζοντας τη βιωσιμότητα από την λειτουργικότητα μιας τράπεζας.
Σύμφωνα με τον Carney θα χρεαστούμν αρκετά χρόνια ώστε να μπορέσουν οι τράπεζες να σκιαγραφήσουν με σαφήνεια την κεφαλαιακή τους διάρθρωση και να επανακαθορίσουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα ως προς το ρίσκο που αυτά παράγουν, σύμφωνα με τις οδηγίες του TLAC.
Σε πολιτικό επίπεδο η δραστηριότητα του FSB έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για τις χώρες του G-20 ενώ η ενσωμάτωση των κανόνων του είναι υποχρεωτική για τις ΗΠΑ, την ΕΕ, Ιαπωνία και την Ελβετία.