Τα δάνεια προς τους μικρομεσαίους είναι εκείνα που παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά καθυστερήσεων τα οποία έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ καθώς έχουν «σκαρφαλώσει» στο 48%, ξεπερνώντας ακόμα και τα ποσοστά καθυστερήσεων των πιστωτικών καρτών. Στα 23 δισ ευρώ είναι περίπου τα υπόλοιπα των δανείων προς μικρομεσαίους και από αυτά τα 11δισ ευρώ είναι στο «κόκκινο».
Οι τράπεζες, σε μία προσπάθεια να «εξυγιάνουν» την συγκεκριμένη κατηγορία, προτείνουν πακέτα ρυθμίσεων, τα οποία σε συνδυασμό με την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής, έχουν σαν αποτέλεσμα οι δόσεις των δανείων να μειώνονται ακόμα και κατά 50%.
Στόχος των τραπεζών είναι να ρυθμιστεί σημαντικό μέρος από τις καθυστερούμενες οφειλές της συγκεκριμένης κατηγορίας, πριν από το τέλος του έτους, καθώς από την 1η Ιανουαρίου 2015 παύει να υπάρχει η «ομπρέλα» προστασίας που απαγορεύει τους πλειστηριασμούς.
Επίσης θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πολλοί αγρότες και ελεύθεροι επαγγελματίες προκειμένου να δανειοδοτηθούν από τις τράπεζες τα προηγούμενα χρόνια προσέφεραν ως εγγύηση τα σπίτια τους (που σε πολλές περιπτώσεις επίσης είχαν αποκτηθεί μέσω στεγαστικών δανείων).
Οι λύσεις ρύθμισης είναι «ραμμένες» στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κάθε μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ή ελεύθερος επαγγελματίας. Και ανάλογα με το business plan που έχει μπροστά της η κάθε επιχείρηση, η τράπεζα προτείνει συγκεκριμένες λύσεις.
Έτσι ανά περίπτωση προτείνεται:
- Περίοδος χάριτος -διάστημα κατά το οποίο ο οφειλέτης δεν καταβάλλει καθόλου δόσεις. Ωστόσο θα πρέπει -πριν προχωρήσει στη συγκεκριμένη λύση- να συμφωνήσει με την τράπεζα αν οι τόκοι της περιόδου χάριτος θα ανακεφαλαιοποιηθούν. Θα αυξήσουν δηλαδή το ύψος της τελικής οφειλής του.
- Πληρωμή μόνο τόκων για ένα διάστημα που μπορεί να ξεπεράσει τους 12- 24 μήνες. Το διάστημα της διευκόλυνσης συμφωνείται μεταξύ του δανειολήπτη και της τράπεζας, ώστε ο οφειλέτης να μπορεί να εξυπηρετεί τη μηνιαία δόση του.
Επίσης προτείνεται για ένα ορισμένο διάστημα ο επιχειρηματίας να καταβάλει μειωμένη τοκοχρεωλυτική δόση.
Οι συγκεκριμένες λύσεις, έχουν στόχο να δώσουν «ανάσα» στον επιχειρηματία, μέχρι να ορθοποδήσει.
Και παράλληλα μπορεί να συμφωνήσει με την τράπεζα για μείωση του επιτοκίου δανεισμού.
Σήμερα τα επιχειρηματικά δάνεια έχουν επιτόκια της τάξης του 8% και τα επαγγελματικά πάνω από 9%.
Σε συμφωνία με την τράπεζα το επιτόκιο μπορεί να υποχωρήσει πχ στα επίπεδα του 4,5% με 5%, μειώνοντας έτσι τη μηνιαία δόση.
Και παράλληλα μπορεί να συμφωνηθεί παράταση της διάρκειας αποπληρωμής.
Επίσης ο δανειολήπτης μπορεί να προσφέρει πρόσθετες εξασφαλίσεις -δηλαδή να προσφέρει περιουσιακά στοιχεία ως εγγύηση-, ώστε να πετύχει καλύτερη διευθέτηση της οφειλής του.
Θα πρέπει ωστόσο να σημειώσουμε ότι σε περίπτωση που ο δανειολήπτης, υπογράψει νέα σύμβαση για τη ρύθμιση του δανείου του και δεν είναι συνεπής στην καταβολή των δόσεων, τότε η τράπεζα μπορεί να κινήσει τις διαδικασίες κατάσχεσης.
Για αυτό ο δανειολήπτης πρέπει να βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με την τράπεζα που συνεργάζεται και να ενημερώνει για τυχόν μεταβολές -είτε προς το δυσμενέστερο, είτε προς το καλύτερο- των οικονομικών του.
Επίσης αν δώσει ανακριβή στοιχεία στην τράπεζα, πχ για το ύψος των τραπεζικών του καταθέσεων, η τράπεζα μπορεί να προχωρήσει σε κατάσχεση ποσού από τον τραπεζικό του λογαριασμό.
Με λίγα λόγια, παπαριές ρυθμίσεις. Ακόμα και τώρα οι τράπεζες θέλουν να εισπράξουν “όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά”.